NEDALEKO OD ČIKAGA MOŠTI TRI SRPSKA SVETITELJA Pored Hilandara, najznačajnije i najsvetije mesto srpske duhovne ali i svetovne istorije van Srbije (FOTO)
U ovom manastiru živeli su i sahranjeni Kralj Petar Drugi Karađorđević i pesnik Jovan Dučić, ali i dva srpska sveca, Sveti Mardarije i Sveti Nikolaj, a tu se nalaze i mošti trećeg, Svetog Sevastijana Džeksonski, prvog pravoslavnog sveštenika rođenog u Americi
Na obodu turbulentnog Čikaga, u zelenilom okupanom pejsažu mirnog gradića Libertivila, nalazi se manastir Sveti Sava, najznačajnije, ali pored manastira Hilandar i najsvetije mesto srpske duhovne ali i svetovne istorije van Srbije.
U ovom manastiru, koji je dugo godina bio najveće uporište Slobodne (raskolničke) srpske pravoslavne crkve pod rukovodstvom vladike Dionisija Milivojevića, danas se nalaze mošti čak tri srpska sveca, Svetog Mardarija Uskokovića, Svetog Nikolaja Velimirovića i Svetog Sevastijana Dabovića (Džeksonskog), prvog pravoslavnog sveštenika rođenog u Americi, koga je upravo vladika Nikolaj prozvao “najvećim srpskim misionarom modernog vremena”.
PUPIN POMOGAO IZGRADNJU CRKVE
Istorija ovog manastira i počinje od prvog od tri pobrojana sveca, Mardarija Uskokovića, koji je uz pomoć vernika iseljenika 1923. godine postavio temelje manastira ovakvog kakav i danas stoji, okružen sa svih strana humkama četiri generacije srpskih emigranata koji su u potrazi za boljim životom došli u Sjedinjene Američke Države. Ključnu pomoć u izgradnji u doba tadašnje velike ekonomske krize obezbedio je svojom donacijom od 30.000 dolara naš veliki naučnik i pronalazač Mihajlo Pupin.
Printscreen/Youtube
Kasnije je Mardarije postao i prvi episkop Srpske pravoslavne crkve u Americi i Kanadi, pre toga jedno vreme je službovao i kao zamenik drugog sveca, vladike Nikolaja Velimirovića. Manastirska crkva, svojevremeno duhovni centar episkopije, podignuta je u prepoznatljivom, ruskom Novgorod stilu, što nije nimalo slučajno…
MIRIS TAMJANA IZ SVETAČKOG GROBA
On je bio jedan od onih koji su imali prilike i uživo da posvedoče o svetosti Mardarija Uskokovića. Naime, nakon što je Sveti Sinod SPC u Beogradu 2015. godine kanonizovao Uskokovića kao sveca, odlučeno je da se njegovi zemni ostaci, 82 godine posle upokojenja, izvade iz skromnog, takoreći monaškog groba. A onda se desilo nešto što je pokazalo da je odluka Sinoda bila na mestu…
Danas se mošti Sv. Mardarija nalaze izložene u manastirkoj crkvi, desno od oltara, gde ih vernici mogu celivati svake nedelje. Priča o svetitelju i moštima se u međuvremenu pročula, pa je sve više onih koji dolaze da im se poklone. Nažalost, među njima manje je Srba, a više pripadnika nekih drugih pravoslavnih naroda.
O vladici Nikolaju Velimiroviću je mnogo toga napisano, ali malo se zna da je on ovaj manastir doživljavao kao svoju drugu kuću, pa je shodno tome i sahranjen ovde. Njegovi ostaci su pre nekoliko godina ipak ekshumirani i prebačeni u manastir u njegovom rodnom Leliću kraj Valjeva.
vikipedija
UTOČIŠTE KRALJEVA, PESNIKA, ČETNIČKIH VOJVODA…
Pored vladika i episkopa, te mnogih visokih dostojnika Jugoslovenske vlade u egzilu, poput premijera Božidara Purića, u dvorištu crkve sahranjen je i veliki pesnik i diplomata Jovan Dučić, koji je tu proveo poslednje dane svog života. Godine 2000-te njegovi zemni ostaci prebačeni su iz Libertivila u rodno Trebinje.
U manastiru je svojevremeno, po dolasku iz Londona, živeo i kralj Petar II Karađorđević, koji se ovde molio i vodio razgovore sa tadašnjim episkopom Dionisijem, u turobna i teška vremena crkvenog raskola i komunističkog progona. Kralj Petar je po svojoj želji tu i sahranjen, dugo godina ležao je ispod kamene ploče u crkvi sve dok ga naslednici 2013. godine nisu prebacili u porodičnu grobnicu na Oplencu.
