REMEK DELO STANISLAVA BINIČKOG Premijerno je izvedena 1903. godine i predstavlja prvu operu u istoriji srpske umetničke muzike.
Opera „Na uranku“ je muzičko-scensko delo srpskog kompozitora Stanislava Biničkog. Operski libreto napisao je srpski pisac Branislav Nušić.
Opera „Na Uranku“ nastala je iz saradnje kompozitora i dirigenta Stanislava Biničkog i dramskog pisca Branislava Nušića. Njihova ranija saradnja vezana je za pokušaje da se publici Narodnog pozorišta u Beogradu prikaže nešto drugačije, originalno i bliskije operi kroz delo Ljiljan i omorika iz 1900. godine. Nedugo nakon ove saradnje počinju rad na operi „Na uranku“.
Siže opere nije nije nastao na osnovu već napisane drame, već da je Branislav Nušić namenski napisao operski libreto, oslanjajući se na sugestije Biničkog, kako bi tekst što prirodnije odgovarao muzici.
Opera Na uranku premijerno je izvedena 20. decembra 1903. godine na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu, dok je uvertira izvedena par meseci ranije na jednom koncertu zajedno sa „Skercom“ Petra Krstića. Iako je veristički uticaj primaran, ova opera je zapravo sinteza verizma i tradicionalne opere sa elemenatima srpskog folklora uz dodatke orijentalnog prizvuka, a u svrhu karakterizacije likova i kolorisanja ambijenta. Binički je imao u vidu da prva srpska opera mora imati ne samo siže koji će se odvijati u ambijentu srpskog sela, već da i muzika mora dočarati taj ambijent.
"Samo su oni dostojni pričesti": Otac Predrag Popović dao prave uslove koji ljudi smeju da prime svetu tajnu
Po rečima oca Predraga Popovića ne postoji obavezujući uslov za pričešće osim krštenja. No ako u Svetom pismu ne piše jasan uslov osim krštenja, to ne znači da svako može da se pričešćuje kako hoće.
„Nečista krv“ Bore Stankovića: Kako je Sofkina sudbina ispričala život u starom Vranju
Roman koji nije samo književno delo, već hronika jedne kulture, mentaliteta i ženske sudbine u patrijarhalnom društvu kraja 19. veka. Sofka iz „Nečiste krvi“ nije samo lik – ona je ogledalo Vranja onog doba.
Slavske šare iz Šumadije: Umetnost crtanja voskom na hlebu koja izumire
U selima oko Kragujevca i Topole, sve do sredine 20. veka negovao se neobičan običaj – ukrašavanje slavskog kolača crtežima od voska. Te šare nisu bile samo ukras, već i molitva, poruka i izraz domaćinske časti. Danas ovu tehniku poznaje samo nekoliko žena u Šumadiji.
Govor duvanja na Pešterskoj visoravni: Kako su pastiri komunicirali zvižducima na vetru
Na prostranstvima Pešterske visoravni, gde se reči gube u vetru, pastiri su razvili poseban način komunikacije – kroz zvižduke. Ovaj gotovo zaboravljeni običaj nazivan „govor duva“ bio je deo svakodnevice stočara koji su provodili dane na otvorenom, daleko jedni od drugih.
Vojislav Ilić Mlađi i zaboravljena poezija o Šumadiji: stihovi u kojima se čuje miris zemlje i zvuk zvona
Vojislav Ilić Mlađi, često u senci slavnog imenjaka, ostavio je snažan pesnički trag u srpskoj književnosti početkom 20. veka. Njegove pesme o Šumadiji, narodu i običajima danas su nepravedno zaboravljene, iako su svedočanstvo o vremenu u kojem se narodna duša pretakala u stih.
Komentari(0)