Crkva Svetog Ahilija u Arilju odoleva vekovima, ljudi se na tom mestu čak i u bronzano doba molili za spas
Velika svetinja u samom srcu grada, u njoj se nalazi čudotvorna ikona Plavog anđela
U samom centru Arilja već vekovima smeštena je Crkva Svetog Ahilija, koju je davne 1276. godine izgradio kralj Dragutin Nemanjić. Duhovni je svetionik ovog kraja, a kroz svoju dugu istoriju svedoči o brojnim borbama koje su Srbi hrabro vodili protiv neprijatelja. Ime je dobila po episkopu iz Larise, jednom od najvećih boraca za hrišćanstvo tog doba, a čije su mošti prenete u Arilje početkom 12. veka.
- Kroz vekove, lokacija na kojoj se nalazi crkva Setog Ahilija oduvek je shvatana i doživljavana kao sveta. Poznato je da je na mestu gde se danas uzdiže velelepno zdanje crkve postojalo svetilište još u starijem gvozdenom i bronzanom dobu. Prvi materijalni trag paganskog hrama predstavlja Trajnov novčić pronađen u najstarijem delu arheološkog lokaliteta , što dokazuje postojanje aktivne naseobine. Današnja crkva podignuta je na temljima male crkve koja je tu postojala", kažu za RINU u Turističkom centru Arilje.
Svojim specifičnom arhitekturom i bogatim freskoslikarstvom jedna je od najvažnijih srpskih srednjovekovnih svetinja, a na njenim zidovima sačuvane su freske iz trinaestog veka. Prema pojedinim predanjima, likovima svetaca čak su iskopane i oči, jer su Turci za vreme svoje vladavine manastir pretvorili u konjušnicu i nisu trpeli da ih sveci posmatraju, dok su prema drugoj legendi, oči uklonjene kako bi se na taj način vratio vid slepima. Na levoj strani nalazi se izuzetno važna freska, pod nazivom Plavi anđeo, čija lepota seni posmatrače vekovima, a pesnik Branko Miljković je o njoj napiso čak i pesmu.
Možda vas zanima:
Blagoveštenje u steni: Tišina koja ne prestaje da moli
Na granici između vidljivog i skrivenog, uklesan u liticu Gornjačke klisure, postoji manastir koji iako zaboravljen, još uvek govori. Ne rečima, već tišinom, kamenom i tragovima svetlosti. To je Blagoveštenje kraj reke Mlake, mesto gde su nekada čuvani prepisi svetih knjiga, a danas čuvaju tajne vekova.
NEOTKRIVENI BISER VALJEVSKOG OKRUGA Da li je kletva koju su izrekla braća kriva za to?
Po predanju, manastir je osnovan u 13. veku u vreme srpskog kralja Dragutina.
Možda vas zanima:
Blagoveštenje u steni: Tišina koja ne prestaje da moli
Na granici između vidljivog i skrivenog, uklesan u liticu Gornjačke klisure, postoji manastir koji iako zaboravljen, još uvek govori. Ne rečima, već tišinom, kamenom i tragovima svetlosti. To je Blagoveštenje kraj reke Mlake, mesto gde su nekada čuvani prepisi svetih knjiga, a danas čuvaju tajne vekova.
NEOTKRIVENI BISER VALJEVSKOG OKRUGA Da li je kletva koju su izrekla braća kriva za to?
Po predanju, manastir je osnovan u 13. veku u vreme srpskog kralja Dragutina.
Možda vas zanima:
Blagoveštenje u steni: Tišina koja ne prestaje da moli
Na granici između vidljivog i skrivenog, uklesan u liticu Gornjačke klisure, postoji manastir koji iako zaboravljen, još uvek govori. Ne rečima, već tišinom, kamenom i tragovima svetlosti. To je Blagoveštenje kraj reke Mlake, mesto gde su nekada čuvani prepisi svetih knjiga, a danas čuvaju tajne vekova.
NEOTKRIVENI BISER VALJEVSKOG OKRUGA Da li je kletva koju su izrekla braća kriva za to?
Po predanju, manastir je osnovan u 13. veku u vreme srpskog kralja Dragutina.
