Danilo Kiš, jedan od najvećih književnika jugoslovenske književnosti, poznat je po svojim romanima i esejima koji duboko zalaze u teme identiteta, istorije i ljudske sudbine. Ipak, malo je poznato da se na početku svoje književne karijere intenzivno bavio poezijom.
Ove rane pesme, koje je pisao u mladalačkim danima, nikada nisu objavljene za njegovog života, a tek nekoliko rukopisa sačuvano je zahvaljujući njegovim bliskim prijateljima.
Početak kroz poeziju
Kiš je, prema svedočenjima njegovih prijatelja iz studentskih dana, bio fasciniran modernističkom poezijom i često je citirao Pasternaka, Rilkea i Bodlera. Njegove prve književne vežbe bile su upravo pesme, koje je pisao na marginama sveski dok je studirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Teme tih pesama bile su duboko lične – gubitak porodice, traganje za identitetom i čežnja za ljubavlju.
Pesme o majci
Jedan od nepoznatih detalja iz njegovog stvaralaštva jeste serija pesama posvećenih njegovoj majci, koju je duboko poštovao i s kojom je delio složen odnos. U ovim pesmama, Kiš izražava osećaj krivice i tuge zbog odlaska iz rodnog Subotice, kao i osećanje nemoći pred njenom usamljenošću. U jednoj od pesama, koja je sačuvana zahvaljujući prijatelju iz studentskih dana, napisao je:
"Majko, tvoje ruke, kao zima,
čuvaju toplinu nekih davnih kuća.
U njima se ogledaju srušeni svetovi,
i moj beživotni put."
Zašto nije objavljivao poeziju?
Kiš je kasnije govorio da je poezija bila njegov "prolazni trenutak" i da nije bio dovoljno zadovoljan svojim pesmama da bi ih objavio. Smatrao je da proza ima veću snagu da obuhvati kompleksnost ljudskog postojanja, zbog čega je odlučio da se posveti pisanju romana i priča. Ipak, njegove pesme otkrivaju delikatnu i introspektivnu stranu autora, koji je u ranoj fazi svog života tragao za vlastitim glasom.
Pesnički ton u prozi
Iako nije objavljivao poeziju, Kišov književni stil često se opisuje kao poetski. Njegova proza, posebno u delima poput Bašte, pepeo i Enciklopedije mrtvih, prepuna je lirskih opisa, simbolike i ritmičnosti, što otkriva uticaj njegovog ranog bavljenja poezijom.
Sudbina neobjavljenih pesama
Nakon njegove smrti 1989. godine, nekoliko rukopisa s njegovim pesmama pronađeno je među njegovim ličnim stvarima. Iako su neki od njegovih prijatelja predlagali da se te pesme objave, porodica i najbliži saradnici odlučili su da poštuju Kišovu želju da njegovo pesničko stvaralaštvo ostane intimni deo njegovog života.
Ostaje enigma
Danilo Kiš je ostavio dubok trag u književnosti kroz svoju prozu, ali njegovi neobjavljeni stihovi i dalje intrigiraju njegove čitaoce i istraživače. Oni pružaju uvid u emotivnu i introspektivnu dimenziju autora koji je kroz poeziju započeo putovanje ka razumevanju ljudske sudbine.
Ova priča o Kišovim pesmama pokazuje kako su i najskriveniji delovi njegovog stvaralaštva deo mozaika koji čini njegov genijalni opus.
DA LI DECA I TRUDNICE TREBA DA IDU NA GROBLJE? Zbog strogih pravila se veruje će im se ovo dogoditi, a evo ŠTA KAŽU SVEŠTENICI
Srpska tradicija nalaže da trudnice i mala deca ne smeju biti prisutni u pogrebnoj povorci, ali i da im nije mesto na zadušnicama, iako ih mnogi roditelji vode.
Pravoslavna crkva u pećini Ceremošnja: Skrivena svetinja istočne Srbije
U prelepoj pećini Ceremošnja, u istočnoj Srbiji, nalazi se neobična pravoslavna crkva koja privlači pažnju retkih posetilaca svojom jedinstvenom atmosferom i skrivenom istorijom.
Stari narodni običaj "Dodola" iz Bukovika: Prizivanje kiše kroz pesmu i ples
U selu Bukovik kod Aranđelovca i danas živi stara tradicija Dodola – drevni običaj prizivanja kiše, koji meštani čuvaju kao dragocen deo svog kulturnog nasleđa.
U 51. godini pao je na Dorćolu, jeziva bolest ga je pokosila: Sahranila ga žena koju je do smrti ludo voleo
Legendarni Borislav Bora Stanković bio je srpski pripovedač, romansijer, dramatičar i jedan od najznačajnijih pisaca srpskog realizma. Njegov roman "Nečista krv" i drama "Koštana" i danas su nezaobilazno štivo srpske književnosti, ali Borin privatni život daleko je manje poznat javnosti.
10 MUDROSTI GLUMAČKE LEGENDE KOJE GA ČINE BESMRTNIM: Kriju duboku i važnu pouku - "Od smeha do suza jedan je korak"
Iako je ovaj svet napustio pre 27 godina, glumac čije je ime zlatnim slovima zapisano u istoriji srpskog filma, Milosav Mija Aleksić, ostao je zapamćen kao neprevaziđeni komičar bez obzira na to što je u detinjstvu svedočio o masakru svojih školskih drugara.
Komentari(0)