OVO JE JEDAN OD NAJLEPŠIH MANASTIRA NA FRUŠKOJ GORI: Zovu ga i Srpska Sveta gora, a evo šta se u njemu DEŠAVA!
Uzani putevi, sela i polja na mestu nekadašnjeg Panonskog mora, oivičeni su najznačajnijim duhovnim lukama, koje čuvaju istoriju od zaborava
Manastiri su vekovima predstavljali simbol vere, izvor nade, snagu duhovnosti i glavno utočište naroda Srbije.
Na severu naše zemlje, u prostranoj vojvođanskoj ravnici, leži Srpska Sveta gora, prostor koji je nekada brojao više od trideset manastira, a danas je svetilište sa sedamnaest očuvanih sakralnih objekata, značajnih za religiju, kulturu i identitet naroda Srbije.
Uzani putevi, sela i polja na mestu nekadašnjeg Panonskog mora, oivičeni su najznačajnijim duhovnim lukama, koje čuvaju istoriju od zaborava. Mada je teško izdvojiti najvažniji ili najposećeniji, jer svaki čovek drugačije oseća i doživljava sveta mesta, manastir Krušedol ponosno nosi "Srpski Panteon".
Možda vas zanima:
OVAJ MANASTIR ČUVA POSLEDNJEG NEMANJIĆA: Svetinji na SRPSKOJ SVETOJ GORI dive se i oni koji nisu hrišćani a evo ko je tu SAHRANJEN
Ako je Fruška gora simbol duhovnosti srpskog naroda, onda jemanastir Jazak jedan od najdragocenijih bisera tog simbola. Najpoznatiji je po čuvanju moštiju Svetog Uroša, sina cara Dušana i poslednjeg vladara iz dinastije Nemanjića, kog je crkva proglasila za mučenika.
Betonski kolos od 26 metara nad Fruškom gorom: Spomenik iz 1951. gleda gde su ginuli partizani
Na najvišoj tački Fruške gore, kao čuvar prošlih vremena i ideala, stoji monumentalni simbol borbe protiv fašizma – delo vajara Sretena Stojanovića koje i dalje diše otporom
Možda vas zanima:
OVAJ MANASTIR ČUVA POSLEDNJEG NEMANJIĆA: Svetinji na SRPSKOJ SVETOJ GORI dive se i oni koji nisu hrišćani a evo ko je tu SAHRANJEN
Ako je Fruška gora simbol duhovnosti srpskog naroda, onda jemanastir Jazak jedan od najdragocenijih bisera tog simbola. Najpoznatiji je po čuvanju moštiju Svetog Uroša, sina cara Dušana i poslednjeg vladara iz dinastije Nemanjića, kog je crkva proglasila za mučenika.
Betonski kolos od 26 metara nad Fruškom gorom: Spomenik iz 1951. gleda gde su ginuli partizani
Na najvišoj tački Fruške gore, kao čuvar prošlih vremena i ideala, stoji monumentalni simbol borbe protiv fašizma – delo vajara Sretena Stojanovića koje i dalje diše otporom
Možda vas zanima:
OVAJ MANASTIR ČUVA POSLEDNJEG NEMANJIĆA: Svetinji na SRPSKOJ SVETOJ GORI dive se i oni koji nisu hrišćani a evo ko je tu SAHRANJEN
Ako je Fruška gora simbol duhovnosti srpskog naroda, onda jemanastir Jazak jedan od najdragocenijih bisera tog simbola. Najpoznatiji je po čuvanju moštiju Svetog Uroša, sina cara Dušana i poslednjeg vladara iz dinastije Nemanjića, kog je crkva proglasila za mučenika.
Betonski kolos od 26 metara nad Fruškom gorom: Spomenik iz 1951. gleda gde su ginuli partizani
Na najvišoj tački Fruške gore, kao čuvar prošlih vremena i ideala, stoji monumentalni simbol borbe protiv fašizma – delo vajara Sretena Stojanovića koje i dalje diše otporom
Nalazi se na južnim padinama Fruške gore, u ataru istoimenog sela, negde između Iriga i sela Maradik i vekovima slavi ljude koji su u njegovoj izgradnji učestvovali, koji su ga branili i koji i danas svoje živote provode unutar njegovih zidova donoseći svojim posetiocima mir, slobodu i spas.