Možda vas zanima:
Blagoveštenje u steni: Tišina koja ne prestaje da moli
Na granici između vidljivog i skrivenog, uklesan u liticu Gornjačke klisure, postoji manastir koji iako zaboravljen, još uvek govori. Ne rečima, već tišinom, kamenom i tragovima svetlosti. To je Blagoveštenje kraj reke Mlake, mesto gde su nekada čuvani prepisi svetih knjiga, a danas čuvaju tajne vekova.
NEOTKRIVENI BISER VALJEVSKOG OKRUGA Da li je kletva koju su izrekla braća kriva za to?
Po predanju, manastir je osnovan u 13. veku u vreme srpskog kralja Dragutina.
Možda vas zanima:
Blagoveštenje u steni: Tišina koja ne prestaje da moli
Na granici između vidljivog i skrivenog, uklesan u liticu Gornjačke klisure, postoji manastir koji iako zaboravljen, još uvek govori. Ne rečima, već tišinom, kamenom i tragovima svetlosti. To je Blagoveštenje kraj reke Mlake, mesto gde su nekada čuvani prepisi svetih knjiga, a danas čuvaju tajne vekova.
NEOTKRIVENI BISER VALJEVSKOG OKRUGA Da li je kletva koju su izrekla braća kriva za to?
Po predanju, manastir je osnovan u 13. veku u vreme srpskog kralja Dragutina.
- Ariljski plavi anđeo predstavlja Arhanđela Gavrila, koji okrenut nadesno blagosilja Bogorodicu, lako ispruženom desnom rukom, a u levoj nosi glasničku palicu. Predstavom svetih arhanđela na prilazima oltaru pripisuje se uloga čuvara svetilišta, a slikani su u najsvečanijim carskim ili drugim odorama", ističu u Turističkom centru Arilje.
Tokom 14. veka, za vreme vladavine cara Dušana, katedrala Svetog Ahilija uzdignuta je u rang mitropolije. Nakon toga za ovu svetinju nastupilo je nekoliko teških vekova, tokom kojih je bila paljena i uništavana. Polovnom 19. veka, 1829. godine počinje njeno obnavljanje, a četiri godine kasnije ponovo su se, nakon dugo vremena, začula crkvena zvona. Crkva Svetog Ahilija sada je proglašena za spomenik od izuzetnog značaja u Republici Srbiji.
Mihajlo Pupin – dečak iz Idvora koji je pravio svoje prve izume
Pre nego što je postao svetski poznat naučnik, pronalazač i profesor na Kolumbija univerzitetu, Mihajlo Pupin bio je radoznali dečak iz banatskog sela Idvor. Njegovo detinjstvo bilo je ispunjeno igrom, ali i neutaživom željom da otkriva kako stvari funkcionišu.
Tkački razboj – kako se nekada tkala toplina doma
Na drvenom okviru, među nitima i predivom, nekada se stvarala ne samo tkanina, već i priča. Tkački razboj bio je srce mnogih srpskih domaćinstava – mesto gde su vešte ruke žena pretvarale vunenu i lanenu nit u ćilime, ponjave i prekrivače. Zvuk drvenih delova koji se sudaraju, ritam nožne pedale i miris prirodnog vlakna bili su deo svakodnevice u skoro svakoj kući.
Od Nemanje do poslednjeg cara – priča o lozi Nemanjića
Vladarska porodica koja je oblikovala srednjovekovnu Srbiju, ostavila manastire, zakone i carstvo koje je sijalo na Balkanu.
Naši stari nikad nisu SKLANJALI MRVICE SA STOLA "GOLOM RUKOM", a hleb su UVEK DELILI: Narodna verovanja o prizivanju BOGATSTVA i teranju SIROMAŠTVA S PRAGA
Narodna verovanja u Srbiji prizivaju sreću i blagostanje kroz običaje i zabrane. Običaji se prenose generacijski kao deo kulturnog nasleđa srpskog naroda.
Kada selo slavi – zavetina, praznik zajedništva i radosti
Od davnina, svako srpsko selo imalo je svog zaštitnika, a zavetina je bila trenutak kada se okupljalo celo mesto – u molitvi, pesmi i gostoprimstvu.
Komentari(0)