Tragovi pisca kroz vreme
Ivo Andrić, jedini srpski nobelovac, imao je duboku i neraskidivu vezu sa Beogradom. Njegov život i stvaralaštvo bili su prožeti ulicama, kafanama i stanovima ovog grada, ostavljajući tragove koji i danas pričaju priču o velikom piscu.
Dolazak u Beograd: Početak nove ere
Krajem septembra 1919. godine, Andrić iz Zagreba piše svom gimnazijskom profesoru Tugomiru Alaupoviću: "Ja nemam žive duše, i ja moram u Beograd, pa kako je da je." Ova rečenica oslikava njegovu želju da započne novi život u srpskoj prestonici. Već za pet godina postaje saradnik ili član najviših državnih institucija kulture.en.wikipedia.org+2politika.rs+2es.wikipedia.org+2politika.rs
Možda vas zanima:
"Na Drini ćuprija" – most koji priča vekovne priče o ljudima i sudbinama
Remek-delo Ive Andrića, roman koji nas vodi kroz istoriju, sudbine i previranja Balkana, ispričane kroz kamen mosta na Drini.
Ivo Andrić – pisac koji je svetu predstavio duh Srbije
Nobelovac čije su reči most između prošlosti i večnosti
Možda vas zanima:
"Na Drini ćuprija" – most koji priča vekovne priče o ljudima i sudbinama
Remek-delo Ive Andrića, roman koji nas vodi kroz istoriju, sudbine i previranja Balkana, ispričane kroz kamen mosta na Drini.
Ivo Andrić – pisac koji je svetu predstavio duh Srbije
Nobelovac čije su reči most između prošlosti i večnosti
Možda vas zanima:
"Na Drini ćuprija" – most koji priča vekovne priče o ljudima i sudbinama
Remek-delo Ive Andrića, roman koji nas vodi kroz istoriju, sudbine i previranja Balkana, ispričane kroz kamen mosta na Drini.
Ivo Andrić – pisac koji je svetu predstavio duh Srbije
Nobelovac čije su reči most između prošlosti i večnosti
Beogradske adrese: Tragovi jednog života
Andrić je tokom svog boravka u Beogradu promenio nekoliko adresa:
Prva adresa: Ulica Proleterskih brigada 2 (danas Svetogorska), gde je živeo po dolasku u Beograd.
Kasnije adrese: Njegove stambene adrese uključuju i stan u ulici Prizrenska 7, gde je napisao neka od svojih najznačajnijih dela, uključujući "Na Drini ćuprija".
Poslednja adresa: Andrićev venac 8, gde je živeo sa suprugom Milicom Babić od 1958. godine do smrti. Danas je tu smešten Spomen-muzej Ive Andrića, koji čuva autentičan ambijent njegovog života i rada.
Kafane i kulturni život: Mesta inspiracije
Beogradske kafane bile su mesta gde je Andrić provodio vreme sa prijateljima i kolegama:
Kafana "?": Jedna od najstarijih beogradskih kafana, gde je Andrić često dolazio.
Poslastičarnica "Pelivan": Osnovana 1851. godine, bila je omiljeno mesto za uživanje u slatkišima. Andrić je u svojim delima pominjao ovu poslastičarnicu kao "obaveznu stanicu" u Beogradu.
Beograd u Andrićevim delima: Grad kao inspiracija
Iako su njegova najpoznatija dela smeštena u Bosni, Beograd je često bio inspiracija za Andrićeve priče:
"Znakovi pored puta": Knjiga refleksija i zapisa nastalih tokom šetnji beogradskim ulicama.
"Prokleta avlija": Iako smeštena u Istanbul, mnogi motivi i likovi inspirisani su Andrićevim iskustvima iz Beograda.
Spomen-muzej Ive Andrića: Čuvar uspomene
Na adresi Andrićev venac 8 nalazi se Spomen-muzej Ive Andrića.
Autentičan ambijent: Stan je očuvan onako kako je izgledao dok je Andrić u njemu živeo, sa originalnim nameštajem, knjigama i ličnim predmetima.
Biblioteka: Sadrži 4.502 bibliografske jedinice, uključujući retka izdanja i knjige sa posvetama.
Nobelova nagrada: Izložena je medalja i plaketa koju je Andrić dobio 1961. godine.
Beograd kao večita inspiracija
Veza Ive Andrića i Beograda bila je duboka i trajna. Grad je oblikovao njegov život i delo, pružajući mu inspiraciju i utočište. Danas, šetajući Andrićevim vencem ili sedeći u nekoj od starih beogradskih kafana, možemo osetiti duh nobelovca koji je voleo i živeo ovaj grad.
Večeras pred spavanje svaka žena obavezno treba da urade 1 stvar: Naše bake taj običaj nikako nisu kršile, jer se veruje da ćete tako predvideti svoju sudbinu
Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas obeležavaju Veliki petak, najtužniji dan u hrišćanskoj istoriji, kada je prema verovanju, Isus Hrist osuđen i razapet na Golgoti, gde je i umro.
Ne zatvaraj vrata odmah: Zašto se soba u kojoj je neko umro ostavljala otvorena sedam dana
Drevni običaj otvaranja prostora za dušu – da ne ostane zarobljena među zidovima
Kad crkveno zvono zazvoni samo: Narodni strah od nevidljivog gosta
U srpskoj tradiciji, neobjašnjivo zvonjenje označava smrt, opomenu ili dolazak duše
Kad petao zapeva: Zašto je njegov glas granica između svetova
U srpskom narodnom verovanju, petao ne budi samo ljude – on tera demone i označava povratak svetlosti
Kada ptica udari u prozor: Upozorenje iz narodnog predanja ili slučajnost?
Zašto su naši preci smatrali da je ptica na prozoru znak smrti, bolesti ili velike promene
Komentari(0)