U skrivenom kutku Beograda, leči već 150 godina: Voda sa izvora Svete Petke svima pomaže!
Izvor je prvi put sagrađen 1872. godine. U ratu je srušen, ali su ga meštani zajedničkim snagama odnovili 1973. godine
U beogradskom naselju Železnik, ušuškan u gustu Lipovačku šumu, nalazi se lekoviti izvor Svete Petke, koji već 150 godina posećuju vernici sa iskrenom molitvom, u potrazi za pomoći velike svetiteljke.
Izvor je prvi put sagrađen 1872. godine. U ratu je srušen, ali su ga meštani zajedničkim snagama odnovili 1973. godine.
Ipak, crkveni spisi o ovom izvoru datiraju još iz 16 veka, a tu su i zanimljive legende vezane za ovo sveto mesto.
Priča se da je ovuda prolazio bogati trgovac i njegova slepa ćerka. Zastali su i umili se lekovitom vodom, a devojka je sutradan kad se probudila videla sasvim normalno. Postoji priča da je u znak zahvalnosti baš ovaj trgovac podigao crkvu na tom mestu, u kojoj su kasnije služila dva kaluđera, ali je u ratu srušena.
Takođe, postoji verovanje da je jedan činovnik naredio da se poseče veliki hrast koji se stotinama godina nalazio na izvoru. Građani su se protivili, ali on je bio neumoljiv - posekao je hrast, a sutradan je pronađen mrtav.
Na ovaj lekoviti izvor meštani i posetioci gledaju kao na pravu crkvu. To i ne treba da čudi - bilo koje versko zdanje treba da se poštuje kao svetinja.
Osim toga, ovaj izvor poseduje sve što i mala crkva ili kapela - tu su tri čiraka za paljenje sveća i nekoliko ikona Svete Petke.
Da biste popili ili se umili vodom sa izvora, treba da siđete nekoliko stepenika do česme, gde se vernici mole svetiteljki, donose cveće i sipaju lekovitu vodu u flašice.
Na ovom prelepom mestu možete malo i da se odmorite - tu je nekoliko klupa i sto.
Zbog svoje lokacije, ovaj izvor nije tako poznat. Da bi se do njega stiglo, morate da pođete iz Železnika prema Sremčici. Nakon što pređete prugu u Taraišu, idite pravo oko 2 kilometra, i sa leve strane ćete uočiti znak, koji su meštani nedavno postavili.
Kada skrenete desno, gde vam tabla sa ikonom Svete Petke pokazuje, pratite put sve dok ne dođete do zemljanog putića na samoj krivini, sa leve strane, kojim treba da se spustite. Ukoliko ste došli automobilom, tu ga ostavite i krenite pešice, jer je put ka izvoru veoma loš i nepristupačan za kola.
Krenite polako ka dole, prođite ispod nadvožnjaka, i uskom stazicom ćete stići na lekoviti izvor.
Ne zaboravite da se pomolite i kada krenete sa izvora. Ako ne znate kako, na izvoru postoji i krst sa kratkom molitvom:
"Molitvama Bogorodice, spase, spasi nas!"
TAJNA MESTA BEZ PUTA: Zašto je selo Drvengrad u Mokroj Gori, pre Kusturice, bilo poznato po čudnim proricanjima
Pre nego što je postao turistička ikona i filmski set, Drvengrad u Mokroj Gori bio je samo jedno od mnogih brdskih sela zapadne Srbije. Otkrivamo kako je nastala ideja o kućama "sklopljenim" na brdu i kakvu tajnu proricanja je skrivala Šarganska osmica.
Vladimir na planinskom proplanku "parkirao" vagon i šine i napravio jedinstveni kafić: Ljude jedno oduševljava
Ono što im je predstavljalo najveći problem jeste dopremiti grdosiju od vagona od Valjeva do Tare, ali ne samo njega već i prave pravcate šine
LEKOVITA BANJA DOBIJA SPORTSKI SADRŽAJ Tereni za tenis, košarku i odbojku gradiće se na crkvenoj zemlji
Neobična ali značajna saradnja Eparhije mileševske i opštine Priboj
Ovo retko drvo jedan je od razloga zašto je Tara proglašena za Nacionalni park: Čuvena Pančićeva omorika u opasnosti od nestajanja
Ponos i jedan od simbola Nacionalnog parka Tara, ali i čitave Srbije svakako je retka i posebna vrsta četinara – Pančićeva omorika. Pronađena je 1875. godine u selu Zaovine, što je danas teritorija Nacionalnog parka Tara, a ove godine, obeležen je i veliki jubilej – 150 godina od njenog otkrića. Ova omorika je autohtona vrsta za srednji tok reke Drine. U Srbiji je imamo na području Nacionalnog parka Tara i kod Prijepolja, na jednom lokalitetu u kanjonu reke Mileševke. Veliki broj nalazišta postoji i u istočnoj Bosni.
Ljubavno zaveštanje kralja Uroša: Ovo je jedno od najromantičnijih srpskih predanja koje malo ko zna
Tvrđava Maglič je najprepoznatljivije obeležje doline reke Ibar, a njeni ostaci i danas svedoče o moći koju je imalo ovo srednjovekovno utvrđenje
Komentari(0)