Zauvek ovekovečena kao dvadesetogodišnjakinja na čuvenom platnu Uroša Predića “Kosovka devojka”.
Kosovka devojka je glavna ličnost istoimene pesme kosovskog ciklusa srpskih epskih narodnih pesama. Ona je mlada devojka koja posle Kosovske bitke luta po bojnom polju, poji i vida rane ranjenim ratnicima, dok istovremeno traži svog verenika, kuma i devera, a po narodnoj pesmi oni su Toplica Milan, Miloš Obilić i Kosančić Ivan. Najzad nailazi na teško ranjenog ratnika, po narodnoj pesmi vitez Pavle Orlović, kog poji dok joj on besedi da su sva trojica stradala u boju, a kasnije i sam umire na njenim rukama.
Pesma Kosovka devojka broji se zajedno sa pesmom Smrt majke Jugovića u najlepše kosovske pesme, a veliku popularnost u srpskom narodu dobila je kao alegorija za brigu, pomoć i ljubav prema bližnjima.
Jedna od najpoznatijih Predićevih slika 'Kosovka devojka', započeta je pred svetski rat 1914. a završena po njegovom okončanju 1919. godine.
Možda vas zanima:
PEJZAŽ MALOG FORMATA SA PRIKAZOM MANASIJE Jedini prikaz spomenika srednjeg veka od strane jednog od najznačajnijih slikara iz doba srpskog romantizma (VIDEO)
Živopis Manasije spada u red najvećih dometa srpskog srednjovekovnog slikarstva.
KONAČNO PRED OČIMA GRAĐANA! Izložba od NACIONALNOG ZNAČAJA, jednog od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka (VIDEO)
Izložba “Nevidjeni Lubarda”, koja je otvorena u Muzeju PTT u Beogradu, prvi put predstavlja javnosti deset slika jednog od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka Petra Lubarde.
Možda vas zanima:
PEJZAŽ MALOG FORMATA SA PRIKAZOM MANASIJE Jedini prikaz spomenika srednjeg veka od strane jednog od najznačajnijih slikara iz doba srpskog romantizma (VIDEO)
Živopis Manasije spada u red najvećih dometa srpskog srednjovekovnog slikarstva.
KONAČNO PRED OČIMA GRAĐANA! Izložba od NACIONALNOG ZNAČAJA, jednog od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka (VIDEO)
Izložba “Nevidjeni Lubarda”, koja je otvorena u Muzeju PTT u Beogradu, prvi put predstavlja javnosti deset slika jednog od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka Petra Lubarde.
Možda vas zanima:
PEJZAŽ MALOG FORMATA SA PRIKAZOM MANASIJE Jedini prikaz spomenika srednjeg veka od strane jednog od najznačajnijih slikara iz doba srpskog romantizma (VIDEO)
Živopis Manasije spada u red najvećih dometa srpskog srednjovekovnog slikarstva.
KONAČNO PRED OČIMA GRAĐANA! Izložba od NACIONALNOG ZNAČAJA, jednog od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka (VIDEO)
Izložba “Nevidjeni Lubarda”, koja je otvorena u Muzeju PTT u Beogradu, prvi put predstavlja javnosti deset slika jednog od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka Petra Lubarde.
Predić je predstavio bojište neposredno posle Kosovske bitke 1389. godine, izvukavši u prvi plan devojku odevenu u narodno srednjevekovno odelo, koja pruža pomoć ranjenom srpskom junaku, pojeći ga vodom iz zlatnog putira. Istorijska kompozicija je smeštena u letnji pejizaž, u zoru, kada se na nebu rađa dan, a priroda budi procvetalim makovima.
Ono što zauvek ovekovečena kao dvadesetogodišnjakinja na čuvenom platnu Uroša Predića “Kosovka devojka”.”malo ljudi zna, jeste činjenica da je za lik Kosovke devojke, Predić uzeo stvarnu osobu – Beograđanku Leposavu Stanković.
O Leposavi se jako malo zna. Rođena je 1899. godine što znači da je, kada je “Kosovka devojka” nastala bila dvadesetogodišnjakinja.
