POKLETA JERINA Surova vladarka ili tragičan lik kome je narodno predanje učinilo nepravdu?
Jerina Branković, poznata i kao Irina Kantakuzin ili u narodnoj tradiciji kao Prokleta Jerina, bila je srpska despotica i supruga Đurđa Brankovića, koji je vladao od 1427. do 1456. godine.
Rođena je kao Irina Kantakuzin, grčkog porekla iz ugledne porodice Kantakuzina, oko 1400. godine, verovatno u Konstantinopolju. Njen otac bio je Dimitrije I Kantakuzin. Dimitrije je bio unuk vizantijskog cara Jovana VI Kantakuzina.
Nakon Đurđeve smrti 1456. godine, Jerina je preuzela vlast kao despotica-regentica Srbije. Međutim, njena vladavina trajala je samo godinu dana, sve do noći 2. maja 1457. godine, kada je umrla. Postoje različite verzije o njenoj smrti, prema jednim, umrla je kao monahinja u manastiru na Rudniku, dok je prema drugim, bila je otrovana od strane svog sina Lazara, koji je želeo da okonča majčino regentstvo i preuzme vlast.
Pored nje je i njen brat Toma Kantakuzin takođe je bio veome poznat u Srbiji,
Možda vas zanima:
KO JE PROKLETA JERINA? Veruje se da je unesrećila Srbiju
Tek se pre par godina počelo da se spekuliše o pozivnoj strani ličnosti nesrećne despotice Jerine Branković.
KAKVA RASKOŠ Muzej SPC čuva pravo blago, a MITRA ćerke proklete Jerine ima posebnu PRIČU koja će vas oduševiti!
Mitra Katarine Kantakuzine je jedan od značajnih eksponata u Muzeju Srpske pravoslavne crkve. Bio je ovo ručni rad Katarine, kćeri despota Đurđa Brankovića i vizantijske princeze Irine Kantakuzine, poznatije kao „prokleta Jerina“, po kojoj je kći nosila ime Kantakuzina.
Možda vas zanima:
KO JE PROKLETA JERINA? Veruje se da je unesrećila Srbiju
Tek se pre par godina počelo da se spekuliše o pozivnoj strani ličnosti nesrećne despotice Jerine Branković.
KAKVA RASKOŠ Muzej SPC čuva pravo blago, a MITRA ćerke proklete Jerine ima posebnu PRIČU koja će vas oduševiti!
Mitra Katarine Kantakuzine je jedan od značajnih eksponata u Muzeju Srpske pravoslavne crkve. Bio je ovo ručni rad Katarine, kćeri despota Đurđa Brankovića i vizantijske princeze Irine Kantakuzine, poznatije kao „prokleta Jerina“, po kojoj je kći nosila ime Kantakuzina.
Možda vas zanima:
KO JE PROKLETA JERINA? Veruje se da je unesrećila Srbiju
Tek se pre par godina počelo da se spekuliše o pozivnoj strani ličnosti nesrećne despotice Jerine Branković.
KAKVA RASKOŠ Muzej SPC čuva pravo blago, a MITRA ćerke proklete Jerine ima posebnu PRIČU koja će vas oduševiti!
Mitra Katarine Kantakuzine je jedan od značajnih eksponata u Muzeju Srpske pravoslavne crkve. Bio je ovo ručni rad Katarine, kćeri despota Đurđa Brankovića i vizantijske princeze Irine Kantakuzine, poznatije kao „prokleta Jerina“, po kojoj je kći nosila ime Kantakuzina.
Nadimak prokleta Jerina dobila je naročito po izgradnji grada Smedereva, tadašnje srpske prestonice. Izgradnja tvrđave Smederevo, koja je trajala 11 godina počevši od 1428. godine, izazvala je nezadovoljstvo naroda zbog prisilnog i neplaćenog rada grčkih majstora pod vođstvom Jerininog brata Đorđa Kantakuzina.
Narod je takođe krivio Jerinu zbog toga što se Đurđeva Mara 1435. godine udala za sultana Murata II.
U narodnom predanju, Jerina je često prikazivana kao surova vladarka. Mnoge narodne pesme i priče je opisuju kao bezosećajnu majku i vladarku.
