RENESANSA U SRBIJI Studeničko raspeće najlepši primer srednjovekovne srpske umetnosti
Uz mileševskog Belog anđela i sopoćansko Uspenje Presvete Bogorodice, Raspenjem je srpska srednjovekovna umetnost dostigla neke od svojih najviših domena.
Raspeće Hristovo ili Studeničko Raspeće je najveća i najpoznatija freska manastira Studenice. Oslikali su je između 1207. i 1208. godine grčki majstori, pod pokroviteljstvom kralja Stefana Prvovenčanog i njegovog brata, velikog župana Vukana.
Freska zauzima središnji deo zapadnog zida Bogorodičine crkve. Toplookerna figura Hrista oslikana je na tamnoplavoj pozadini. Majstor koji je oslikao Raspeće bio je očigledno učenik carigradskih majstora, budući da je po tamnoplavom nebu oslikao prepoznatljive zlatne zvezde.
Osim Hrista na krstu, na kompoziciji su još prikazani i Bogorodica, apostol Jovan, vojnici i Jerusalimske žene, u scenu su uvedeni anđeli u plaču i proroci sa razvijenim svicima — personifikacije Stare i Nove crkve.
Na fresci je naglašen momenat isticanja vode i krvi iz Hristove rane, koje u sud prihvata personifikovana figura Novog zaveta, a krv pada i na Adamovu lobanju u dnu krsta, kao znak spiranja praroditeljskog greha.
Printscreen
KUĆA KOJA NEMA TEMELJ: Zašto je Stara kapetanija u Zemunu izgrađena na samoj ivici reke i kako ju je Dunav spasao od zaborava
Stara Kapetanija u Zemunu je mnogo više od zgrade – ona je simbol Zemuna kao lučkog grada, svedok granice dveju imperija i arhitektonski prkos reci. Otkrivamo kako je zgrada, sagrađena na samoj aluvijalnoj obali Dunava, odolevala vekovima poplavama i kako je njen opstanak dokaz inženjerskog podviga Austrougarske monarhije.
POSLEDNJA VEČERA U DVORU: Šta je Kralj Aleksandar zaista jeo pre nego što je ubijen i tajna poslednje želje za suprugu
Atentat na Kralja Aleksandra I Karađorđevića u Marseju 1934. godine bio je jedan od najdramatičnijih događaja 20. veka. Otkrivamo malo poznate, emotivne detalje iz njegovih poslednjih sati: šta je jeo, o čemu je razmišljao i kakav je bio emotivni rastanak sa Kraljicom Marijom pred polazak.
NEVIDLJIVA GRANICA: Zašto se na reci Savi i danas praktikuje "kupanje mrtvih" i ko su bile Savske vodene vile
Reka Sava, moćna i mistična, oduvek je bila granica svetova: od Austrougarske do turske imperije, ali i granica između života i smrti. Otkrivamo drevna paganska verovanja vezana za Savu, mit o njenom imenu i zašto se u krajevima Posavine i danas čuva ritual pranja pokojnika vodom sa reke, kao i legenda o vodenim vilama koje su bile opasnije od utapanja.
Staroslovensko ime koje ima dugu istoriju: Ko se zove ovako, snažan je i spretan
Ukoliko poznajete nekog Borisa, pošaljite mu ovu priču o poreklu i značenju njegovog imena
Magija zelenog sveta: Zašto je srpski seljak verovao da biljke leče, proriču sudbinu i prizivaju natprirodne sile
Od drena i bosiljka do gloga i vrbe: Detaljna analiza Veselina Čajkanovića o kultnom značaju bilja u srpskim narodnim verovanjima, mnogo pre nego što je nauka otkrila njihova svojstva.
Komentari(0)