Zna se i da se Leposava udala i da se nakon toga prezivala Lulik. Po dostupnim informacijama izgleda da je ceo život provela u Beogradu, jer još uvek ima ljudi koji je pamte iz poznijih dana života. Kažu – i u starosti je bila prelepa.
3. marta 1995. "Politika" je prenela je kratku vest: “Umrla “Kosovka devojka””.
“U Beogradu je, sasvim tiho, 2. marta izjutra, u 96. godini umrla Leposava Lulik, rođena Stanković, zauvek ovekovečena kao dvadesetogodišnjakinja na čuvenom platnu Uroša Predića “Kosovka devojka”.
Po narodnom predanju, Kosovka devojka je bila Jelica — rođena sestra srpskog velikaša Stevana Musića. Musić je poznat kao ohol vlastelin koji je gospodario u mestu Brveniku. Jelica je takođe bila sestričina srpskog kneza Lazara, kosovskog mučenika. U nju se „zagledao” Milan Toplica, pobratim Miloša Obilića.
"Pavle Orlović je ranjeni vitez sa čuvene slike 'Kosovka devojka' Uroša Predića iz 1919. godine.
Rudnički vojvoda i jedan od najpouzdanijih Lazarevih ljudi. Prema predanju bio je sin vojvode Vuka a potomak čuvenog vojvode Grgura Orlovića. Takođe, njegovo ime vezuje se za pripadnost viteškom Redu Zmaja. Orlović je, pre nego mu je Lazar dodelio Rudnik i Novo Brdo na upravu nakon rasapa župana Altomanovića, imao feud na Drini kod današnje Ljubovije."
Al’ besedi Orloviću Pavle:
„Sestro draga, Kosovko devojko!
Vidiš, dušo, ona koplja bojna
Ponajviša a i ponajgušća,
Onde j’ pala krvca od junaka
Ta dobrome konju do stremena,
Do stremena i do uzenđije,
A junaku do svilena pasa,
Onde su ti sva tri poginula,
Već ti idi dvoru bijelome,
Ne krvavi skuta ni rukava.”
10 neoprostivih gramatičkih i pravopisnih grešaka: Nemojte više da se sramotite!
Zbog ovih grešaka nastavnici su uvek davali jedinice bez razmišljanja
Gde treba PRESEĆI SLAVSKI KOLAČ, kod kuće ili u crkvi: Dobro je da domaćin uradi ovo za BLAGOSTANJE i zdravlje porodice
Obeležavanje krsne slave u Srbiji prate brojni običaji. Sveća, ikona, kandilo, slavski kolač, ponekad jedan, dva, čak i tri – neke porodice ih seku sve na dan slave, dok druge jedan kolač seku uoči praznika, drugi sutradan, a treći dan posle važnog datuma. A gde je najbolje preseći slavski kolač, kod kuće ili u crkvi?
Mogu li Mia, Tea i Lav da se krste u crkvi? Sveštenik sve objasnio, jedno je najbitnije: "Ako roditelji hoće da budu ORIGINALNI, neka urade ovako"
Nea, Mia, Vid, Lav, Leon...To su samo neka od imena koja roditelji u Srbiji poslednjih nekoliko godina sve češće biraju za svoju novorođenčad, a koja nazivaju i smatraju "modernim". Sada je jedan sveštenik objasnio da li je u našoj pravoslavnoj veri u redu da deci dajemo takva imena, te posavetovao buduće roditelje šta je najbitnije što bi trebalo da urade ukoliko već žele da im naslednici budu "originalni".
Sujeverja našeg naroda – evo zbog čega su naši preci verovali da ne treba ove stvari raditi
Mnoga sujeverja našeg naroda su se zadržala i do dan danas. Evo zbog čega su naši preci verovali da ne treba da treba da jedete varjačom i sedite na čošku stola!
Ercovi, Ćurani, Lale – evo kako se stanovnici Srbije međusobno zovu
Banaćani su Lale, Čačani Grebići, Paraćince zovu Džigerani, Kruševljane Čarapani, Jagodince Ćurani. Kako su Srbi dobijali nadimke?
Komentari(0)