SRPSKI književnik i komediograf Branislav Nušić bio je čovek britkog pera, ali i jezika. Nušić je tokom života bio i novinar, diplomata, fotograf-amater, kao i začetnik retorike u Srbiji.
Zbog svojih čuvenih dela i citata je proglašen piscem "poganog" jezika. Bio je zatvaran, izopšten i nepravedno kažnjavan zbog toga jer je voleo otadžbinu i za nju se borio. Ipak, pravu slavu stekao je za života. Čak su njegovo ime ponele škole i ulice dok je bio živ.
Radio je u srpskom konzulatu u Prištini, kao upravnik Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, bavio se novinarstvom, a pisao je pod svojim i pod pseudonimom Ben Akiba. Rođen je kao Alkibijad Nuša, dok je svoje ime i prezime promenio kada je imao 18 godina.
Tada postaje Branislav Nušić.
Možda vas zanima:
OVAKO JE BRANISLAV NUŠIĆ OPISAO DOČEK NOVE 1910. GODINE U BEOGRADU!
Pre nešto više od jednog veka Nova godina se u Srbiji nije slavila tako masovno kao što je to danas slučaj jer je centralni događaj sezone bio Božić. Ipak, proslava je ipak bilo, a kako je izgledao doček 1910. godine saznajte ni manje ni više nego od - Branislava Nušića!
MISTERIJA NUŠIĆEVOG GROBA: Zašto je u obliku piramide?
O životu i delu Branislava Nušića i danas kruže mnogobrojne legende. Naš najpoznatiji komediograf živeo je buran i ispunjen život, a takva mu je bila i smrt! O misterioznom grobu Branislava Nušića koji se nalazi na beogradskom Novom groblju, čaršija priča i danas, decenijama nakon smrti slavnog pisca.
Možda vas zanima:
OVAKO JE BRANISLAV NUŠIĆ OPISAO DOČEK NOVE 1910. GODINE U BEOGRADU!
Pre nešto više od jednog veka Nova godina se u Srbiji nije slavila tako masovno kao što je to danas slučaj jer je centralni događaj sezone bio Božić. Ipak, proslava je ipak bilo, a kako je izgledao doček 1910. godine saznajte ni manje ni više nego od - Branislava Nušića!
MISTERIJA NUŠIĆEVOG GROBA: Zašto je u obliku piramide?
O životu i delu Branislava Nušića i danas kruže mnogobrojne legende. Naš najpoznatiji komediograf živeo je buran i ispunjen život, a takva mu je bila i smrt! O misterioznom grobu Branislava Nušića koji se nalazi na beogradskom Novom groblju, čaršija priča i danas, decenijama nakon smrti slavnog pisca.
Možda vas zanima:
OVAKO JE BRANISLAV NUŠIĆ OPISAO DOČEK NOVE 1910. GODINE U BEOGRADU!
Pre nešto više od jednog veka Nova godina se u Srbiji nije slavila tako masovno kao što je to danas slučaj jer je centralni događaj sezone bio Božić. Ipak, proslava je ipak bilo, a kako je izgledao doček 1910. godine saznajte ni manje ni više nego od - Branislava Nušića!
MISTERIJA NUŠIĆEVOG GROBA: Zašto je u obliku piramide?
O životu i delu Branislava Nušića i danas kruže mnogobrojne legende. Naš najpoznatiji komediograf živeo je buran i ispunjen život, a takva mu je bila i smrt! O misterioznom grobu Branislava Nušića koji se nalazi na beogradskom Novom groblju, čaršija priča i danas, decenijama nakon smrti slavnog pisca.
Tokom svog službovanja u Bitolju upoznaje Darinku Đorđević, konzulovu ćerku, kojom se ženi 1893. godine, a ljubav joj je izjavio pesmom koju je napisao na lepezi. U braku su dobili troje dece.
Ipak, Nušić je i u braku živeo momački. Navodno joj je prilikom prosidbe postavio uslov - da će je oženiti, ali da mu dozvoli da zadrži makar jedan porok. Birala je između kocke, pića i žena. Darinka je smatrala da će od drugih žena najmanje "zaraditi štete", te je pristala na takav život.
