Nobelovac čije su reči most između prošlosti i večnosti
Ivo Andrić je jedan od najvećih književnika sa prostora bivše Jugoslavije i jedini srpski nobelovac. Njegova dela oslikavaju sudbine ljudi Balkana, kroz priče o ljubavi, istoriji i sudbinskim previranjima. Andrićeve knjige i danas su nepresušna inspiracija, a njegov književni opus ostaje trajno svedočanstvo o duhu vremena koje je opisivao.
Od Travnika do Beograda – život u znaku mostova
Ivo Andrić rođen je 9. oktobra 1892. godine u Travniku, tadašnjoj Austro-Ugarskoj. Detinjstvo je proveo u Višegradu, gde je stekao prve književne utiske i inspiraciju za svoje kasnije najpoznatije delo, "Na Drini ćuprija".
Možda vas zanima:
"Na Drini ćuprija" – most koji priča vekovne priče o ljudima i sudbinama
Remek-delo Ive Andrića, roman koji nas vodi kroz istoriju, sudbine i previranja Balkana, ispričane kroz kamen mosta na Drini.
Skriveni podrum Ive Andrića: Neispričana priča o njegovim beogradskim rukopisima
U jednom neupadljivom beogradskom podrumu, decenijama su stajale kutije sa rukopisima nobelovca Ive Andrića. Kako su dospele tamo i koje tajne kriju?
Možda vas zanima:
"Na Drini ćuprija" – most koji priča vekovne priče o ljudima i sudbinama
Remek-delo Ive Andrića, roman koji nas vodi kroz istoriju, sudbine i previranja Balkana, ispričane kroz kamen mosta na Drini.
Skriveni podrum Ive Andrića: Neispričana priča o njegovim beogradskim rukopisima
U jednom neupadljivom beogradskom podrumu, decenijama su stajale kutije sa rukopisima nobelovca Ive Andrića. Kako su dospele tamo i koje tajne kriju?
Možda vas zanima:
"Na Drini ćuprija" – most koji priča vekovne priče o ljudima i sudbinama
Remek-delo Ive Andrića, roman koji nas vodi kroz istoriju, sudbine i previranja Balkana, ispričane kroz kamen mosta na Drini.
Skriveni podrum Ive Andrića: Neispričana priča o njegovim beogradskim rukopisima
U jednom neupadljivom beogradskom podrumu, decenijama su stajale kutije sa rukopisima nobelovca Ive Andrića. Kako su dospele tamo i koje tajne kriju?
Školovao se u Sarajevu, Zagrebu, Krakovu i Beču, gde je studirao književnost i filozofiju. Početkom Prvog svetskog rata, zbog svojih projugoslovenskih stavova, bio je zatvoren, ali ga to nije sprečilo da kasnije postane jedan od najznačajnijih intelektualaca tog vremena.
Nakon rata, započeo je diplomatsku karijeru, radeći kao ambasador Kraljevine Jugoslavije u Berlinu. Međutim, kada je izbio Drugi svetski rat, povukao se iz javnog života i posvetio pisanju, što je rezultiralo njegovim najvažnijim književnim delima.
"Na Drini ćuprija" – roman koji je osvojio svet
Najpoznatije Andrićevo delo, "Na Drini ćuprija", objavljeno je 1945. godine i donelo mu je Nobelovu nagradu za književnost 1961. godine.
Roman prati sudbinu čuvenog mosta Mehmed-paše Sokolovića u Višegradu i ljudi koji su kroz vekove živeli oko njega. Priča o mostu je zapravo priča o Balkanu – njegovoj istoriji, sukobima, običajima i mentalitetu.
Knjiga je prevedena na više od 50 jezika, a njene poruke o istoriji i ljudskoj sudbini i danas odjekuju među čitaocima širom sveta.
Andrićeva filozofija i stil pisanja
Andrićev stil karakteriše jednostavan, ali snažan narativ, duboka promišljanja o sudbini pojedinca i naroda, kao i često melanholičan ton. Njegove priče su prožete istorijom, filozofijom i psihologijom, a kroz sudbine likova oslikava složenost ljudskih odnosa i istorijskih previranja.
Osim "Na Drini ćuprija", među njegovim najpoznatijim delima su i:
- "Travnička hronika" – priča o sudbini Travnika i njegovih stanovnika tokom Napoleonovih ratova
- "Gospođica" – psihološki roman o škrtosti i usamljenosti
- "Prokleta avlija" – filozofska parabola o zatvoru, sudbini i moći
Beograd – grad u kojem je živeo i stvarao
Ivo Andrić je veći deo svog života proveo u Beogradu, gde je napisao svoja najznačajnija dela. Njegov dom, u Ulici Proleterskih brigada (danas Andrićev venac), danas je muzej posvećen njegovom životu i radu.
U Beogradu se nalazi i Andrićev spomenik, kao i više ulica i institucija koje nose njegovo ime. Njegova književna zaostavština ne samo da je deo srpske i jugoslovenske kulture, već i deo svetske književne baštine.
Zašto čitati Andrića danas?
Andrićeva dela nisu samo istorijski prikazi, već i univerzalne priče o ljudskim sudbinama, moći, ljubavi i patnji. Njegova filozofska promišljanja, bezvremenski citati i duboka analiza balkanskog mentaliteta čine ga piscem koji se uvek iznova otkriva.
Njegove knjige su ogledalo istorije, ali i ljudske duše. Zato, ako još niste, uzmite u ruke neku od Andrićevih knjiga i zakoračite u svet priča koje će vas naterati na razmišljanje.
Ulogom Đine u seriji "Srećni ljudi" očarala je Balkan, a onda se na vrhuncu slave povukla iz javnosti: Doživela je veliku tragediju koju nikad nije prebolela
Đina iz serije "Srećni ljudi" vratila se u javnost nakon duge pauze.
Koren peršuna kao amajlija: Tajni običaj devojaka koje nisu želele da im ljubav „pobegne“
U nekim selima centralne Srbije, devojke su u maju nosile koren peršuna u maloj platnenoj torbici, blizu srca. Verovalo se da ako se čuva u tišini i ne spominje, taj koren „vezuje pogled za pogled“ i čuva voljenog od udaljavanja.
Trag u pepelu: Zašto su žene gledale u ognjište da otkriju ko je „ostavio reč bez glasa“
U narodnom predanju, ognjište nije bilo samo mesto kuvanja i toplote. Ako bi se ujutru u pepelu pojavio trag koji ne pripada nikome iz kuće, verovalo se da je neko došao noću – tiho, bez tela, ali sa porukom.
Sekira ispod kreveta: Verovanje da oštrica čuva od „noćne senke“
U narodnim verovanjima Srbije, posebno u planinskim krajevima, sekira nije služila samo za drva. Uveče bi se stavljala ispod kreveta bolesnika ili deteta koje sanja ružno, da „preseče sen“, umiri duh i zadrži dušu u telu.
Zašto se zdravac bere na Đurđevdansku rosu i čuva do Mitrovdana
U srpskoj narodnoj tradiciji, zdravac ubran na Đurđevdan ima posebnu moć. Taj dan i ta rosa, verovalo se, „zapečate snagu biljke“ i pretvaraju je u zaštitnika doma, zdravlja i porodičnog mira.
Komentari(0)