Srbi su prvi FILM ZA ODRASLE snimili 1928. godine: Publika je bila oduševljena, a prvi i jedini put se tada pojavila i čuvena Žanka Stokić
Gotovo nepoznat domaći nemi film “Grešnica bez greha”, režisera i scenariste Koste Novakovića, važi za prvi erotski film ikada napravljen u Srbiji.
Sniman je od 1928. godine, a premijerno prikazan u beogradskoj “Kasini” 12. aprila 1930. godine. Njegov autor, poreklom Čačanin, jedan je od najznačajnijih pionira filma u Srbiji koji su delovali između Prvog i Drugog svetskog rata.
“Grešnica bez greha” je drugi njegov film, pored Kralja Čarlstona, u kom je rešio da snimi i slobodnije scene, koje zbog autocenzure nisu ušle u finalnu verziju.
Čuvena srpska glumica, jedna od najboljih i najvećih umetnica našeg teatra, Žanka Stokić (1884-1947), prvi i jedini put na filmu pojavila se upravo u “Grešnici bez greha”. U epizodnoj ulozi stanodavke bravurozno je ostvarila lik zrele žene koja diskretno pokušava da zavede studenta, svog podstanara.
“Grešnica bez greha” je jednostavna melodramska priča o devojci Ljubici i njenom vereniku Nikoli koji žive u idiličnom ambijentu srpskog sela. Nikola odlazi na studije u Beograd, a sobu nalazi kod stanodavke – Žanke Stokić.
Ubrzo za njim na školovanje, po nagovoru seoskog učitelja, u prestonicu odlazi i Ljubica. U gradu punom izazova Ljubica upoznaje hohštaplera Lajoša koji izigrava simpatičnog i galantnog kavaljera. On jedne večeri dolazi automobilom po Ljubicu, izvodi je u gradski život, dovodi u vilu u koju je, u stvari, provalio i tu nasrće na devojačku čast. Ljubica ipak uspeva da telefonom pozove policiju koja stiže na vreme da spase devojku od nasilnika. Policija hapsi Lajoša, za koga se ispostavlja da je okoreli kriminalac za kojim se traga. Ali, uz Lajoša, policija privodi i Ljubicu pod sumnjom da je njegova saučesnica.
Naivna seoska devojka provodi noć u zatvoru, okružena pohapšenim “damama sa trotoara”. Ljubicu puštaju iz zatvora, pošto je utvrđeno da je nedužna i da nema veze sa kriminalcima. Ona, pod teretom griže savesti, zato što je bila na rubu opasnosti da postane grešnica, odlazi do obale reke i pokušava da se ubije, skačući u vodu.
Ali, tu se našao njen verenik Nikola koji je tragao za njom i koji je u poslednjem trenutku spasava, tako da ljubav na kraju trijumfuje. Ljubica i Nikola se vraćaju u selo i venčavaju se uz blagoslov njenih roditelja.
Glavnu žensku ulogu Kosta Novaković je poverio beogradskoj balerini Sonji Stanisavljević (1908-1988), verenika Nikolu je igrao glumac-amater Ilija Dragić, negativca Lajoša poznati tadašnji i kasniji pozorišni (i filmski) glumac Viktor-Viki Starčić (1901-1980), a Ljubičine roditelje pozorišni glumci Persa Pavlović (1865-1944) i Nikola Gošić (1885-1934).
Film je odlično prihvaćen od gledalaca i filmske kritike. Tadašnja štampa ovaj film komentarisala je kao “najzad jedan uspeli domaći film sa našim glumcima”, odato je priznanje upornom gospodinu Novakoviću, jer je ovo dokaz da se i u Srbiji mogu snimati naši filmovi itd.
Zašto se ne kupa u reci posle Velike Gospojine? Narodno upozorenje koje traje vekovima
U Srbiji postoji verovanje da voda posle 28. avgusta “uzima”, a ne leči – i da reka tada postaje hladna ne po temperaturi, već po duhu
“U petak ne pravi dug”: Narodna zabrana koja štiti od siromaštva i nesreće
Zašto se u srpskoj tradiciji petak smatra danom kada ne valja ni tražiti, ni pozajmljivati, ni uzimati novac
Imena za bebe koja roditelji u Srbiji najčešće daju u maju! Poletne, direktne, prelepe i lepršave, sa njima nema..
Devojčice rođene u maju imaju niz karakterističnih osobina!
Bog gleda, čuda su moguća: Ovo je jedina stvar koju svako od nas treba da uradi trećeg dana Vaskrsa
Danas slavimo treći dan Vaskrsa, u narodu poznat kao Svetli Utorak koji se smatra najsrećnijim danom u godini
Zašto se stare fotografije ne bacaju, već pale? Narodno verovanje o pamćenju i duši u slici
U srpskoj tradiciji, fotografija nije samo uspomena – već duhovni otisak. Zato se ne baca, ne cepa i ne ostavlja među đubretom.
Komentari(0)