Ovo je 5 najvećih zabluda iz srpske istorije: Vekovima se smatra da su sledeće stvari tačne, a nemaju veze sa istinom
Sveti Sava nije bio prvi srpski svetac, Prokleta Jerina nije bila zla žena, a pukovnik Tankosić nikada nije ošamario Čerčila.
U srpskoj istoriji, ako se dublje zagrebe, mogu se naći brojne nelogičnosti, pa čak i neistine. Ukoliko se površno govori o činjenicama, stvarni istorijski tok srpskog naroda gubi pravi smisao. Tako se dešava da se vekovima sa kolena na kolena prenose zablude.
Mi smo izdvojili nekoliko najvećih:
Sveti Sava nije prvi srpski svetac
Wikipedia
Prvi srpski svetac je Jovana Vladimir, vladar Duklje, najmoćnije srpske kneževine tog doba od oko 1000. do 1016. godine.
Možda vas zanima:
Krvava misterija u Topčideru 1842: Ubistvo Karađorđevićevog generala
U haotičnim godinama nakon Prvog i Drugog srpskog ustanka, Srbija je bila poprište političkih intriga i sukoba između Obrenovića i Karađorđevića. Jedan događaj iz 1842. godine ostao je upamćen kao prava krvava misterija – ubistvo generala Avrama Petronijevića, jednog od najbližih ljudi Karađorđevića.
Atentat na kralja Aleksandra Obrenovića koji je propao
Kralj Aleksandar Obrenović ostao je upamćen po krvavom Majskom prevratu 1903. godine, kada su on i kraljica Draga brutalno ubijeni u dvoru. Ipak, malo je poznato da su zavere protiv njega počele mnogo ranije, a jedan od pokušaja atentata umalo da promeni tok istorije Srbije još krajem 19. veka.
Možda vas zanima:
Krvava misterija u Topčideru 1842: Ubistvo Karađorđevićevog generala
U haotičnim godinama nakon Prvog i Drugog srpskog ustanka, Srbija je bila poprište političkih intriga i sukoba između Obrenovića i Karađorđevića. Jedan događaj iz 1842. godine ostao je upamćen kao prava krvava misterija – ubistvo generala Avrama Petronijevića, jednog od najbližih ljudi Karađorđevića.
Atentat na kralja Aleksandra Obrenovića koji je propao
Kralj Aleksandar Obrenović ostao je upamćen po krvavom Majskom prevratu 1903. godine, kada su on i kraljica Draga brutalno ubijeni u dvoru. Ipak, malo je poznato da su zavere protiv njega počele mnogo ranije, a jedan od pokušaja atentata umalo da promeni tok istorije Srbije još krajem 19. veka.
Možda vas zanima:
Krvava misterija u Topčideru 1842: Ubistvo Karađorđevićevog generala
U haotičnim godinama nakon Prvog i Drugog srpskog ustanka, Srbija je bila poprište političkih intriga i sukoba između Obrenovića i Karađorđevića. Jedan događaj iz 1842. godine ostao je upamćen kao prava krvava misterija – ubistvo generala Avrama Petronijevića, jednog od najbližih ljudi Karađorđevića.
Atentat na kralja Aleksandra Obrenovića koji je propao
Kralj Aleksandar Obrenović ostao je upamćen po krvavom Majskom prevratu 1903. godine, kada su on i kraljica Draga brutalno ubijeni u dvoru. Ipak, malo je poznato da su zavere protiv njega počele mnogo ranije, a jedan od pokušaja atentata umalo da promeni tok istorije Srbije još krajem 19. veka.
Bio je poznat kao pobožan, pravedan i miroljubiv vladar, koji je postradao zbog nepravde. Stoga je poštovan kao svetac i mučenik, a u Srpskoj pravoslavnoj crkvi se praznuje 22. maja po starom, odnosno 4. juna po novom kalendaru, kao Sveti mučenik Jovan Vladimir, knez Srpski.
Kraljica Jelena nije Anžujska
vikipedija
U jednom pismu Karl Anžujski, vladar Napulja, obratio se Jeleni sa "rođako", te se smatralo da je iz ove dinastije.
