ČESTO JE GOVORIO KAKO JE SAN NJEGOVE MAJKE PREDODREDIO CEO NJEGOV ŽIVOT Dobitnik Pulicerove nagrade koji ne bi danas postojao da nije bilo Svetoga Save (VIDEO)

Verovali ili ne, bez Svetog Save nema čuvenog srpskog naučnika Mihajla Pupina, za koga naši Starosrbi, koji su se 1945. godine odrekli svog srpskog porekla, danas tvrde da je nekakav "Makedonac". Kako je to moguće da jedan svetitelj utiče toliko na život jednog naučnika i profesora univerziteta i to čoveka koji nije Srbin, kako oni tvrde, već je "Makedonac"?

ČESTO JE GOVORIO KAKO JE SAN NJEGOVE MAJKE PREDODREDIO CEO NJEGOV ŽIVOT Dobitnik Pulicerove nagrade koji ne bi danas postojao da nije bilo Svetoga Save (VIDEO)
Printscreen

Srpsko dete Mihajlo Pupin rođen je u banatskom Idvoru, u pobožnom domu njegovog oca Konstantina "Koste" Pupina i majke Olimpijade. 

O svom rodnom mestu sam Mihajlo Pupin je pisao ovako:


"U Idvoru nijedna nacija, osim srpske nije živela. Od kada se pamti, idvorski Srbi su se smatrali braćom Srba iz (Kneževine) Srbije, koji su se nalazili samo na nekoliko puškometa dalje od Idvora, na južnoj strani Dunava. Vedrih dana iz Idvora se jasno može videti Avala, planina blizu Beograda. Ova plava planina, koja je za mene u to doba bila nešto posebno, izgledala je kao da uvek podseća Srbe u Banatu, kako ih Srbi iz Srbije motre okom punim nežne pažnje".


Možda vas zanima:

Poreklo prezimena "Pupin" je takođe zanimljivo. Verovatno potiče od reči "pupoljak", a beleži se u oblicima "Pupić" i "Pupin". Jovan Erdeljanović, najznamenitiji srpski etnolog, koji se bavio detaljnim istraživanjem banatskih srpskih rodova, beleži porodicu Pupin u Idvoru, i navodi da su prezimena koja se završavaju na "in", tipična za Srbe starosedeoce u Banatu.

Možda vas zanima:

Možda vas zanima:

Možda vas zanima:

Kao i u slučaju prezimena Tesla, koje se ne završava na klasično -ić, i prezime Pupin, iz istog razloga, daje povod raznim šarlatanima da izvode teorije kako Mihajlo Pupin nije bio Srbin, već Titov Makedonac.
Naime u Severnoj Makedoniji danas Pupina slave više nego Srbi u Srbiji zato što smatraju da porodica Pupin potiče iz sela Vevčani, pored Ohridskog jezera. U pitanju su, po njihovim tvrdnjama, rod Pupini (koji potiče ili od žene "Pupe" ili od pretka Vasilija "Pupe"), cincarskog porekla iz Moskopolja, koji proslavlja Krsnu Slavu "Svetu Bogorodicu". Pupinovi preci su se, po njihovim tvrdnjama, preselili na prostor severno od Save i Dunava u Drugoj seobi Srba sa patrijarhom Arsenijem IV Jovanovićem Šakabentom u periodu 1737−1739, a beleže se dokumentom iz Zemunskog magistrata iz 1787. godine, na kom je zapisan tobožnji Pupinov predak "Michael Constantin Popp".

Ništa od navedenog nije tačno.

Najpre, u srpskom selu Vevčane kod Ohridskog jezera ne postoji zabeležena porodica Pupin. Prezime "Pupin" i ime "Pupa" ne postoji ni među Cincarima i nije cincarskog porekla. U knjizi Dušana Popovića "O Cincarima" nema traga da je "Pupa" bilo žensko ime tipično za cincarsku populaciju, niti postoji prezime "Pupin" među popisanim prezimenima cincarskog porekla. Takođe, prisustvo roda Pupin/Pupić u banatskom Idvoru zabeleženo daleko pre pomenutog dokumenta iz Zemunskog magistrata, koga pominju makedonski istraživači.

Iako su zabeleženi rod Pupinci u selu Buljesovce u Vranjskoj Pčinji ili se u selu Dekutince pominje rod Pupinci ili u Mladom Nagoričanu kod Kumanova postoji mahala Pupinci ili se pojavljuje podatak da Pupini iz Idvora potiču iz Stare Srbije, odnosno Skopske Crne Gore, ništa od toga nije tačno.
Rod Pupin, sa Krsnom Slavom Mala Gospojina u Idvoru, predstavlja srpski banatski starosedelački rod, koji je po svemu sudeći (na osnovu pozicije kuće, i činjenici da je bila među prvim numerama), preseljen iz starog Idvora u novi Idvor. U pitanju je jedina porodica u Idvoru koja slavi krsnu slavu Malu Gospojinu (Presvetu Bogorodicu). 

