KO JE ABADŽIJA A KO ČARUGDŽIJA Jedinstvena izložba koja čuva srpsku tradiciju postavljena u selu Pranjani
Otvara se zanimljiva izložba u selu Pranjani.
U cilju očuvanja srpske tradicije i običaja u selu Pranjani u prostorijama Osnovne škole „Ivo Andrić“ u organizaciji Muzeja rudničko-takovskog kraja otvara se izložba zanimljivog naziva „Od abadžije do čarugdžije“. Na otvaranju će govoriti direktor Osnovne škole, Zoran Pantović, istoričar Aleksandar Marušić, kao i autorka izložbe etnolog-antropolog Nataša Polomac Petković.
- Izložba je namenjena svima onima koji vole i poštuju tradiciju a možda se i danas bave zanatima predstavljenim na našoj izložbi, pa će otvaranje biti i prilika da nešto naučimo i da se na pravi način posvetimo publici i u seoskoj sredini, kao što to činimo u samom gradu, kažu organizatori.
Ističu da im je bila želja da pre nego što se izložba “otisne u svet”, obiđe prvo opštinu Gornji Milanovac, a onda predstavi kulturno-istorijsku baštinu rudničko-takovskog kraja širom Srbije i regiona. Postavka će biti otvorena do 4. novembra.
Inače, abadžija je naziv za zanatliju koji se bavio izradom odeće od grubog domaćeg sukna, poput čakšira i drugih tradicionalnih odevnih predmeta. Ovi majstori su izrađivali odeću od vune.
Abadžijski zanat je bio cenjen, a nošnje koje su izrađivali bile su prepoznatljive po kvalitetu i specifičnom stilu, koji je bio prilagođen različitim krajevima. Sa industrijalizacijom i pojavom novih materijala, abadžijski zanat je postepeno izgubio na značaju.
Čarugdžija je stari naziv za zanatliju koji se bavio pravljenjem opanaka. Ovi majstori su izrađivali su opanke, koji su bile važan deo tradicionalne narodne nošnje u Srbiji i na Balkanu. Opanci su se koristili i u svakodnevnom životu i za posebne prilike.
Čarugdžije su bile cenjeni zanatlije. Sa razvojem industrije i masovne proizvodnje obuće, kao i dolaskom modernih mašina, ovaj zanat je postepeno nestao, ali se ručno rađeni opanci i dalje mogu naći u okviru tradicionalnih rukotvorina.
(Lepote Srbije/Rina)
Vojislav Ilić Mlađi i zaboravljena poezija o Šumadiji: stihovi u kojima se čuje miris zemlje i zvuk zvona
Vojislav Ilić Mlađi, često u senci slavnog imenjaka, ostavio je snažan pesnički trag u srpskoj književnosti početkom 20. veka. Njegove pesme o Šumadiji, narodu i običajima danas su nepravedno zaboravljene, iako su svedočanstvo o vremenu u kojem se narodna duša pretakala u stih.
Kako se izrađuje glina iz Jadranske Lešnice: zanat koji živi kroz lonce, pećnice i zemljane saksije
U selu Jadranska Lešnica kod Loznice i danas se vadi glina iz lokalnih oranica, koristi se za pravljenje lonaca, crepulja i pećarskih cigli, a znanje se prenosi kroz porodice. Ova glina je cenjena zbog svoje izuzetne čistoće i izdržljivosti.
"Ljiljkovanje" na Petrovdanske poklade: zaboravljeni dečji običaj iz sela kod Valjeva
Nekada su deca u valjevskom kraju na poklade trčala kroz selo s vencima od ljiljana na glavi, pevajući i prizivajući zdravlje. Danas taj običaj pamte samo stariji, ali u nekim selima još uvek živi u sećanjima.
Bio je srpski vladar iz senke: Pričalo se da je vanbračni sin kneza Miloša, posle ubistva Mihaila venčao se njegovom verenicom, a onda je misteriozno umro
Blaznavčevo delo i njegov uticaj na istoriju Srbije ostali su nedovoljno istraženi i istorijski nepotpuno ocenjeni. Poslednji sati u životu Milivoja Petrovića bili su veoma intrigantni, kao i čitav njegov život, a njegova iznenadna smrt je i dalje obavijena velom misterije.
„Beli medenjak“ iz Negotinske krajine: Zaboravljena sorta belog luka koja se suši u vencima
Luk koji ne pecka, već miriše na detinjstvo: Stara sorta iz Negotina čuva ukus zaboravljenih bašta
Komentari(0)