U pesmi "Đurđeva Jerina", u poslednjim stihovima krivica za propast Srbije pada na Jerinu i kletva ju je zaista stigla. U svakoj varijanti ove pesme Jerina je prikazana kao bezosećajna majka, koja udaje ćerku za Turčina, nevernika kako bi sačuvala zemlju i u njoj vladala.
U narodnoj pesmi "Dva Despotovića", Jerina svoju ćerku Maru nagovara da oslepi svoja dva brata kada joj dođu u posetu. Ovaj plan je ostvaren i Jerinu nesreća njenih sinova nimalo ne pogađa.
U deseteračkim pesmama zabeleženim u XIX veku, Jerina je prikazana kao samovoljna, okrutna žena, koja povređuje, muči, pa čak i želi smrt svoje dece, da bi sačuvala vlast i bogatstvo.
Stari gradovi širom prostora naseljenih Srbima su po njoj dobili imena Jerinin grad.
Sa Đurđem Brankovićem Jerina je imala petoro dece: Todora, Grgura, Stefana, Lazara i Katarinu. Turci su 1441. zarobili Grgura i Stefana Brankovića i 8. maja te godine ih oslepeli po naredbi sultana Murata II. Prema istorijskim izvorima, Jerina je bila druga žena despota Đurđa Brankovića. Ne zna se ime njegove prve žene sa kojom je imao ćerku Jelenu, ali je izvesno da je bila trapezuntska princeza. Za Maru, Đurđevu, navodno, najstariju kćerku, ne zna se pouzdano da li je bila Jerinina ćerka, ili Đurđeva ćerka iz prvog braka.
Optužena za udaju Mare za sultana, oslepljenje Grgura i Stefana Brankovića, težak rad na izgradnji tvrđave, zapravo Jerina je, kao i Đurađ, gledala samo na spas Srbije. U to vreme, položaj srpske države je bio izuzetno narušen i moralo se učiniti sve da se država očuva. Kako je narod bio nezadovoljan Jerininom čvrstom rukom, što se tiče odlučnosti u građenju grada, okarakterisana je kao prokleta a svi dalji događaji u propasti srpske države pripisivani su upravo njoj, Prokletoj Jerini.
Za Jerinu se može reći da je bila tragičan lik, kome je narodno predanje učinilo veliku nepravdu.
Pročitajte još:
"Ruganje pokojnicima": Otac Predrag istakao 1 običaj koji Srbi praktikuju na sahrani, a zapravo nije u skladu sa crkvom
Otac Predrag Popović ukazao je na običaj koji se u mnogim krajevima Srbije poštuje, a koji nikako nije u skladu ca crkvenim učenjem i liturgijskim životom.
Uroš Predić i njegovi zapisi o srpskom selu: delo slikara koji je pisao kao hroničar
Iako je najpoznatiji kao slikar koji je oslikao lice srpskog naroda, Uroš Predić je iza sebe ostavio i pisane tragove o svakodnevici, verovanjima i običajima sela iz kojih je crpeo inspiraciju. Njegovi zapisi iz Orlovata i Banata, danas sačuvani u beleškama, pisamima i memoarima, prava su književnost u zrnima.
Izrada gajdi u selu Kamenica kod Knjaževca: poslednji čuvar zvuka starog Istoka
Na obroncima Stare planine, u selu Kamenica nadomak Knjaževca, još uvek postoji radionica u kojoj nastaju gajde – tradicionalni duvački instrument koji je vekovima bio pratnja svadbi, praznika i pastirskih priča. Sve se pravi ručno, od prirodnih materijala, bez šablona i mašina.
Paljenje strnjike uz pesmu i vino: zaboravljeni prolećni običaj iz sela Guberevac kod Rekovca
U Levču, između Jagodine i Kragujevca, nekada je proleće započinjalo paljenjem strnjike – ali ne kao danas, u tišini i opasnosti, već kao ritual sa pesmom, rakijom i okupljanjem sela. U selu Guberevac, ovaj običaj je bio znak da se zemlja čisti ne samo od korova, već i od zlih sila.
"Samo su oni dostojni pričesti": Otac Predrag Popović dao prave uslove koji ljudi smeju da prime svetu tajnu
Po rečima oca Predraga Popovića ne postoji obavezujući uslov za pričešće osim krštenja. No ako u Svetom pismu ne piše jasan uslov osim krštenja, to ne znači da svako može da se pričešćuje kako hoće.
Komentari(0)