BELA BOJA: Ima izuzetno pozitivnu simboliku, pa društvo njome izražava svoje najveće vrednosti
Bela boja, u kojoj se obavezno sve ono što se vezuje za čistoću, telo i intimu
Čistota i žalost
Simbolika čistote, koju danas najčešće povezujemo sa belom bojom, potiče još iz keltskog i rimskog razdoblja. U starom Rimu, kandidati na izborima su se oblačili u belo ruho ( odakle su dobivali imena, jer candidus, na latinskom znači “belo”), kao i Vestalke, sveštenice, zavetovane na čednost koju je bela boja simbolizovala još kod dvrevnih semitskih civilizacija.
Do početka XX veka, izrazito svetlo lice, zajedno sa plavom kosom, predstavljalo je jedan ideal ženske lepote. Bela boja je znak raspoznavanja aristokratije, simbol anđeoske čistote, ali se dovodi u vezu i sa geometrijom. Prema estetskom kanonu koji je vladao u razdoblju renesanse, otmena žena je morala da ima tri bela dela tela: kožu,šake ,zube. Kada je 1854. goddine papa pija IX prihvatio učenje o bezgrešnom začeću, bela boja je postala simbol Bogorodice, zajedno sa plavom bojom, njenim dotadašnjim obeležjem.
Bela boja kao simbol čištoće, kralja i zdravlja
Bela boja, u kojoj se obavezno sve ono što se vezuje za čistoću, telo i intimu, počev od čaršava i donjeg veša,već vekovima simbolizuje krajnju čistotu,tj. poštenje i čestitost. Belo je i boja primirja i mira. Danas bela boja može da simbolizuje i nedostatak nečega, pa tako u beloj magiji nema prizivanja đavola. Boja snega i hladnoće je i boja zime života tj. starosti i sede kose, lošeg zdravlja i bolnica, smrti, kostiju i pokrova. Bela je i boja natprirodnog sveta, utvara i duhova. Uprkos tome, bela boja simbolizuje i svetlost i radost:”Tako će onaj koji pobedi biti obučen u haljine bele”(Otkrovenje sv. Jovana 3:5)
(Opanak)
Šta su zavetine, i kako se razlikuju od krsne slave, i zašto se ovaj običaj čuva u Srbiji
Pored krsne slave, koja je zaštitni znak srpskog naroda, postoji još jedan manje poznat, ali jednako važan običaj – zavetina. To je praznik koji ne slavi pojedinačna porodica, već celo selo ili mahala, u znak zajedničkog zaveta svecu zaštitniku.
Kako je Hajduk Veljko branio Negotin sa „Praskalicom“
Hajduk Veljko Petrović (1780–1813) upamćen je kao neustrašivi vojvoda Prvog srpskog ustanka. Njegova borba za slobodu bila je oličena u topu nadimka „Praskalica“, koji je branio Negotin i krajinu. Ime ovog junaka ostalo je u narodnim pesmama, a njegova junačka smrt postala je simbol nepokolebljive odbrane otadžbine.
MILUNKA SAVIĆ JE BILA BABA OVOM SRPSKOM GLUMCU! Njenog UNUKA je zadesila STRAŠNA bolest o kojoj BRUJALA SRBIJA
Glumac s ponosom ističe da je potomak heroine Prvog svetskog rata Milunke Savić
Milutin Milanković: profesor koji je promenio svetsku nauku iz kućnog pritvora
Ime Milutina Milankovića (1879–1958) danas stoji u udžbenicima širom sveta. Matematičar, klimatolog i astronom, on je tvorac teorije o klimatskim ciklusima koji zavise od Zemljine orbite i nagiba – tzv. Milankovićevi ciklusi. Ono što ovu priču čini posebnom jeste činjenica da je osnove svojih proračuna razradio u vreme kada je bio interniran tokom Prvog svetskog rata.
Ko je bio Marko Kraljević i zašto je Šarac uvek uz njega : Zaštitnik sirotinje i junak pesama
Marko Kraljević (oko 1335–1395) bio je istorijski vladar Prilepa, ali u narodnoj tradiciji prerastao je u epskog junaka. Njegovo ime i podvizi ušli su u pesme, priče i legende, gde je predstavljen kao zaštitnik sirotinje, neustrašivi ratnik i simbol slobode. U središtu svake priče uz njega je njegov verni konj – Šarac.
Komentari(0)