Iznad Negotinske krajine, na uzvišenju sa pogledom na beskrajne čokote, nalazi se kameni krst oko kojeg se i danas okupljaju vinogradari pred prolećne radove
Na nekoliko kilometara od centra Negotina, iznad sela Bukovo, nalazi se Golo brdo – brežuljak na čijem vrhu stoji kamen-kameniti krst, postavljen krajem 19. veka, kao znak zahvalnosti i molitve za rodnu godinu. Odatle se vidi ceo vinorodni kraj – dolina Timoka, Bukovski vinogradi, pa čak i obrisi Bugarske.
Ono što ovaj krst izdvaja nije samo pogled, već i običaj koji je preživeo sve režime, ratove i zaborave: blagosiljanje loze, koje se održava svake godine krajem februara ili početkom marta, pred prvu rezidbu.
Običaj sa mirisom vina i tamjana
Možda vas zanima:
Selo Rajac kod Negotina: Jedino mesto u Srbiji gde su vinske podrume zidali pre kuća
U selu gde je vino bilo važnije od krova nad glavom, i danas stoje kameni podrumi iz 18. veka – podignuti pre nego što su meštani zidali sopstvene domove
Selo Stanišinci – jedino selo u Srbiji gde se i danas priča vlaški jezik
Mesto gde se tradicija, jezik i kultura vekovima prenose s kolena na koleno
Možda vas zanima:
Selo Rajac kod Negotina: Jedino mesto u Srbiji gde su vinske podrume zidali pre kuća
U selu gde je vino bilo važnije od krova nad glavom, i danas stoje kameni podrumi iz 18. veka – podignuti pre nego što su meštani zidali sopstvene domove
Selo Stanišinci – jedino selo u Srbiji gde se i danas priča vlaški jezik
Mesto gde se tradicija, jezik i kultura vekovima prenose s kolena na koleno
Možda vas zanima:
Selo Rajac kod Negotina: Jedino mesto u Srbiji gde su vinske podrume zidali pre kuća
U selu gde je vino bilo važnije od krova nad glavom, i danas stoje kameni podrumi iz 18. veka – podignuti pre nego što su meštani zidali sopstvene domove
Selo Stanišinci – jedino selo u Srbiji gde se i danas priča vlaški jezik
Mesto gde se tradicija, jezik i kultura vekovima prenose s kolena na koleno
Na dan obeležavanja, meštani i vinogradari iz cele okoline okupljaju se oko krsta. Donose vino, sveće, grančice loze i pogače. Sveštenik iz Bukova ili Negotina služi molitvu za blagoslov roda, a zatim se simbolično oreže loza i pokropi vinom.
– Ovo radimo da bi godina bila plodna, da loza ne oboli i da bude zdrav rod, kaže lokalni vinogradar Mića, koji svake godine donosi i vino od svoje tamjanike.
Vinogradi koji ne trpe brzinu
Bukovski vinogradi su poznati po autohtonim sortama: tamjanici, prokupcu, bagrini i začinki. Neke čokote su stare i po 60–70 godina. Sve se radi ručno – od vezivanja, preko okopavanja, do berbe. Vino iz ovog kraja ima specifičan karakter, jer potiče sa sunčanih, ali vetrovitih padina, sa dosta kamena i malo vlage.
Upravo zato se veruje da blagoslov loze nije samo običaj, već i način da se pomiri rad čoveka i snaga prirode.
Kako doći i kad posetiti?
Do Golog brda vodi makadamski put iz sela Bukovo, a do vrha se dolazi laganom šetnjom (oko 20 minuta hoda). Najlepši period za posetu je u rano proleće i početkom jeseni, kada je nebo čisto, a vinogradi u punoj boji.
Zadužbina kraljice koja je volela Srbiju: priča o manastiru Gradac
Na obroncima Golije, u tišini guste šume i među izvorima bistre vode, stoji manastir Gradac – veličanstvena zadužbina kraljice Jelene Anžujske. Njegova istorija, arhitektura i priče o osnivačici govore o vremenu u kojem su žene retko imale priliku da ostave svoj trag, a ona je to učinila na najlepši način – darujući Srbiji hram jedinstvene lepote.
Od Seobe Srba do kraljevskog ateljea – put Paje Jovanovića
Među srpskim slikarima, ime Paje Jovanovića zauzima posebno mesto. Njegove raskošne istorijske kompozicije i majstorski portreti osvojili su evropske galerije i dvorove, a njegovo ime postalo sinonim za spoj umetnosti, preciznosti i kosmopolitskog duha.
Tri krune Nemanjića – priča o sinovima prvog srpskog kralja
Kada je 1217. godine u manastiru Žiča, pred rukom svog brata arhiepiskopa Save, Stefan Prvovenčani postao prvi kralj Srbije, započeo je novu epohu srpske državnosti. Njegovi sinovi – Radoslav, Vladislav i Uroš I – nasledili su krunu i nastavili očev put, ali svaki od njih na drugačiji način, kroz saveze, trgovinu i političke izazove srednjovekovne Evrope.
POTEGAO PIŠTOLJ NA KOLEGU, SVEČANO OTVORIO WC NA SPLAVU: Filmska životna priča Pavla Vuisića, ostavio čak TRI TESTAMENTA
Ljubav našeg naroda prema Pavlu Vuisiću kao glumcu proporcionalna je našoj potpunoj neupućenosti u njegovu biografiju, privatni život, politička gledišta i svetonazor, depresiju koju je lečio alkoholom, i njegovu omrazu prema glumi.
Mihajlo Pupin – dečak iz Idvora koji je pravio svoje prve izume
Pre nego što je postao svetski poznat naučnik, pronalazač i profesor na Kolumbija univerzitetu, Mihajlo Pupin bio je radoznali dečak iz banatskog sela Idvor. Njegovo detinjstvo bilo je ispunjeno igrom, ali i neutaživom željom da otkriva kako stvari funkcionišu.
Komentari(0)