Sa druge strane, njen biograf arhiepiskop Danilo II je zabeležio da je bila iz roda “Fruškoga”, dok je istoričar 1982. zaključio da je ona u stvari sa Fruške gore i da je njen otac bio gospodar Srema - Jovan Anđeo.
Čuveni šamar Tankosića
vikipedija
Legenda da je poručnik Tankosić ošamario Čeršila prenosila se generacijama. Naime, ova priča nastala je pošto je Čerčil napisao tekst o našem narodu u negativnom kontekstu.
Dakle, pričalo se kako je Vojislav Tankosić "prebio" Čerčila prilikom njegove posete našoj prestonici, a sve se odigralo 1910. u jednoj kafani. U to vreme, čuveni državnik je išao u Istanbul, u našu zemlju nije ni kročio.
Prokleta Jerina nije bila zla žena
Wikipedia/Lik Jerine Branković sa Esfigmenske povelje
Prema predanju, okarakterisana je kao zlobna osoba koja je mučila ljude tokom gradne tvrđave u Smederevu, jer su u velikom broju umirali. Međutim, na osnovu istorijskih izvora, ljudi su proneli loš glas o njoj , jer nisu želeli da učestvuju u gradnji, što je podrazumvelo vrlo iscrpljujuće fizičke napore.
Ali, ta priča je bila daleko od istine, ne postoje istorijski podaci koji tvrde da je prema nekoma bila namerno zla ili da je ugnjetavala radnike. Imala je veoma težak život, spas je pronašla u veri i crkvi, a smatra se da je skončala nakon što je sin Lazar otrovao.
Cara Uroša nisu ubili Mrnjavčevići
Mrnjavčeviću su poginuli u boju na Mrici 26. septembra 1371, a car Uroš preminu iste godine, ali u decembru. Međutim, i danas ova činjenica slovi za istinitu, čak je navodi kao istorijski podatak u “Kraljevstvu Slovena” od Mavra Orbina.
Milutin Milanković: profesor koji je promenio svetsku nauku iz kućnog pritvora
Ime Milutina Milankovića (1879–1958) danas stoji u udžbenicima širom sveta. Matematičar, klimatolog i astronom, on je tvorac teorije o klimatskim ciklusima koji zavise od Zemljine orbite i nagiba – tzv. Milankovićevi ciklusi. Ono što ovu priču čini posebnom jeste činjenica da je osnove svojih proračuna razradio u vreme kada je bio interniran tokom Prvog svetskog rata.
Ko je bio Marko Kraljević i zašto je Šarac uvek uz njega : Zaštitnik sirotinje i junak pesama
Marko Kraljević (oko 1335–1395) bio je istorijski vladar Prilepa, ali u narodnoj tradiciji prerastao je u epskog junaka. Njegovo ime i podvizi ušli su u pesme, priče i legende, gde je predstavljen kao zaštitnik sirotinje, neustrašivi ratnik i simbol slobode. U središtu svake priče uz njega je njegov verni konj – Šarac.
Kako je Srbin pravoslavac napisao HRVATSKU HIMNU?
Činjenica da je Josif Runjanin bio pravoslavni Srbin često se zanemaruje ili osporava, a njegovo ime se u Hrvatskoj neretko menja u u Josip.
OVO O VELJKU BULAJIĆU I BATI ŽIVOJINOVIĆU SIGURNO NISTE ZNALI: Bili su VIŠE OD KOLEGA, 1 ime ih je ZAUVEK POVEZALO
Veliko prijateljstvo između legendarnog glumca i slavnog reditelja s vremenom je postalo još čvršće.
Neustrašivi bard : glas koji je odjekivao scenom i filmom
Kada se pomene ime Ljube Tadića (1929–2005), prva asocijacija gotovo svakog ljubitelja pozorišta i filma jeste – glas. Dubok, autoritativan, prodoran, bio je njegovo najmoćnije oružje. Uz njega, išla je i pojava koja je plenila – visoka figura, snažan izraz i stav glumca koji nikada nije poznavao strah na sceni.
Komentari(0)