NIKOLA MILIĆEVIĆ LUNJEVICA Deda po ocu Kraljice Drage je bio moćan a nesrećan, zla kob je pratila celu porodicu
Svome milom dedi Nikoli Milićeviću Lunjevici (1767.-1842.), njegova unuka Draga, kraljica Srbije, avgusta 1902. – epitaf je nad kriptom ovog vojvode u manastirskoj crkvi Svetog Arhangela Gavrila, ispisan devet meseci pre ubistva kralja Aleksandra i kraljice Drage.
Nikola Milićević Lunjevica bio je srpski trgovac, jedan od glavnih finansijera srpskih ustanaka i predsednik suda rudničkog. Rođen je u selu Lunjevica 1767. godine, po čemu je i bio prozvan Lunjevica. Krajem 18. veka bio je veoma poznat kao bogati trgovac u svom kraju, ali i na prostorima preko Save. Bogatstvo je njegovo naročito umnožavao trgovinom preko zemunskih trgovaca koji su austrijskoj vojsci nabavljali hranu i stoku.
Tokom Prvog i Drugog srpskog ustanka, Nikola Milićević Lunjevica je pomagao ustanicima nabavkom oružja i sarađivao sa vojvodom Milošem Obrenovićem.
Njegova kuća, sagrađena u 18. veku, nalazi se u selu Lunjevica i pod zaštitom je države. U toj kući je 1815. godine održan jedan od sastanaka za pripremu Drugog srpskog ustanka. Prva škola u zapadnoj Srbiji otvorena je 1807. godine u njegovoj kući.
vikipedija
Nikola Milićević Lunjevica je takođe bio deda kraljice Drage Obrenović, koja je rođena kao Draginja Milićević Lunjevica.
Draga je bila četvrta kćerka, a njen otac Panta Lunjevica bio je komandant Šabačke nahije i upravnik grada Beograda. Draga je postala poznata kao kraljica Draga Obrenović, supruga kralja Aleksandra Obrenovića. Iako je bila deset godina starija od Aleksandra, par se venčao 23. jula 1900. godine. Njihov brak izazvao je kontroverze i negativne reakcije javnosti, ali Draga je ostala uz kralja Aleksandra sve do tragičnih događaja u noći između 28. i 29. maja 1903. godine, kada je ugašena dinastija Obrenovića.
Tragična sudbina je pratila ovu porodicu i od ranije, deda po ocu kraljice Drage nije imao sreće u porodičnom životu, mnoga deca umirala su mu rano, ženio se čak četiri puta.
Nikola Lunjevica, umro je posle progona knjaza Miloša iz Srbije razočaran "srpskim poslima" među ustanicima, naročito pakošću klike Tome Vučića Perišića prema Obrenovićima.
Iako nemerljiva za Srbiju, Nikolina zasluga je skoro pa zaboravljena.
"Narod, koji ume da uvažava i ceni svoje velike zaslužne ljude, taj je narod i dostojan takvih velikana" - zapisao je davne 1902. Đorđe Vrbavac, biograf Nikole Lunjevice.
Dragina braća Nikodije i Nikola su s njom i kraljem Aleksandrom ubijeni u krvavom Majskom prevratu 1903. godine. Njene sestre Hristina-Seja, Đina i Ana, od milošte zvana Vojka, preživele su taj masakr. Umrle su u Švajcarskoj. Ana-Vojka Lunjevica je 1975. jugoslovenskim vlastima ustupila dragocenu građu - važan deo prepiske knjaza Miloša i zbirku svojih zapisa, kasnije pretočenih u memoare, koji sadrže puno svedočanstava o zbivanjima u ovoj znamenitoj porodici koju je pratila tragična sudbina.
Bio je srpski vladar iz senke: Pričalo se da je vanbračni sin kneza Miloša, posle ubistva Mihaila venčao se njegovom verenicom, a onda je misteriozno umro
Blaznavčevo delo i njegov uticaj na istoriju Srbije ostali su nedovoljno istraženi i istorijski nepotpuno ocenjeni. Poslednji sati u životu Milivoja Petrovića bili su veoma intrigantni, kao i čitav njegov život, a njegova iznenadna smrt je i dalje obavijena velom misterije.
„Beli medenjak“ iz Negotinske krajine: Zaboravljena sorta belog luka koja se suši u vencima
Luk koji ne pecka, već miriše na detinjstvo: Stara sorta iz Negotina čuva ukus zaboravljenih bašta
Manastir Jovanje – zaboravljeno svetilište na vodi u dolini srpskih svetinja
Najtiši manastir Ovčarsko-kablarske klisure: Jovanje – svetinja kojoj se pristupa čamcem i molitvom
Isposnica Svetog Save iznad Studenice – mesto gde je nastao prvi srpski tipik
Tišina visoko iznad Studenice: U steni iz koje je proizašao srpski monaški poredak
Manastir Gornjak i isposnica Grigorija Sinaita: Tišina stene u kojoj se čula molitva
U klisuri Mlave, pod senkom litica, i dalje stoji mesto gde se Srbi učili tišini – isposnica Grigorija Sinaita, jednog od duhovnih stubova srednjovekovne Srbije
Komentari(0)