Sreća ih nije pratila. Strahinja Ban, jedini sin Branislava Nušića poginuo je kao srpski vojnik u Prvom svetskom ratu, a Nušiću je trebalo 10 godina da posle toga ponovo počne da piše i stvara. Tada nastaju njegova najbolja dela poput Gospođe Ministarke, Mister dolar, Ožalošćena porodica, Dr, Pokojnik i drugi.
Šuškalo se da je bio tajno zaljubljen u glumicu Žanku Stokić, kojoj je i prilikom pisanja namenio ulogu u "Gospođi Ministarki". LJubav javno nikada nije priznao, dok su njegova romantična dela navodno govorila drugačije.
"Sumnjivo lice" zamalo nestalo bez traga
Kada je došlo vreme da napusti Prištinu, pažljivo je birao rukopise koje će preneti preko Albanije. Branislav Nušić spakovao je "Sumnjivo lice", ali čuveno delo je ipak prošlo čitavu peripetiju.
Kako je išao pešice do Prizrena, morao je da smanji prtljag, te je ipak odlučio da neke rukopise ostavi u kući Albanca kod kojeg je boravio u Prištini. Među takvima je ipak bilo i "Sumnjivo lice". U strahu od vlasti 35 godina nije smeo da ovaj komad postavi na scenu.
Tek krajem 1918. godine, nakon proboja Solunskog fronta, Nušić je došao u Skoplje i saznao da su Bugari pretresali srpske kuće, zapalili njegove rukopise, ali da su oni iz Prištine ipak spaseni.
Branislav Nušić prvi put unosi toponim Ivanjica u književnost i time ovu varoš popularizuje u široj srpskoj javnosti.
U njegovu čast se u Ivanjici već 15 godina održava događaj posvećen njemu, a ove će se glavnim korzom održavati brojne kulturne manifestacije u periodu od 23. do 25. avgusta.
"Samo su oni dostojni pričesti": Otac Predrag Popović dao prave uslove koji ljudi smeju da prime svetu tajnu
Po rečima oca Predraga Popovića ne postoji obavezujući uslov za pričešće osim krštenja. No ako u Svetom pismu ne piše jasan uslov osim krštenja, to ne znači da svako može da se pričešćuje kako hoće.
„Nečista krv“ Bore Stankovića: Kako je Sofkina sudbina ispričala život u starom Vranju
Roman koji nije samo književno delo, već hronika jedne kulture, mentaliteta i ženske sudbine u patrijarhalnom društvu kraja 19. veka. Sofka iz „Nečiste krvi“ nije samo lik – ona je ogledalo Vranja onog doba.
Slavske šare iz Šumadije: Umetnost crtanja voskom na hlebu koja izumire
U selima oko Kragujevca i Topole, sve do sredine 20. veka negovao se neobičan običaj – ukrašavanje slavskog kolača crtežima od voska. Te šare nisu bile samo ukras, već i molitva, poruka i izraz domaćinske časti. Danas ovu tehniku poznaje samo nekoliko žena u Šumadiji.
Govor duvanja na Pešterskoj visoravni: Kako su pastiri komunicirali zvižducima na vetru
Na prostranstvima Pešterske visoravni, gde se reči gube u vetru, pastiri su razvili poseban način komunikacije – kroz zvižduke. Ovaj gotovo zaboravljeni običaj nazivan „govor duva“ bio je deo svakodnevice stočara koji su provodili dane na otvorenom, daleko jedni od drugih.
Vojislav Ilić Mlađi i zaboravljena poezija o Šumadiji: stihovi u kojima se čuje miris zemlje i zvuk zvona
Vojislav Ilić Mlađi, često u senci slavnog imenjaka, ostavio je snažan pesnički trag u srpskoj književnosti početkom 20. veka. Njegove pesme o Šumadiji, narodu i običajima danas su nepravedno zaboravljene, iako su svedočanstvo o vremenu u kojem se narodna duša pretakala u stih.
Komentari(0)