PO LEPOTI MOGAO JE DA SE MERI SA GRČKIM HRAMOVIMA Bajka koja govori o bogatstvu, pustošenju, usponu, propadanju i pretvaranju ruine u raj za imućne (VIDEO)
Klasicističko zdanje kaštilja iz sredine 19. veka imalo je burnu prošlost pljačke inventara, ali mu se sudbina nasmešila šansom da postane deo luksuznog banjskog kompleksa
Priča o dvorcu grofa Lasla Karočonjija u Novom Miloševu kod Zrenjanina je priča o prevrtljivosti života i njegove učiteljice istorije. Ona je zbog srećnog kraja zapravo bajka koja govori o bogatstvu, pustošenju, usponu, ponovnom propadanju i najzad pretvaranju ruine u raj za imućne – u deo banjskog kompleksa koji bi trebalo da zasija sjajem od pet zvezdica. Do tad kaštilj zvrji praznan, zatvoren za posetioce.
U XVIII veku iz Transilvanije je došla porodica Karačonji pravo u Banat. Od kneza namesnika u Transilvaniji, porodica Karačonji dobija plemićku titulu i tako krunisani, dolaze u Banat i stiču ogromno bogatstvo kao i društveno i političko priznanje. Kao prvi banatski zemljoposednik, pominje se Bogdan Karačonji. On je 1781. godine, kada su se prodavali turski spahiluci po Banatu, za 103.000 forinti kupio Novo Miloševo (na mađarskom Beodra) i imenu dodao odrednicu od Beodre. S obzirom da je porodica imala plemićku titulu, ona je više puta menjala svoj grb, dodavajući razne porodične oznake. Tako je nastao vrlo složen porodični grb grofovske porodice koji sadrži prikaze: sirene, vola sa zlatnim rogovima, medveda koji drži zlatni mač i pantera koji se propinje. Sada se ovaj kompleksni grb može videti na kripti katoličke crkve u Novom Miloševu kao i na vitražu na nekadašnjoj zgradi zrenjaninske županije.
Shutterstock
Možda vas zanima:
NAJSTARIJA SAKRALNA GRAĐEVINA U BEOGRADU U Nikolajevskoj crkvi čuvaju se i delovi Časnog Krsta Hristovog (VIDEO)
U istorijskom jezgru Zemuna, ispod srednjovekovne tvrđave Gardoš, nalazi se najstariji pravoslavni hram Beograda.
DANAS MEMORIJALNI KOMPLEKS Rodna kuća Živojina Mišića, nepokretno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja
Na Jovanjdan 1921. godine preminuo je vojvoda Živojin Mišić. U zoru, 20. januara 1921. godine, okupio je decu oko sebe i rekao ” Ne ostavljam vam nikakvo bogatstvo sem svog časnog imena sa kojim ćete da se ponosite kroz život”. Tražio je da mu ogrnu vojničku bluzu koju je nosio 47 godina u 6 ratova i umro.
Možda vas zanima:
NAJSTARIJA SAKRALNA GRAĐEVINA U BEOGRADU U Nikolajevskoj crkvi čuvaju se i delovi Časnog Krsta Hristovog (VIDEO)
U istorijskom jezgru Zemuna, ispod srednjovekovne tvrđave Gardoš, nalazi se najstariji pravoslavni hram Beograda.
DANAS MEMORIJALNI KOMPLEKS Rodna kuća Živojina Mišića, nepokretno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja
Na Jovanjdan 1921. godine preminuo je vojvoda Živojin Mišić. U zoru, 20. januara 1921. godine, okupio je decu oko sebe i rekao ” Ne ostavljam vam nikakvo bogatstvo sem svog časnog imena sa kojim ćete da se ponosite kroz život”. Tražio je da mu ogrnu vojničku bluzu koju je nosio 47 godina u 6 ratova i umro.
Možda vas zanima:
NAJSTARIJA SAKRALNA GRAĐEVINA U BEOGRADU U Nikolajevskoj crkvi čuvaju se i delovi Časnog Krsta Hristovog (VIDEO)
U istorijskom jezgru Zemuna, ispod srednjovekovne tvrđave Gardoš, nalazi se najstariji pravoslavni hram Beograda.
DANAS MEMORIJALNI KOMPLEKS Rodna kuća Živojina Mišića, nepokretno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja
Na Jovanjdan 1921. godine preminuo je vojvoda Živojin Mišić. U zoru, 20. januara 1921. godine, okupio je decu oko sebe i rekao ” Ne ostavljam vam nikakvo bogatstvo sem svog časnog imena sa kojim ćete da se ponosite kroz život”. Tražio je da mu ogrnu vojničku bluzu koju je nosio 47 godina u 6 ratova i umro.
Karačonjijevi su imali ogromne posede, u Torontalskoj Županiji imali su deset naselja pod upravom, a i značajne teritorije po: sremskoj, timiškoj i peštanskoj županiji. Veleposednička rezidencija Lasla Kračonjija, svojom veličinom i elementima gradnje ( kalsicizam sa elementima romantizma), izdvaja se od ostalih zdanja tog vremena. Uz centralnu zgradu na imanju i okolne ekonomske zgrade, koje predstavljaju jednu neodvojivu celinu sa dvorcem, posedu pripada i veliko spremište za žito na sprat sa arhitektonski uređenim stubovima i zabatom a na kapiji od kovanog gvožđa stoji godina 1834. Najzanimljiviji deo nekadašnjeg ambara, lokalno poznatog kao kotarka, je drvena konstrukcija koja još uvek počiva na originalnoj potpori. Danas je na ovom mestu ponikao istorijsko – etnografski muzej “Kotarka” koji još uvek čuva ostatke nekadašnjeg nameštaja, pokućstva, odežde, balskih haljina, odežda lakeja i još mnogo toga što je ostalo u amanet iz davnih vremena.
