Zub vremena joj ništa ne može: Drvena vodenica iz 19. veka u selu Lopardince i dalje okreće točak tradicije
U zabačenom selu Lopardince, nedaleko od Vranja, nalazi se vodenica koja je preživela i ratove, i zaborav, i modernizaciju – ali ne i lokalni ponos.
U dolini reke Pčinje, među gustim šumama i pašnjacima, skrivena od pogleda turista, stoji drvena vodenica iz 1870. godine koja još uvek melje brašno na isti način kao pre više od 150 godina. Ovu vodenicu ne pokreće struja, ni dizel motor, već snaga vode i upornost čoveka.
Vodenica Stojanovića – živi spomenik tradicije
Možda vas zanima:
TAJNE STARE VODENICE: Kako su srpski mlinari čuvali mistične običaje i verovanja?
Stare vodenice zauzimale su važno mesto u srpskom narodnom životu, ali nisu bile samo mesta gde se mlelo žito. One su često bile povezane sa brojnim mističnim verovanjima, ritualima i legendama koje su prenošene generacijama mlinara, čineći ih misterioznim i važnim delom narodne tradicije.
ZABORAVLJENE VODENICE SRBIJE – Kako su nekadašnji mlinovi oblikovali život sela i zašto ih danas gotovo nema?
Nekada su vodenice bile centar društvenog i ekonomskog života, a danas ih je tek nekoliko ostalo u funkciji. Kako su se koristile, koje tajne čuvaju i zašto je vodenički hleb bio lekovitiji od današnjeg?
Možda vas zanima:
TAJNE STARE VODENICE: Kako su srpski mlinari čuvali mistične običaje i verovanja?
Stare vodenice zauzimale su važno mesto u srpskom narodnom životu, ali nisu bile samo mesta gde se mlelo žito. One su često bile povezane sa brojnim mističnim verovanjima, ritualima i legendama koje su prenošene generacijama mlinara, čineći ih misterioznim i važnim delom narodne tradicije.
ZABORAVLJENE VODENICE SRBIJE – Kako su nekadašnji mlinovi oblikovali život sela i zašto ih danas gotovo nema?
Nekada su vodenice bile centar društvenog i ekonomskog života, a danas ih je tek nekoliko ostalo u funkciji. Kako su se koristile, koje tajne čuvaju i zašto je vodenički hleb bio lekovitiji od današnjeg?
Možda vas zanima:
TAJNE STARE VODENICE: Kako su srpski mlinari čuvali mistične običaje i verovanja?
Stare vodenice zauzimale su važno mesto u srpskom narodnom životu, ali nisu bile samo mesta gde se mlelo žito. One su često bile povezane sa brojnim mističnim verovanjima, ritualima i legendama koje su prenošene generacijama mlinara, čineći ih misterioznim i važnim delom narodne tradicije.
ZABORAVLJENE VODENICE SRBIJE – Kako su nekadašnji mlinovi oblikovali život sela i zašto ih danas gotovo nema?
Nekada su vodenice bile centar društvenog i ekonomskog života, a danas ih je tek nekoliko ostalo u funkciji. Kako su se koristile, koje tajne čuvaju i zašto je vodenički hleb bio lekovitiji od današnjeg?
Ova vodenica je u vlasništvu porodice Stojanović već pet generacija
Zašto je posebna?
Za razliku od većine vodenica u Srbiji koje su pretvorene u muzeje ili napuštene, ova još uvek radi svakog vikenda. Ljudi iz Vranja, Surdulice i okoline dolaze da melju žito jer veruju da je „brašno iz kamena“ zdravije, ukusnije i sačuvalo ono što su naši preci znali o ishrani.
Unutrašnjost je autentična – zidovi od blata, tavanice od leskovih greda, kamen za mlevenje iz Suve planine, i škripava vrata koja pri svakom otvaranju kao da ispričaju još jednu priču iz davnina.
Kako stići do Lopardinca?
Selo se nalazi 15 km južno od Vranja, a do vodenice se dolazi zemljanim putem koji vodi od centra sela pravo ka obali Pčinje. Nema table, ali svi meštani znaju za „vodenični sokak“. Najlepše je doći rano ujutru, kad voda huči, a para se diže iznad reke.
Zašto vredi posetiti?
U vremenu kada zaboravljamo mirise detinjstva, vodenica u Lopardincu nas vraća u vreme kad se brašno mesilo sa rukama, a ne mikserom. Ovde se ne dolazi samo po brašno – dolazi se po priču, mir, uspomenu.
Vladimir na planinskom proplanku "parkirao" vagon i šine i napravio jedinstveni kafić: Ljude jedno oduševljava
Ono što im je predstavljalo najveći problem jeste dopremiti grdosiju od vagona od Valjeva do Tare, ali ne samo njega već i prave pravcate šine
LEKOVITA BANJA DOBIJA SPORTSKI SADRŽAJ Tereni za tenis, košarku i odbojku gradiće se na crkvenoj zemlji
Neobična ali značajna saradnja Eparhije mileševske i opštine Priboj
Ovo retko drvo jedan je od razloga zašto je Tara proglašena za Nacionalni park: Čuvena Pančićeva omorika u opasnosti od nestajanja
Ponos i jedan od simbola Nacionalnog parka Tara, ali i čitave Srbije svakako je retka i posebna vrsta četinara – Pančićeva omorika. Pronađena je 1875. godine u selu Zaovine, što je danas teritorija Nacionalnog parka Tara, a ove godine, obeležen je i veliki jubilej – 150 godina od njenog otkrića. Ova omorika je autohtona vrsta za srednji tok reke Drine. U Srbiji je imamo na području Nacionalnog parka Tara i kod Prijepolja, na jednom lokalitetu u kanjonu reke Mileševke. Veliki broj nalazišta postoji i u istočnoj Bosni.
Ljubavno zaveštanje kralja Uroša: Ovo je jedno od najromantičnijih srpskih predanja koje malo ko zna
Tvrđava Maglič je najprepoznatljivije obeležje doline reke Ibar, a njeni ostaci i danas svedoče o moći koju je imalo ovo srednjovekovno utvrđenje
SRPSKA ATINA U SENCI: Ovaj grad krije tajnu najstarije apoteke i bio je veći kulturni centar od Novog Sada
Nekada davno, pre nego što je Novi Sad postao epicentar kulture u Vojvodini, postojala je "Srpska Atina" u senci. Otkrivamo zašto su Sremski Karlovci, mali grad na Dunavu, istorijski bili veće središte srpskog duha i kako su čuvali najstariju apoteku na Balkanu.
Komentari(0)