VIŠEVEKOVNI OBIČAJ U MANASTIRU TRONOŠA Sveće visoke preko 1,5 metara i teže od 50 kilograma
Poreklo običaja je iz vremena turske okupacije kada nije bilo parohijskih crkava, pa su kaluđeri služili u više sela.
Viševekovni narodni običaj izlivanja i darivanja ratarskih (oračkih, težačkih) sveća je specifičan za prostor Zapadne Srbije i manastir Tronošu.
Običaj je da se za Veliku sredu izlivaju dve sveće od po 50 kilograma i visoke oko 1,5 metara, a na Veliki četvrtak, posle podne, donose sveće do česme Devet Jugovića u blizini manastira, gde ih ukrašavaju cvećem i u povorci nose do manastirskog dvoriša.
Možda vas zanima:
Kakva sudbinu čeka osobe rođene na Vaskrs? Prema starom verovanju Bog im je dao važan zadatak, ako bi krenuli lošim putem, na sebe bi navlačili gnev Gospoda
Naši stari su verovali da osobe koje su rođene na Vaskrs imaju velike šanse da u budućnosti postanu poznate i uticajne ličnosti koje će pratiti dobar glas!
USKRS PADA NA ISTI DAN Pogledajte kako su u Srbiji slavili katolici i pravoslavci: Običaji se razlikuju, a jedno je bitno
Vernici pravoslavne i katoličke veroispovesti danas proslavljaju Uskrs, najradosniji hrišćanski praznik, a i jedni i drugi drže se tradicionalnih običaja. Brojna su verovanja i običaji koji se poštuju za vreme Vaskrsa i ona, čini se, variraju od porodice do porodice.
Možda vas zanima:
Kakva sudbinu čeka osobe rođene na Vaskrs? Prema starom verovanju Bog im je dao važan zadatak, ako bi krenuli lošim putem, na sebe bi navlačili gnev Gospoda
Naši stari su verovali da osobe koje su rođene na Vaskrs imaju velike šanse da u budućnosti postanu poznate i uticajne ličnosti koje će pratiti dobar glas!
USKRS PADA NA ISTI DAN Pogledajte kako su u Srbiji slavili katolici i pravoslavci: Običaji se razlikuju, a jedno je bitno
Vernici pravoslavne i katoličke veroispovesti danas proslavljaju Uskrs, najradosniji hrišćanski praznik, a i jedni i drugi drže se tradicionalnih običaja. Brojna su verovanja i običaji koji se poštuju za vreme Vaskrsa i ona, čini se, variraju od porodice do porodice.
Možda vas zanima:
Kakva sudbinu čeka osobe rođene na Vaskrs? Prema starom verovanju Bog im je dao važan zadatak, ako bi krenuli lošim putem, na sebe bi navlačili gnev Gospoda
Naši stari su verovali da osobe koje su rođene na Vaskrs imaju velike šanse da u budućnosti postanu poznate i uticajne ličnosti koje će pratiti dobar glas!
USKRS PADA NA ISTI DAN Pogledajte kako su u Srbiji slavili katolici i pravoslavci: Običaji se razlikuju, a jedno je bitno
Vernici pravoslavne i katoličke veroispovesti danas proslavljaju Uskrs, najradosniji hrišćanski praznik, a i jedni i drugi drže se tradicionalnih običaja. Brojna su verovanja i običaji koji se poštuju za vreme Vaskrsa i ona, čini se, variraju od porodice do porodice.
U dvorištu manastira, na sveće se postavljaju ikone Isusa Hrista i Bogorodice, a okupljeni građani sa sveštenstvom i monahinjama organizuju litiju oko crkve Vavedenja Bogorodice. Nakon litije, sveće se unose u crkvu, postavljaju uz oltar i pale tokom cele godine, za vreme crkvenih službi nedeljom i praznikom. Neiskorišćeni delovi sveća se koriste za prirpemu novih, naredne godine, obezbeđujući na taj način konktunuitet običaja.
Poreklo običaja je iz vremena turske okupacije kada nije bilo parohijskih crkava, pa su kaluđeri služili u više sela. Pošto su sela bila udaljena od manastira, stanovnici nisu mogli često dolaziti crkvi. Zato, kada je kaluđer osvetio vodu za Uskrs ili za slavu, ostatak sveće koju je pripremio domaćin, nosio je u manastir. Od ovih sveća izlivane su veće sveće koje su se za Veliki petak stavljale ispred oltara i paljene tokom cele godine.
Danas je običaj izlivanja ratarskih sveća upisan u Nacionalni registar nematerijalnog kulturnog nasleđa Srbije.
Lepote Srbije su i na Viberu gde vam donosimo razne priče, pridružite se našoj zajednici.
Ukoliko volite predivne fotografije naše zemlje, zapratite našu Instagram stranicu.
BONUS VIDEO:
Zadužbina kraljice koja je volela Srbiju: priča o manastiru Gradac
Na obroncima Golije, u tišini guste šume i među izvorima bistre vode, stoji manastir Gradac – veličanstvena zadužbina kraljice Jelene Anžujske. Njegova istorija, arhitektura i priče o osnivačici govore o vremenu u kojem su žene retko imale priliku da ostave svoj trag, a ona je to učinila na najlepši način – darujući Srbiji hram jedinstvene lepote.
Od Seobe Srba do kraljevskog ateljea – put Paje Jovanovića
Među srpskim slikarima, ime Paje Jovanovića zauzima posebno mesto. Njegove raskošne istorijske kompozicije i majstorski portreti osvojili su evropske galerije i dvorove, a njegovo ime postalo sinonim za spoj umetnosti, preciznosti i kosmopolitskog duha.
Tri krune Nemanjića – priča o sinovima prvog srpskog kralja
Kada je 1217. godine u manastiru Žiča, pred rukom svog brata arhiepiskopa Save, Stefan Prvovenčani postao prvi kralj Srbije, započeo je novu epohu srpske državnosti. Njegovi sinovi – Radoslav, Vladislav i Uroš I – nasledili su krunu i nastavili očev put, ali svaki od njih na drugačiji način, kroz saveze, trgovinu i političke izazove srednjovekovne Evrope.
POTEGAO PIŠTOLJ NA KOLEGU, SVEČANO OTVORIO WC NA SPLAVU: Filmska životna priča Pavla Vuisića, ostavio čak TRI TESTAMENTA
Ljubav našeg naroda prema Pavlu Vuisiću kao glumcu proporcionalna je našoj potpunoj neupućenosti u njegovu biografiju, privatni život, politička gledišta i svetonazor, depresiju koju je lečio alkoholom, i njegovu omrazu prema glumi.
Mihajlo Pupin – dečak iz Idvora koji je pravio svoje prve izume
Pre nego što je postao svetski poznat naučnik, pronalazač i profesor na Kolumbija univerzitetu, Mihajlo Pupin bio je radoznali dečak iz banatskog sela Idvor. Njegovo detinjstvo bilo je ispunjeno igrom, ali i neutaživom željom da otkriva kako stvari funkcionišu.
Komentari(0)