PRAVI NEOTKRIVENI DRAGULJ ZLATARA, ŠTITKOVO Bilo je prestonica Srbije, prema legendi, ime je dobilo po "štitovima" jer se u centru nalazila "fabrika" za proizvodnju oružja-štitova (VIDEO)
Iznad Štitkova pružaju se strme stene, a u njima se krija vodena pećina u kojoj mnogi nisu slavno prošli - pre nekoliko godina u pećinu su ulazili planinari i unutra pronašli jedan kostur u dubećem stavu!
Shutterstock/Štitkovo
Štitkovo je naselje u Srbiji u opštini Nova Varoš u Zlatiborskom okrugu. Štitkovo je zbog svojih prirodnih lepota istorijskog, kulturnog i verskog nasleđa već dugi niz godina etno-selo. Nadmorska visina Štitkova iznosi 1249 na najvišim vrhovima.
Teško je na jednom mestu nabrojati sve ono što jedna od najsunčanijih srpskih planina može da ponudi. Ali, jedno je sigurno, na Zlataru ima za svakoga ponešto.
Teško je na jednom mestu nabrojati sve ono što jedna od najsunčanijih srpskih planina može da ponudi. Ali, jedno je sigurno, na Zlataru ima za svakoga ponešto.
Teško je na jednom mestu nabrojati sve ono što jedna od najsunčanijih srpskih planina može da ponudi. Ali, jedno je sigurno, na Zlataru ima za svakoga ponešto.
Teško je na jednom mestu nabrojati sve ono što jedna od najsunčanijih srpskih planina može da ponudi. Ali, jedno je sigurno, na Zlataru ima za svakoga ponešto.
Teško je na jednom mestu nabrojati sve ono što jedna od najsunčanijih srpskih planina može da ponudi. Ali, jedno je sigurno, na Zlataru ima za svakoga ponešto.
Teško je na jednom mestu nabrojati sve ono što jedna od najsunčanijih srpskih planina može da ponudi. Ali, jedno je sigurno, na Zlataru ima za svakoga ponešto.
U selu se nalaze tradicionalne kuce iz XIX veka. Kuće, sušare za meso, štale, pomoćni objekti upravo onakvi kakvi su bili i pre 200 godina, a najstarija kuca u centru sela i građena je 1882. godine. Ovde sve izgleda kao da je vreme stalo. Selo je osnovano još početkom 13. veka, a prema legendi, ime je dobilo po "štitovima" jer se u centru nalazila "fabrika" za proizvodnju oružja-štitova.
Mestani svoja goveda dovode na pojenje na rečicu baš kod crkve i to izgleda vrlo interesantno jer krave jedna po jedna u koloni ulaze skroz u reku da se osveže i napiju vode.
Ako se krećete iz pravca Beograda, proći ćete Kokin brod i desetak kilometara kasnije stižete na ulaz u Novu Varoš. Obratite pažnju čim put prestane da vijuga i počne da se penje – blizu ste. Odmah sa leve strane u varoškom naselju Branoševac, pre nego što uđete u Novu Varoš, dočekaće vas znak sa mnogo imena poput Božetića, Štitkova, crkve Dubnice... Skrenete levo i dalje samo ostavite da vas put ponese. Put jeste uzak, ali je asfaltiran, a sa obe strane protežu se prelepe leje četinara, karakterističnih za ovaj kraj.
Selo je smešteno u uskoj dolini štitastog oblika, koju stvara reka Tisovica i njen izvor Vrelo koje je sa tri strane okruženo brdima. Vrelo izvire iz zasad nedovoljno istražene pećine, kanala koji se pruža čitav kilometar u dužinu. Središnji položaj sela zauzima crkva Svete Trojice, koja vam je prva upala u oči, i datira iz 1867. godine. Selo je interesantno i po tome što su u njemu ili živeli ili stolovali čuveni knezovi Raškovići. Smatra se da je patrijarh Gavrilo i podigao crkvu.
S leve strane crkve, nalazi se škola sagrađena 1887 godine. Sve sačuvane kuće, po čemu je Štitkovo najpoznatije, tipično su starovlaške i potiču s kraja 19. veka, o čemu svedoči i upisana godina gradnje na kućama. Najstarija je u centru sela i građena je 1882. godine. Zavod za zaštitu spomenika kulture iz Kraljeva je ovu jedinstvenu etno oazu stavio pod zaštitu države.
Štitkovo je potpuno zamrznuto u vremenu. Kuće, sušare za meso, štale, pomoćni objekti upravo onakvi kakvi su bili i pre 200 godina. Selo je osnovano još početkom 13. veka, a prema legendi, ime je dobilo po "štitovima" jer se u centru nalazila "fabrika" za proizvodnju oružja-štitova. Postoje indicije da je Štitkovo bio gradić još u doba Nemanjića. Legenda kaže da su se u radionicama kovali upravo štitovi za njihovu vojsku.
Kuće-brvnare su pravljene od balvana, dugih 12 metara, koji nisu strugani, već tesani sekirom i ima ih petnaestak. Pošto ljudi u njima žive i danas, morali su da ih pokriju crepom i limom, tako da nisu sačuvani drveni krovovi. Štitkovo je specijalno autentično, upravo zato što je i dalje naseljeno. Nije samo uređeni prostor muzejskog karaktera.
Smatra se, takođe, da je selo bilo centar Starog Rasa, jer se za teritoriju oko Nove Varoši zna da je pripadala tom području. Ako se uzmu u obzir načini odbrane u to vreme, pričaju meštani, logično je da je Štitkovo sa ovakvim položajem bilo uzeto za centar. Danas je teško razumeti zašto je tamo uopšte pravljeno naselje, ako se uzme u obzir da mu nije lako prići gotovo ni sa jedne strane.
Pre Drugog svetskog rata, Štitkovo je imalo biblioteku sa pet-šest hiljada knjiga, a danas se broj stanovnika sveo na oko 200 duša, tako da i škola ima tek sedam-osam učenika.
Fond PIO i ove godine objavio je oglas za prijem zahteva za upućivanje penzionera za rehabilitaciju u banje. Penzioneri su do 27. januara mogli da se prijave za čak 26 banja u Srbiji. Preliminarne rang liste biće objavljene 5. marta, a već sada se može reći da za banju Gornja Trepča vlada veliko interesovanje.
Cela Srbija bogata je prirodnim lepota i brojnim lečilištima u koja naši građani redovno odlaze. Banje postaju sve interesantnije za domaće i strane turiste, ali postoje i one banje na koje smo svi zaboravili. Jedna od njih je Tularska banja, koja se nalazi u blizini Sijarinske banje u Jablaničkom okrugu Srbije.
Ako volite jedinstven spoj ruralnog i urbanog, netipična i originalna mesta sa turbulentnom istorijom, zanimljivom kulturom, bogatim duhovnim nasleđem i živopisnim prizorima, neposrednim i srdačnim ljudima uz dobru hranu i piće, onda je ovo prava ideja za Vaše putovanje.
Komentari(0)