Duboki trem nalazi se u središnjem delu fasade sa stubovima sa strane, dok su na spratnom delu korintski stubovi sa arhitravom, frizom i trougaonim timpanonom.
Dva ogromna dvorca krasila su naseljeno mesto Beodru ( Novo Miloševo). Dva rođaka Karačonjijevi, gradili su ga istovremeno i gotovo kao rivali nadmetali se u bogatstvu i raskoši ova dva zdanja. Na žalost jedan dvorac više ne postoji i to rezidencija Lajoša Karačonjija koja je građena 1857. godine. Lajošev sin, Gvido Karačonji postao je najpoznatiji član ove porodice. Izuzetno je cenio i mnoga blaga ulagao u razvoj umetnosti i kulture tadašnjeg doba. Kao poznati mecena velikim umetnicima i naučnicima ostao je upamćen kao najveći dobrotvor Beodranski. Njegovi sinovi su kasnije nasledili taj dvorac, Aladar i Jene. Dokumenti kažu da je dvorac nenaseljen već od 1912. godine da bi 1932. godine bio srušen od strane tadašnjeg vlasnika, srpskog preduzetnika.
Dvorac Karačonji ubraja se u tip poljskih dvoraca koji su bili karakteristični za dvorce koji su građeni van naselja. Bio je okružen ekonomskim zgradama, konjušnicama, magacinima, štalama kao i objektima u kojima su stanovali nadničari i posluga sa imanja. Iako je sagrađen kao objekat za stanovanje, on je ujedno bio i centrala iz koje se upravljalo imanjem. Građen je u klasicističkom stilu, izdužene je pravougaone osnove sa prizemljem i spratom. Na glavnoj fasadi nalaze se plitki rizaliti koji se završavaju timpanonima.
Ovaj dvorac građen u ruralnom stilu, biva napušten pred kraj Prvog svetskog rata. Aladar Karačonji, praunuk Lasla Karačonjija, nikada se više nije vratio na imanje jer nije želeo kako spisi navode, da uživa u staroj slavi porodice. Nakon rata 1919. godine u dvorac se uselio gospodin Rozđanko pripadnik belogardejaca i nekadašnji predsednik Četvrte ruske dume. Kao prijatelj porodice Karađorđević, živeo je u dvorcu do 1922. godine. Nakon toga sledi agrarna reforma, kada je deo zemljišta predat seljacima, da bi 1938. godine ovaj dvorac bio prodat opštini Beodra. Jedno vreme u objektu se nalazila osnovna škola, potom duševna bolnica za vreme Drugog svetskog rata a nakon toga postaje Dom za decu palih boraca. Sudbina je htela da se ovaj objekat koristi i kao Dom koji je smeštao “besprizornu žensku decu” a 1960. godine ponovo postaje Osnovna škola “Miloš Popov”. Osamdesetih godina prošlog veka u dvorac se useljava fabrika deterdženata “Hinom” i sve do 2000. godine funkcioniše kao fabrički prostor. Na žalost zadnjih decenija, dvorac je napušten i nema svoju namenu. Srećne okolnosti su da je dvorac ipak donekle sačuvan, da i ovako ruiniran fascinantno izgleda i mami poglede posetilaca. Ono što danas možemo čuti o ovoj veleposedničkoj porodici, bogatoj istoriji ove porodice i naseljenog mesta uopšte, vredi pažnje.
Dvorac Karačonji ostao je na starom mestu, a kao spomenik kulture od velikog značaja, danas zauzima posebno mesto na turističkoj mapi Novog Bečeja.
Izvor: novaekonomija, novibecejtravel
Ova banja u Srbiji ima jednu od najlekovitijih voda u Evropi: Zbog blagodeti i lečenja dolaze ljudi iz celog sveta
Za njena lekovita svojstva znali su još Dositej Obradović i knez Miloš
Vodopad Kozica kod Ljubovije: Najmanji vodopad u Srbiji koji skriva najlepši planinski potok
Na obroncima Azbukovice, u blizini Ljubovije, nalazi se vodopad koji visinom ne osvaja, ali lepotom toka i prirodnim ambijentom oduzima dah. Vodopad Kozica, visok svega tri metra, deo je istoimenog potoka koji pravi jedno od najčistijih kupališta u zapadnoj Srbiji.
Vidikovac Ploče iznad Lima: tajno mesto koje otkriva najlepši pogled u jugozapadnoj Srbiji
Iznad planinskih useka Pribojske banje i toka reke Lim, nalazi se vidikovac Ploče – skrivena tačka sa koje se pruža jedan od najlepših panoramskih pogleda na jugozapad Srbije. Malo je poznata turistima, ali je omiljena među planinarima i fotografima.
Ova banja u Srbiji je mesto savršene prirode: Kraljevski ugođaj za decu i roditelje, idealna za vikend odmor!
Banja Koviljača je jedna od najlepših banja
Vožnja biciklom kroz Deliblatsku peščaru: Srpska avantura među dinama
Tamo gde biste očekivali pustinju, dočekaće vas šuma, vetar, sunce i pesak pod gumama – Deliblatska peščara je raj za bicikliste.
Komentari(0)