Printscreen/Youtube
U komunističkim očima manastir Sv. Save u Libertivilu posleratnih je godina dugo bio simbol i najjače uporište četničke emigracije, što i nije daleko od istine. O tome svedoče i plato ispred crkve na kome su biste tri naistaknutija oficira Kraljeve vojske u otadžbini. S desna i leva su major Pavla Đurišić i vojvoda Momčilo Đujić, a u sredini đeneral Draža Mihailović.
Za razliku od Đurišića i Mihailovića, koje su komunisti ubili, Đujić je uspeo da se dokopa Amerike, a upravo je manastir bio zborno mesto njega i njegovih saboraca u egzilu. Kasnije se preselio u Kaliforniju (San Diego), gde je i umro 1999.godine.
GROBLJE SVETOG SAVE
Na groblju, koje zauzima najveći deo imanja, sahranjen je i novinar i aktivista Dragiša Kašiković, koga su agenti Udbe masakrirali 1977. godine. Odmah do njegovog, nalazi se i spomenik maloj Ivanki, njegovoj poćerki, koja je stradala zajedno sa njim, a koju iguman Serafim smatra četvrtom svetiteljkom manastira.
Printscreen/Youtube
U sklopu manastirskog kompleksa je i zgrada koja je podignuta za potrebe Dečijeg pravoslavnog kampa, gde su se tokom letnjih meseci okupljali mališani iz svih krajeva Amerike, ali i iz Evrope i Srbije. Kamp već duže vreme ne služi svrsi, kao ni Bogoslovija, koja je ovde bila smeštena godinama, da bi pre izvesnog vremena bila premeštena u obližnji manastir Nova Gračanica.
Spomenik Pavlu Đurišiću je uz odobrenje njegove porodice premešten 2007. sa drugog dela groblja u novoosnovanu „Aleju srpskih velikana“ (Spomen park srpskih velikana) pored spomenika Dragoljubu Mihailoviću, a zatim je pored postavljen spomenik Momčilu Đujiću. Aleja srpskih velikana je zajedno sa sva tri spomenika osveštana 20. maja 2007. u prisustvu članova srpskih nacionalnih organizacija i crkvenih starešina.
NADA UMIRE POSLEDNJA
Tu, odmah preko ulice, nalazi se konak vladike novogračaničkog i srednjezapadnoameričkog Longina, sagrađen skorijeg datuma, ali i nekoliko sada već oronulih kuća čiji trošni zidovi pamte značajne događaje i pravi su istorijski spomenici.
U jednoj, koja danas više sliči radničkoj baraci, osnovan je prvi srpski fakultet u Americi. U drugoj, na sprat, koja se trenutno renovira, boravila su dva svetitelja, Mardarije i Nikolaj.
Printscreen/Youtube/prvi srpski fakultet u Americi
Iguman Serafim priznaje da mu je najveća želja da naš narod iz Čikaga, Milvokija i okoline počne češće da dolazi u manastir, ne samo za zadušnice, kada obilaze grobove svojih predaka i najmilijih.
Printscreen/Youtube
Izvor: serbiantimes, vikipedija
Naše bake i deke nikad nisu sadili smokvu blizu kuće: Razlog će vas šokirati - ovo drvo nikako nije poželjno
Bez obzira na to koju nameru imate pri sadnji drveća, važno je da se prethodno posavetujete sa stručnjacima.
Noga ovih ljudi ne sme da kroči na Ostrog: Ova pravila ni za živu glavu ne treba kršiti
Poseta ovom manastiru, smeštenom visoko u steni, nije klasično putovanje, već predstavlja duhovnu avanturu, a za svakog vernika, to je pravo hodočašće.
Milica je sa 20 godina abortirala i nikom ništa nije rekla: A onda joj se jednog dana javio Sveti Vasilije Ostroški, posle toga nikad više nije bila ista
Milica je doživela pravo čudo na Ostrogu, posle toga više nikad nije bila ista
Otac Srpkinje počinio strašan greh, ona pitala popa da li se gresi prenose na pokolenja: Evo do kog kolena se nasleđuje
"Silno me interesuje koliko mi, kao potomci svojih upokojenih srodnika snosimo odgovornost za njihov greh?", ovim rečima se srpskom svešteniku obratila jedna žena. Ona je detaljno objasnila kakav greh je počinio njen otac i plaši se da li i do kog kolena posledice greha trpi potomstvo.
Zorici su birali sliku za spomenik, a onda je otišla u manastir Tumane: Prišla sam igumanu Dimitriju, a on mi rekao 4 reči i život dobija smisao
Autosugestija, vera ili zvanična medicina?
Komentari(0)