"NI NA NEBU, NI NA ZEMLJI" Srednjevekovni grad u dolini reke Ibar (FOTO)

Usred doline jorgovana, ni na nebu ni na zemlji, uzdiže se velika tvrđava, srednjevekovni grad Maglič.

Mnogi kađu da mu ime dolazi od silne magle koja se često spusti ispod njegovih temelja. Najzad, i podignut je gore visoko, „nebu pod oblake“.

Inače, grad  (pojam „grad“ u srednjevekovnoj Srbiji je imao sasvim drugačije značenje i odnosio se na utvrđenje). Maglič podignut je na strmoj litici na 150 metara iznad nivoa reke, na jednom od zapadnih ogranaka Stolova. Na krajnje nepristupačnom terenu gde je sa tri strane okružen rekom, a samo za pešake, dostupan je sa zapadne strane. Penjanje na Maglič uvek predstavlja pravu avanturu. Ovde vas očekuju uske krivudave staze, strme litice, viseći most.

Gledan odozdo, deluje gotovo nedostižno, kao kamena kraljevska kruna na vrhu velike stene.

Shutterstock/maglič

 

Maglič je jedan od oko dve stotine sličnih gradova srednjevekovne Srbije no po nečemu je ipak poseban i izuzetan. Mnogi ga smatraju klasičnim (školskim) primerom srpske srednjevekovne vojne arhitekture. Preživeo je sve nevolje i ratove verovatno zahvaljujući svojoj nepristupačnosti, a glavna funkcija mu je bila zaštita puta duž klisure koji spaja dva crkvena sedišta: Žiču i Pećku patrijaršiju kao i cele Raške od neprijateljskih upada sa severa. Ipak, najvažnija funkcija mu je bila direktna kontrola i zaštita manastira Žiče i Studenice koji se nalaze nedaleko odavde. Maglič se inače nalazi na dvadesetom kilometru južno od Kraljeva.

Ko je i kada bio ktitor grada Magliča nije sasvim poznato. Verovatno je nastao još u prvoj polovini 13. veka, ali prvi pisani podaci o njemu potiču iz 1337. godine u spisima arhiepiskopa Danila. Postoji više teorija od kojih su dve najprihvatljivije. Po jednoj, Maglič je podigao Stefan Prvovenčani, a po drugoj Maglič je podigla Jerina (Irina), žena despota Đurđa Brankovića, u narodu poznatija kao Prokleta Jerina.

Grad je nepravilnog oblika, prilagođen terenu na kom je izgrađen. Ima sedam kula, visokih oko desetak metara kao i centralnu, donžon kulu koja je dva puta viša od ostalih i koja se nalazi na najvišoj tački tvrđave. “Donžon” kula je inače karakteristika svih srednjevekovnih gradova i imala je funkciju osmatračnice.

Shutterstock/maglič

 

Ukupna površina unutrašnjosti iznosi oko 2000 kvadratnih metara. Grad je, uslovno rečeno, pregrađen tako da ima dva dvorišta: istočno i zapadno unutar kojih se nalaze ostaci građevina: crkve svetog Đorđa, patrona i zaštitnika grada kao i velike palate za koju jedni smatraju da je u pitanju dvor gospodara grada, a drugi da je to bila arhiepiskopska palata.

Kako god bilo, Maglič je zasigurno jedan od najveličanstvenijih srpskih srednjevekovnih gradova i jedan od retkih sačuvanih mada se to na prvi pogled nikako ne bi moglo reći obzirom na nivo zapuštenosti i stadijum nebrige u kome se trenutno nalazi. Zasigurno, neophodno ga je obnoviti i revitalizovati u svrhu očuvanja kulturne baštine i razvoja turizma obzirom da je zaista ogoman potencijal i potpuno samostalna i održiva turistička vrednost.

 

 

Izvor: beautifulserbia.info

Komentari(0)

prethodna vest

7 TAJNI I OBREDA VLAŠKE MAGIJE Vlasi su uvereni da njihove žene ili ljubavnice mogu da upravljaju njihovom polnom moći (VIDEO)

Zanimljivosti

15:00

16 maj, 2022

sledeća vest

SLUČAJ NEZABELEŽEN U ISTORIJI RIMSKOG CARSTVA Beogradski vojnik koji je pukom slučajnošću postao rimski imperator!

Zanimljivosti

11:11

15 jul, 2022