Strah i trepet na vodi, srpski ratnici ovekovečeni u nazivu čuvene kape
Šajkača, ime nije dobila po materijalu, šajka (vrsta čoje) od kojeg je pravljena, već po srpskim graničarima u području Šajkaša.Po tome, razumljivi su uzroci zabunama i nedoumicama oko nastanka imena ove kape, posebno što se zaboravlja da je ova kapa ranije pravljena od druge vrste materijala.
Ime "šajkača" čuva sećanje na srpske borbene rečne jedinice pripadnike službe Austrougarske monarhije sa područja Banata u 18. veku. Ovi vojnici su nazivani šajkašima. Delovali su u vodama Dunava, Tise, Save i Moriša na granici sa Otomanskim carstvom.
Nosili su kape koje su oblikom vrlo podsećale na brodove koji su nazivani šajkama.
Možda vas zanima:
OBUĆA ZA SVAKU PRILIKU Kako su nekad pravljeni opanci
Đon se, kako kaže, pravi od teleće kože, bočni deo opanka od svinjske, a gornji deo od kozje.
OBIČAJI I NOŠNJA U LESKOVCU Cilj je bio da se blagosilja napredak i blagostanje svakoj kući (FOTO/VIDEO)
U leskovačkom kraju postojali su i karakteristični običaji.
Možda vas zanima:
OBUĆA ZA SVAKU PRILIKU Kako su nekad pravljeni opanci
Đon se, kako kaže, pravi od teleće kože, bočni deo opanka od svinjske, a gornji deo od kozje.
OBIČAJI I NOŠNJA U LESKOVCU Cilj je bio da se blagosilja napredak i blagostanje svakoj kući (FOTO/VIDEO)
U leskovačkom kraju postojali su i karakteristični običaji.
Možda vas zanima:
OBUĆA ZA SVAKU PRILIKU Kako su nekad pravljeni opanci
Đon se, kako kaže, pravi od teleće kože, bočni deo opanka od svinjske, a gornji deo od kozje.
OBIČAJI I NOŠNJA U LESKOVCU Cilj je bio da se blagosilja napredak i blagostanje svakoj kući (FOTO/VIDEO)
U leskovačkom kraju postojali su i karakteristični običaji.
Strah i trepet na vodi, srpski šajkaši su bili odlučujuća sila pri odbrani.Pobeda je bila tamo pod čijom su zastavom oni nastupali.
Kako su šajkaši nazivali svoju kapu nema pouzdanih potvrda, ali je kapa koju su oni nosili zvanično uvedena kao deo uniforme u vojsku Kneževine Srbije.
Šajkača, to jest kapa za vojnike koja "ima formu graničarske kape", uvedena je propisom u Srbiji 1870. godine. Određenijim nazivom, kao šajkaška kapa, dakle kao deo nošnje konkretnih graničara, nazvana je u propisu 1876. godine, kojim je naloženo da narodne starešine nose "šajkašku kapu", kakva je određena i za narodnu vojsku. Tako je kao kapa vojnika i nižih činovnika šajkača ubrzo prihvaćena — ona je bila na glavi srpskih ratnika u bojevima 1876—1878. godine, otkad je počelo njeno naglo pronošenje i prihvatanje u novooslobođenim krajevima.
Vremenom je šajkaška kapa dobila skraćeni naziv šajkača, i ona je postala vidljivo vojničko obeležje.
Smatra se da je nakon Prvog svetskog rata, odnosno u vreme Kraljevine Jugoslavije postala uz brič pantalone i koporan sastavni deo novog narodnog odevanja. U početku, tokom ranih 1920-ih prvo su je u selima nosili povratnici iz rata, odnosno ratni veterani, a do kraja 30-tih godina 20. veka zbog tradicije, jednostavnog kroja i jeftine izrade postaje opšteprihvaćena kapa mlađeg i starijeg muškog seoskog stanovništva.
Lepote Srbije su i na Viberu gde vam donosimo razne priče, pridružite se našoj zajednici.
Ukoliko volite predivne fotografije naše zemlje, zapratite našu Instagram stranicu.
BONUS VIDEO:
Crna ruka – zaverenici koji su promenili tok svetske istorije
Ko su bili ljudi iz senke koji su delovali po kafanama, šumama i podrumima Beograda – i zapalili Evropu?
"Lile za Miholjske zadušnice": Jesenji običaj paljenja vatre za duše predaka
Zaboravljen ritual iz sela zapadne Srbije koji je vekovima čuvan od zaborava
OVO IME JE STARO I IMA PREJAKO ZNAČENJE: Nosila ga je najveća srpska HEROINA
Veruje se da je ovo ime nastalo od imena Milica, a muški oblik ovog imena je Milunko
Ovo je kameni beleg donet sa Kajmakčalana na Suvobor: Mala crkva velikog imena čuva srpsku istoriju i sećanje na velike junake (FOTO)
Na obroncima Suvobora, podno Krševite glavice, svečano je osveštan kameni beleg donet sa Kajmakčalana – simbola herojske borbe srpskog naroda u Prvom svetskom ratu. Znak je podignut kod Hrama Hristovog Vaskrsenja u slavu i čast predaka koji su položili živote na Solunskom frontu.
Biljana i Miloš tri meseca spremali svadbu, a jedna stvar im najteže pala: Sezona velikih srpskih veselja u punom jeku - dok ne kažu "da" mladenci imaju pune ruke posla
Duboko smo zakoračili u sezonu jesenjih svadbi, a kako kažu brojni mladenci, danas je organizacija venčanja znatno zahtevnija nego ranije. Upravo venčani Biljana i Miloš Radovanović iz Ljubića kažu da je sama organizacija složena, jer je potrebno uskladiti tradicionalno i moderno.
Komentari(0)