Dušu joj prihvatio sam anđeo: Ovako je okončala život prva srpska kraljica Ana Dandolo!
Bila je supruga Stefana Prvovenčanog i unuka moćnog mletačkog dužda Enrika Dandola
Prva žena koja je ponela titulu srpske kraljice bila je supruga Stefana Prvovenčanog, prvog srpskog kralja. Ana Dandolo je bila unuka moćnog mletačkog dužda Enrika Dandola. Počiva u manastiru Sopoćani, gde se nalazi i freska posvećena trenutku njene smrti, kada joj dušu prihvata anđeo, dok joj kraj uzglavlja stoje Hrist i Bogorodica.
vikipedija
Stefan se oženio Anom 1217. godine i sa njom imao sinove Predislava (kasnije arhiepiskop Sava II) i Uroša (kasnije kralj Stefan Uroš I). Pošto su krstaši u Četvrtom krstaškom ratu 1204. zauzeli Carigrad i srušili Vizantijsko carstvo, Stefan Prvovenčani je potražio podršku na zapadu i našao ju je kod Mlečana.
Kraljica Ana, koja je Stefanu bila treća žena, pominje se u dabarskoj redakciji tzv. Srpskog sinodika pravoslavlja, nastaloj u vreme arhiepiskopa Jakova. Ovaj Sinodik nalazi se u jednom rukopisnom trebniku koji se čuva u manastiru Svete Trojice kod Pljevalja. Ime prve srpske kraljice Ane zabeleženo je, dakle, uz ime njenog muža Stefana, u jednom srpskom Sinodiku. Uspomena na nju sačuvana je i u srpskim spomenicima iz poznijeg vremena.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
vikipedija
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Možda vas zanima:
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Koristio žene da bi stigao do prestola: Kada bi vladaru dosadila supruga, jednostavno bi je optužio za preljubu!
Taj privatan život Stefanov podrazumeva njegove tri žene, vladarke, od kojih nijedna nije dočekala da postane kraljica već su sve tri bile velike županke.
Venecijanka Ana Dandolo krunisana je zajedno sa Stefanom 1217. godine u crkvi Sv. Petra i Pavla u Rasu. Činjenica je da je kraljica Ana nadživela svog supruga skoro pune četiri decenije. Na takav zaključak jasno upućuje čuvena freska Smrt kraljice Ane Dandolo, koja je naslikana na severnom zidu priprate crkve Sv. Trojice u manastiru Sopoćani. Na fresci je prikazana kraljica Ana na odru u trenutku kada njenu dušu prihvata anđeo, a na njenom uzglavlju pojavljuju se Hristos i Bogorodica. Oko odra je okupljen srpski dvor. Njen sin i kralj Uroš Ι predstavljen je u vladarskoj odeždi s krunom naglavi, iza njega stoje prinčevi Dragutin i Milutin, a iza njih princeza Brnča, dok levu ruku kraljice drži i ljubi njena snaha kraljica Jelena.
Dakle, freska jasno prikazuje da je kralj Uroš bio sa svojom majkom u poslednjim trenucima njenog života, a da su pogrebu prisustvovali i njeni unučići (Milutin, Dragutin i Brnča), kao i njena snaha kraljica Jelena. Freska je nastala u periodu između 1263. i 1268. godine.
vikipedija
Ana je očigledno nadživela svog supruga prvog srpskog kralja Stefana, koji je umro 24. septembra 1227. godine i koji je najpre bio sahranjen u Studenici, a potom mu je telo preneto u Žiču, da bi zaslugom njegovog sina kralja Uroša bilo preneto u Sopoćane.
Potonji srpski vladari, potomci kraljice Ane i kralja Stefana Prvovenčanog, rado su isticali zajedničko poreklo sa mletačkim duždevima Frančeskom i Andrijom Dandolom. Najpre, u jednom aktu koji je nastao 1. maja 1330. godine, kralj Stefan Dečanski naziva dužda Frančeska Dandola najdražim rođakom, a potom to isto čini i kralj Dušan u aktu od 10. juna 1333. godine. U jednom pismu napisanom 15. oktobra 1345. godine u Seru, Dušan se obraća duždu Andriji Dandolu kao predragom rođaku. Najzad, i dužd Andrija Dandolo, koji među redovima svoje “Chronica per extensum descripta” beleži ime prve srpske kraljice, svoje rođake Ane, ne propušta da pri dodeljivanju mletačkog građanstva caru Dušanu i njegovoj ženi kraljici Jeleni istakne “blisko srodstvo koje je poticalo od davnina”.
Nesumnjivo je da je doprinos kraljice Ane bio toliki da su se srpska i mletačka porodica međusobno visoko uvažavale. Kraljica Ana umrla je (najverovatnije) 1258. godine. Sahranjena je u manastiru Sopoćani, gde se nalazi i pomenuta freska sa motivom kraljice na odru, okružene najbližima.
"Samo su oni dostojni pričesti": Otac Predrag Popović dao prave uslove koji ljudi smeju da prime svetu tajnu
Po rečima oca Predraga Popovića ne postoji obavezujući uslov za pričešće osim krštenja. No ako u Svetom pismu ne piše jasan uslov osim krštenja, to ne znači da svako može da se pričešćuje kako hoće.
„Nečista krv“ Bore Stankovića: Kako je Sofkina sudbina ispričala život u starom Vranju
Roman koji nije samo književno delo, već hronika jedne kulture, mentaliteta i ženske sudbine u patrijarhalnom društvu kraja 19. veka. Sofka iz „Nečiste krvi“ nije samo lik – ona je ogledalo Vranja onog doba.
Slavske šare iz Šumadije: Umetnost crtanja voskom na hlebu koja izumire
U selima oko Kragujevca i Topole, sve do sredine 20. veka negovao se neobičan običaj – ukrašavanje slavskog kolača crtežima od voska. Te šare nisu bile samo ukras, već i molitva, poruka i izraz domaćinske časti. Danas ovu tehniku poznaje samo nekoliko žena u Šumadiji.
Govor duvanja na Pešterskoj visoravni: Kako su pastiri komunicirali zvižducima na vetru
Na prostranstvima Pešterske visoravni, gde se reči gube u vetru, pastiri su razvili poseban način komunikacije – kroz zvižduke. Ovaj gotovo zaboravljeni običaj nazivan „govor duva“ bio je deo svakodnevice stočara koji su provodili dane na otvorenom, daleko jedni od drugih.
Vojislav Ilić Mlađi i zaboravljena poezija o Šumadiji: stihovi u kojima se čuje miris zemlje i zvuk zvona
Vojislav Ilić Mlađi, često u senci slavnog imenjaka, ostavio je snažan pesnički trag u srpskoj književnosti početkom 20. veka. Njegove pesme o Šumadiji, narodu i običajima danas su nepravedno zaboravljene, iako su svedočanstvo o vremenu u kojem se narodna duša pretakala u stih.
Komentari(0)