Poslednji srpski despot
Dinastija Branković budila je nadu u obnavljanje srpske carevine, iako se u trenucima njihove vladavine, već ceo jedan vek borila protiv turskih represalija. Svi članovi pomenute porodice bili su duhovni, “božji ljudi”. Rođen od oca Svetog Stefana Slepog i majke Angeline, poslednji sa titulom despota i poslednji srpski vladar koji je po srednjovekovnom običaju za svog života podigao zadužbinu, zvao se Đorđe Branković, zadužbinar manastira Krušedol. Ime je dobio po dedi – Đurađu Brankoviću i koračao je stazama svojih predaka: onih koji su verovali da je crkva, odnosno religija, stub države i budućnosti.
Od malena je pokazivao sklonost i ljubav ka crkvi i Hristu, a bio je vešt u diplomatiji i boju. Titulu despota dobio je od ugarskog kralja Matije Korvina 1486. godine (tada je Srem bio Ugarska pokrajina). Despot Đorđe bio je omiljen među srpskim rodom, a volele su ga i žene, tačnije – žena po imenu Izabela, sa kojom je i stupio u brak.
Zvanični i precizni podaci ne postoje, pa se nagađa da je supružnike rastavila Đorđeva snažna ljubav prema Bogu.
Ali, da je moguće da je božji poziv promenio despotove poglede na svet, govori i činjenica da se oko 1947. godine odrekao svetovne vlasti i u crkvi Svetog Luke u Kupiniku, gde su se nalazile mošti njegovog oca Stefana, prihvatio monaški život i po zamonašenju dobio ime Maksim. Mnogi govore da je pratio i nastavljao stope prvog srpskog arhiepiskopa Svetog Save, a u prosvetiteljskom i duhovnom životu pridružio mu se jeremonah Makarije – prvi srpski štampar, sa kojim će i nastaviti štampanje knjiga. Zbog svoje posvećenosti crkvenom životu i kulturnom stvaralaštvu, postao je mitropolit beogradski i zajedno sa majkom Angelinom podiže manastir Krušedol.
Despot Đorđe Branković preminuo je pre svoje majke, 1516. godine u manastiru koji je podigao, a mošti njegove i majčine – spaliće Turci. Srpska pravoslavna crkva slavi Svetog Maksima 18. januara po julijanskom, odnosno 31. januara po gregorijanskom kalendaru.
Pretpostavlja se da je manastir izgrađen u periodu od 1509. do 1514. godine. Iako su srpski sakralni objekti uvek građeni daleko od glavnih puteva, duboko u šumama ili na brdima, najezda i varvarstvo Turaka ostaviće tragove i na ovom manastiru. Skriven ispod krošnji kestena, ukrašen šarenim cvetovima i tišinom, Krušedol je danas jedan od najposećenijih manastira na Fruškoj Gori, a posebno je važan kao stanica ekskurzionog turizma, osnovaca i srednjoškolaca. Ispred samog objekta, nalazi se veliki parking i sveštenstvo svakoga dana velikodušno i blagonaklono dočekuje posetioce, uz osmeh, razgovor i kafu. Niko neće bolje ispričati istoriju i važne podatke o manastiru i ličnostima koje su za njega značajne, od ovih ljudi koji u okviru manastira i žive. Način na koji prenose informacije i kazuju prošlost, zauvek ostaje u pamćenju i ovo je jedno veliko duhovno, ali i životno iskustvo. Sam prilazak vratima manastira, navodi vas na duboke, ali nežne misli i gasi sve grube glasove sa kojima ste, možda, došli.
Kao i danas, Krušedol je i kroz istoriju bio jedan od bogatijih manastira, u kom su se u 17. veku, za vreme Velike seobe Srba, održavali brojni crkveni i narodni skupovi. Ali, krajem 17. veka, monasi su, bežeći od rata, krenuli put Sentandreje, sa svim dragocenostima koje su mogli poneti sa sobom, da bi ga u 18. veku, nakon Petrovaradinske bitke, Osmanlije opustošile. Bezmalo svaki manastir na teritoriji naše zemlje bivao je uništavan, pa obnavljan, a pojedini i po nekoliko puta. Krušedol su obnovili bogati građani i sveštenstvo, uz određene promene, nakon varvarstva u 18. veku. Ipak, za vreme Drugog svetskog rata, manastir je ponovo opljačkan, nakon čega je deo predmeta odnet u Zagreb, dok se ostatak nalazi u Muzeju Srpske pravoslavne crkve u Beogradu.
Sa sve četiri strane okružen je konacima, pa time deluje ušuškano i zaštićeno. Sastoji se iz crkve koja je posvećena Blagovestima, koju je podigao despot Đorđe i manastira sa crkvom koja je posvećena Sretenju, što je zadužbina njegove majke Angeline. Krušedolski hram rađen je po uzoru na svetogorske, a u pojedinim delovima podseća i na Manasiju.