U najstarijim crkvenim knjigama za Idvor, vidimo pominjanje Pupinovih predaka: Nikola (1740-1793), Isak (1750-1824), Pavle (godina rođenja nepoznata, preminuo pre 1791. godine), Jelisaveta (ne zna se godina rođenja, preminula 1799. godine), i Arsenije (1769-1837). Oni su tokom 18. veka, ali i početkom 19. veka, upisivani u crkvene matice naizmenično i kao "Pupić" i kao "Pupin". Tu je zabeležen i Pupinov deda Arsenije.


Mihajlo Pupin potiče od srpskih graničara iz Pomoriško-potiske vojne krajine, sistema austrijske vojne granice oko grada Arada u današnjoj Rumuniji. Kada je Pomoriško-potiska vojna krajina raspuštena 1751. godine, mnogi Srbi su se iz krajeva oko Arada preselili u Rusiju, gde su formirali "Novu Srbiju" i "Slavenosrbiju" u današnjoj Ukrajini (Kirovgradska, Donjecka i Luganska oblast), dok se deo pomoriških Srba preselio u južni Banat. Pupinovi preci su tada došli u Idvor i prvi od njih bio je graničar Kuzman Pupić, koga Austrijanci beleže kao oficira Banatske zemaljske milicije 1753. godine.

Idvor se kasnije takođe uključuje u sistem austrijske Vojne granice 1776. godine. U februaru 1776. godine, u popisu graničara Idvora iz bečkog Ratnog arhiva, pominje se graničar pešadinac (gemeinne) Nikola Pupin, isti onaj koji se pominje u crkvenim matičnim knjigama, a u u popisu novoprimljenih graničara Idvora decembra 1791. godine pominje se Arsen Pupin tj. deda Mihajla Pupina, Arsenije.
Jasno je da Pupin potiče od banatskih Srba starosedelaca koji se niotkuda nisu selili, već žive odvajkada u svojoj plodnoj i srpskom ustaničkom i graničarskom krvlju natopljenoj banatskoj ravnici. Koga zanima detaljnije istraživanje Pupinovog porekla, može da pročita ovaj fenomenalan članak: https://www.poreklo.rs/.../prilog-proucavanju-porekla.../.

Majka Mihajla Pupina, Olimpijada, bila je izuzetno pobožna srpkinja, koja je živela praktično monaški, postivši i neprestano se molivši Bogu. Ona je često u svojim molitvama prizivala i svog zaštitnika Svetog Savu i molila se svetitelju da štiti njenog sina.
Jednom prilikom, u ranom detinjstvu slavnog srpskog naučnika, kad je tek pošao u školu, majka Mihajla Pupina usnila je san u kom joj se lično javio Sveti Sava, što je bio presudan događaj u životu našeg slavnog naučnika. 
Pupin je o tome detaljno pisao u svojoj Autobiografiji "Od pašnjaka do naučenjaka", za koju je 1924. godine dobio čuvenu Pulicerovu nagradu, kao najbolje književno delo napisano na engleskom jeziku. 

Te noći, Sveti Sava se obratio u snu Pupinovoj majci rekavši joj kako njen sin Mihajlo treba da se bavi knjigom i naukom i da krene u svet i potragu za znanjem. Ona je taj san, tu viziju, toliko duboko razumela, da je sa velikom verom i oduševljenjem prenela tu poruku Pupinu, koji je to u sebi još kao dete duboko urezao. Iako je bio inteligentno dete, Pupin nije bio najbolji đak na samom početku ali se od trenutka javljanja Svetog Save njegovoj majci potpuno promenio i fokusirao na učenje i školski uspeh.
Pupin je često govorio kako je taj san njegove majke prosto predodredio njegov čitav život. Tako on opisuje i trenutak kada je prelazio Atlantik, u najjeftinijoj klasi nekog broda, kako se držao za brodski dimnjak da bi se ugrejao, jer je prethodno u Pragu prodao sve kako bi pošao za znanjem u Ameriku, i šubaru i kaput, ostao mu je samo crveni fes koji niko nije hteo da kupi. Grleći taj dimnjak, razmišljao je o tome kako se njegova uboga majka Olimpijada u Idvoru sada sigurno moli Svetome Savi i dragom Bogu, i da je znao da ga zbog njenih molitava Sveti Sava neće napustiti.

Njegovo Svetosavlje je toliko duboko da u mnogim svojim naučnim radovima i ekspozeima nije izostavljao ovog svetitelja. Tvrdio je da ga je nauka učinila boljim Hrišćaninom. Pupin je duboko verovao da ga sam duh Svetog Save prati u svim njegovim iskušenjima, da bdi nad njim i da ne može, a da ne ostane zaštićen molitvama svetitelja.
U čuvenom Njujork Tajmsu, Pupin je pisao sa velikim žarom ko je bio Sveti Sava i kakve je on velike zasluge imao, ne samo za srpski narod, nego i za čitav svet—kako je prvi obrazovni sistem u srednjevekovnoj Evropi, uspostavio Sveti Sava u Srbiji.

 

 

Komentari(0)

Loading