U vreme kada je izgrađena, ova zgrada bila je najviša u jugoistočnoj Evropi, a zbog svoje lepote dobila je i status spomenika kulture.
Shutterstock
Moderne metropole danas su, između ostalog, prepoznatljive i po oblakoderima. Iako iz ove perspektive ne deluje tako, i Beograd je svojevremeno bio među gradovima koji su se mogli pohvaliti takvim zdanjima. Prva takva zgrada u glavnom gradu Srbije, koja je u to doba ponela i titulu najviše u jugoistočnoj Evropi, bila je Palata „Albanija“.
Ova zgrada smeštena je na uglu Kolarčeve i Knez Mihailove ulice. Gradnja je počela na osnovu projekta Branka Bona i Milana Grakalića 1938, a završena godinu dana kasnije po projektima Miladina Prljevića i konstruktora inženjera Đorđa Lazarevića.
Gradnja palate je otpočela u proleće 1905. godine, a svečano je otvorena 14. januara 1908. godine. Bila je najveća privatna zgrada u Kraljevini Srbiji, nalazila se na stotinak metara od kraljevskog dvora, na Terazijama. Građevina je na svojim zidovima imala natpis Palata Rosija.
Gradnja palate je otpočela u proleće 1905. godine, a svečano je otvorena 14. januara 1908. godine. Bila je najveća privatna zgrada u Kraljevini Srbiji, nalazila se na stotinak metara od kraljevskog dvora, na Terazijama. Građevina je na svojim zidovima imala natpis Palata Rosija.
Gradnja palate je otpočela u proleće 1905. godine, a svečano je otvorena 14. januara 1908. godine. Bila je najveća privatna zgrada u Kraljevini Srbiji, nalazila se na stotinak metara od kraljevskog dvora, na Terazijama. Građevina je na svojim zidovima imala natpis Palata Rosija.
Gradnja palate je otpočela u proleće 1905. godine, a svečano je otvorena 14. januara 1908. godine. Bila je najveća privatna zgrada u Kraljevini Srbiji, nalazila se na stotinak metara od kraljevskog dvora, na Terazijama. Građevina je na svojim zidovima imala natpis Palata Rosija.
Gradnja palate je otpočela u proleće 1905. godine, a svečano je otvorena 14. januara 1908. godine. Bila je najveća privatna zgrada u Kraljevini Srbiji, nalazila se na stotinak metara od kraljevskog dvora, na Terazijama. Građevina je na svojim zidovima imala natpis Palata Rosija.
Palata „Albanija“ ime je dobila po istoimenoj kafani iz 1860. godine, koja se nalazila na toj lokaciji. Kafana se sastojala od podruma, prizemlja i jednog sprata, a nakon inspekcije sredinom tridesetih godina 20. veka ustanovljeno je da je u zapuštenom stanju, koje se ne može srediti nikakvom popravkom.
Kafana je bila omiljeno sastajalište Beograđana, a među njenim najpoznatijim i najčešćim gostima bio je i čuveni satiričar Branislav Nušić. Kafana je srušena odmah posle ponoći 17. oktobra 1936. godine, a zemljište na kojem se nalazila prodato je za tadašnjih basnoslovnih osam miliona jugoslovenskih kraljevskih dinara Hipotekarnoj banci Trgovačkog fonda. Ta suma je isplaćena direktnim naslednicima (Simići i ostali) originalnog vlasnika placa Krste Tomanovića.
Palata „Albanija“ dugo je bila najviša zgrada u prestonici i po njoj su regulisane ostale na potezu od Terazija do Slavije. Ova zgrada, visoka 53 metra, ima 13 nadzemnih i četiri podzemna sprata. Ukupne je površine 8.000 kvadratnih metara.
Palata „Albanija“ je građena u stilu srpskog modernizma sa bezornamentalnom fasadom, slobodnom osnovom, uz vertikalnu naglašenost, ali i dekorativne i funkcionalne specifičnosti u art deko stilu, a njena osnova je razvijena u skladu sa pozicijom na uglu ulica. Prvobitno je zgrada bila obložena zelenkastim italijanskim mermerom „ćipolinom“, a nakon Drugog svetskog rata plavičastosivim mermerom.
Palata je 1944. godine tokom savezničkog bombardovanja pogođena bombom od pola tone, a u njoj se tada nalazio glavni štab organizacije „Tot“. Podzemlje je bilo pretvoreno u protivavionsko sklonište za visoke nemačke funkcionere, a prilikom bombardovanja su poginuli svi koji su se tu nalazili.
Palata „Albanija“ je u vreme kada je izgrađena smatrana za jedno od najuspelijih arhitektonskih, urbanističkih i skulpturalnih rešenja u graditeljskoj praksi Beograda. Kao jedno od najznačajnijih ostvarenja jugoslovenske moderne arhitekture, 1984. godine je proglašena za spomenik kulture.
Hajdučka česma je jedna od najstarijih i najpopularnijih beogradskih česmi. Iako tačan datum njenog nastanka nije poznat, veruje se da je podignuta krajem 18. veka. Ova česma se nalazi u istočnom podnožju beogradskog parka Košutnjak, desno od puta za Pionirski grad.
Manastir Vraćevšnica je smešten u skrovitoj prirodi u blizini Gornjeg Milanovca, veoma blizu konaka kneza Miloša u Gornjoj Crnući. Ako turistički krenete u Šumadiju, nemojte preskočiti posetu ovim mestima. Priroda će vas oduševiti, baš kao i istorijski značaj i lepota koja ih krasi. Pored toga, sve češće ljudi hrle manastiru Vraćevšinica da se pomole za zdravlje kraj groba mati Ane.
Na srpskoj Svetoj gori, u Ovčarsko-kablarskoj klisuri na levoj obali Morave ušuškala se velika svetinja, manastir Jovanje. Ne zna se ko je sa sigurnošću podigao ovaj manastir, ali se veruje da je postojao i pre Boja na Kosovu 1389. godine.
Igumanova palata ili, pravilnije, Palata Igumanov nalazi se u centru Beograda, na Terazijama. Sagrađena je 1938. godine prema projektu arhitekata Petra i Branka Krstića, u stilu modernizma.
Komentari(0)