U narodu je poznat i kao "Srpski Panteon", ali i kao mauzolej dinastije Branković, u kom je sačuvana zbirka porterta porodice. Bogatstvo Krušedola ogleda se u bogatstvu biblioteke koja čuva više od hiljadu knjiga, odnošenih i vraćanih manastiru u periodu ratova i pljačkanja. Jednoj od najbogatijih manastirskih riznica u Srbiji, pripada i spavaći krevet, radni sto i salonske fotelje kralja Milana Obrenovića, koje su po specijalnom zahtevu rađene u Beču i Parizu, između 19. i 20. veka.
Ali, ono što nesumnjivo oduzima dah, jeste slikarstvo: freske i ikonostas. Brojni umetnici radili su na "ukrašavanju" manastira. Freske su, najverovatnije, oslikali monasi sa Svete gore, a najimpresivnija je ona koja se nalazi na zapadnoj strani manastira i prikazuje strašni sud.
U manastiru se nalaze mošti Arsenija Trećeg Čarnojevića, Isaije Đakovića, kneginje Ljubice Obrenović i kralja Milana Obrenovića, vojvoda Stevan Šupljikac, episkop Nikanor Melentijević, kao i Arsenije Četvrti Jovanović – što dodatno govori o veličini ovog svetog mesta. Mošti Svetog Maksima i Svete Angeline spaljene su prilikom najezde Turaka, ali, ne u potpunosti. Ono što se moglo spasiti – sačuvano je.
Manastir kao slavski dan obeležava 12. avgust – Prepodobnu mati Angelinu.
Godine 2009, 13. avgusta, manastir je obeležio veliki jubilej – pet vekova postojanja i tom prilikom Srpska pravoslavna crkva odlikovala je Krušedol ordenom Svetog Save prvog stepena.
Put do samog manastira je asfaltiran i prohodan, a u periodu proleća (ali i drugih godišnjih doba), ovo je nezaobilazna stanica školskih i drugih ekskurzija. Kada krenete put sela Krušedol, do ovog veličanstvenog manastira, sa sobom ponesite lepe i čiste misli, dobrotu u srcu i mir u duši. A, ako ponešto od navedenog nedostaje – pronaćićete sve što telu treba da tihuje i živi spokojno.
Sveštenstvo daje blagoslov svim posetiocima, uz, naravno, poštovanje “nepisanih” i pisanih pravila: pristojnog ponašanja i oblačenja, a pored uspomene koja u grudima nikada ne jenjava, možete poneti i poneki predmet iz suvenirnice, koja se nalazi u samom dvorištu manastira.
(b92)
OVO JE JEDAN OD NAJLEPŠIH MANASTIRA NA FRUŠKOJ GORI: Zovu ga i Srpska Sveta gora, a evo šta se u njemu DEŠAVA!
Uzani putevi, sela i polja na mestu nekadašnjeg Panonskog mora, oivičeni su najznačajnijim duhovnim lukama, koje čuvaju istoriju od zaborava
CRNO OGLEDALO ISTOKA: Jezero gde se utopilo više ribolovaca i zašto lokalci izbegavaju da plivaju
Borsko jezero na istoku Srbije važi za turistički dragulj, ali iza njegove bistre vode krije se mračna priča o nesrećama i legendama. Otkrivamo zašto ovo veštačko jezero, stvoreno na mestu rudnika, ima reputaciju opasnog mesta koje iznenada "vuče" kupače i kako je njegova prošlost dovela do misterije.
JEZIVA KLISURA I KAMENA REKA: Da li je voda u Đavoljoj Varoši zaista lekovita i kakvu legendu krije "Vaskrsla stena"
Đavolja Varoš u južnoj Srbiji je naš najpoznatiji geološki spomenik, ali malo ko zna za dve bizarne činjenice: da tamo teku dve izuzetno kisele i neobične vode, i da se stene koje zovu "Đavolje kule" neprestano obnavljaju. To je mesto mitskog prokletstva i prirodnog čuda.
Vladimir na planinskom proplanku "parkirao" vagon i šine i napravio jedinstveni kafić: Ljude jedno oduševljava
Ono što im je predstavljalo najveći problem jeste dopremiti grdosiju od vagona od Valjeva do Tare, ali ne samo njega već i prave pravcate šine
LEKOVITA BANJA DOBIJA SPORTSKI SADRŽAJ Tereni za tenis, košarku i odbojku gradiće se na crkvenoj zemlji
Neobična ali značajna saradnja Eparhije mileševske i opštine Priboj
Komentari(0)