Grad Priboj nalazi se u jugozapadnoj Srbiji, u plodnoj dolini reke Lim, na tromeđi Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine.
printscreen facebook
Kada se govori o istoriji Priboja, ne zna se tačno vreme nastanka ovog grada. Većina istoričara ga vezuje za srpski srednjovekovni grad Jagat, sazidan na padinama planine Bić. Jagat je u mnogim srednjovekovnim putopisima opisivan kao utvrđenje i vojnička zaštita, nazivan kao Pribon, Priboj, Bišćanski grad. U srednjem veku je kroz pribojski kraj prolazio stari karavanski put koji je bio najkraća veza između Carigrada i Dubrovnika.
U pisanim dokumentima Priboj se prvi put pominje početkom XV veka, kada ga je 1418. zauzeo čuveni turski beg Isak. Priboj se kasnije pominje u Povelji kralja Fridriha III iz 1448. godine.
Vodopadi, vrtače, uvale, ponornice i kraška vrela, usečeni u krečnjačke litice i obrasli bujnim zelenilom, pravi su izazov za planinare i istraživače koji znaju da uživaju u netaknutoj prirodi.
Vodopadi, vrtače, uvale, ponornice i kraška vrela, usečeni u krečnjačke litice i obrasli bujnim zelenilom, pravi su izazov za planinare i istraživače koji znaju da uživaju u netaknutoj prirodi.
Vodopadi, vrtače, uvale, ponornice i kraška vrela, usečeni u krečnjačke litice i obrasli bujnim zelenilom, pravi su izazov za planinare i istraživače koji znaju da uživaju u netaknutoj prirodi.
Vodopadi, vrtače, uvale, ponornice i kraška vrela, usečeni u krečnjačke litice i obrasli bujnim zelenilom, pravi su izazov za planinare i istraživače koji znaju da uživaju u netaknutoj prirodi.
Vodopadi, vrtače, uvale, ponornice i kraška vrela, usečeni u krečnjačke litice i obrasli bujnim zelenilom, pravi su izazov za planinare i istraživače koji znaju da uživaju u netaknutoj prirodi.
Potpunije podatke o Priboju dali su Benedikt Kuripešić, slovenački putopisac koji je ovuda prolazio 1530. godine i Evlija Čelebija koji je Priboj posetio 1662. godine. Istorijski podaci i materijalni ostaci pokazuju da je Priboj nekada bio rudarski grad. Nedaleko od grada, u naselju Jarmovac, nalazio se rudnik bakra. Postojeća rudarska okna i istorijsko predanje kazuju da je tu još za vreme Rimljana, a naročito za vreme srpskih srednjovekovnih vladara Nemanjića, kopana i topljena bakrena ruda.
Austrougarska na ovaj prostor dolazi nakon Bečkog kongresa 1879. godine. U Priboju je bio stacioniran njihov garnizon koji će ovde ostati do 1909. Iako je imao veliki strateški značaj i dobru odbranu, tokom Prvog svetskog rata pribojski kraj zauzela je Austrougarska vojska 1915. i pod njenom okupacijom biće do novembra 1918. godine, nakon čega ulazi u sastav Kraljevine SHS.
Između dva rata Priboj se sporo razvijao, jedino su napredovali zanatstvo i trgovina, jer je došlo do izgradnje puteva i povezivanja sa okolnim mestima. Tokom Drugog svetskog rata, Priboj su okupirali Nemci 17. aprila 1941. godine, da bi zatim teritorija pripala italijanskoj okupacionoj vojsci, a nakon njih ušli su Bugari. Teritorija će biti oslobođena od strane treće Sandžačke 12. januara 1945. Nakon rata, u Opštini dolazi do razvoja trgovine, građevinarstva i industrije, a povećava se i broj stanovnika zahvaljujući novonastalim preduzećima.
Čuvena „Fabrika automobila Priboj“ (FAP) sagrađena je 1953. godine, zatim preduzeće „Poliester“, pa hemijska industrija „Epoxid“, podignuto je više škola, zdravstvenih ustanova, sagrađena infrastruktura. Danas, ta preduzeća ili ne postoje ili rade sa minimalnim kapacitetima, a broj stanovnika u Priboju ponovo se smanjio.
Samo 5 km od centra grada je, Pribojska Banja poznata po lekovitosti termomineralnih izvora, i manastir Sv.Nikola iz 12.veka.
U centru Starog Priboja je Hasan-agina džamija, sagrađena 1758 godine, Zavičajni muzej u kome se čuvaju, izučavaju i prezentuju umetničko-istorijska dela i kulturna baština Priboja.
Svima koji žele da osete dah starih vremena i upoznaju tradiciju ovog područja Etno kuća (kuća Jevđevića) u Starom Priboju širom otvara vrata. U Priboju je 6 matičnih osnovnih škola, dok mrežu srednjih škola čine Gimnazija i Mašinsko-elektrotehnička škola.
Priboj je opština bogatog kulturnog života, poznata po Limskim večerima poezije, Međurepubličkom festivalu dečijeg dramskog stvaralaštva. Priboj je i grad sporta, grad u kome se neguje sportski duh. Poseban doživljaj je splavaranje Limom koje se organizuje svake godine od maja do oktobra.
Zanimljivo je reći da Priboj ima, kao retko koji grad u Srbiji, pozorišnu tradiciju dugu preko 100 godina. Prva pozorišna predstava u Priboju izvedena je 1900. godine. Reditelj Vasilije Marić na jednoj od tadašnjih pribojskih pozorišnih scena postavio je predstavu Dva cvancika po tekstu pisca Milovana Glišića.
Danas Pribojci svoju razvojnu šansu, pored industrije i poljoprivrede, vide i u turizma. Lepote brdsko-planinskih predela, čistih plsninskih reka, prijatna klima, čist vazduh, prirodni termomineralni izvori, bogatstvo biljnog i životinjskog sveta, mnoštvo kulturno-istorijskih spomenika i znamenitosti, dovoljni su razlozi da posetite ovo mesto na krajnjem jugozapadu Srbije i u njemu nađete odmor za svoju dušu i telo.
Duboko u šumama Zapadne Srbije, u blizini sela Tršić, rodnog mesta Vuka Karadžića, krije se priča o zmaju koji je, prema legendi, bio zaštitnik ovog kraja.
Ministar turizma i omladine Husein Memić izjavio je danas da je tokom prvih deset meseci ove godine zabeleženo 4,1 miliona noćenja stranih turista, što je rast od devet odsto u odnosu na isti period prošle godine, kao i da je primetan porast interesovanja za banje i planinske centre Srbije.
Vlasina je prostrana planinska visoravan na jugu Srbije prosečne visine od oko 1.280 metara, pa to donosi klimatsku, rekreativnu i turističku prednost ovom kraju.
Komentari(0)