Sve su Drine ovog svijeta krive; nikada se one neće moći sve ni potpuno ispraviti; nikada ne smijemo prestati da ih ispravljamo. Ivo Andrić (Znakovi pored puta)
Rimsko carstvo, decenijama slabljeno upadima Varvara, je 395. godine podeljeno na Istočno i Zapadno. Granica carstva je presecala Balkansko polustrvo u smeru sever – jug, a prateći tok reke Drinus…
Zapadno carstvo nije odolelo napadima duže od jednog veka, dok je istočni deo, kasnije poznatiji kao Vizantija, u prvim vekovima postojanja čak uspevao da proširi svoj uticaj na veći deo Sredozemlja sa okolnim zemljama. Sedmi vek je obeležio dolazak Slovena, koji ubrzo primaju hrišćanstvo (Ćirilo i Metodije).
1054. se ispostavlja kao sledeća ključna godina za ove prostore. Linija verskog razdora Rima i Carigrada, pape i patrijarha, upravo je prolazila kroz današnju Bosnu, ostavljajući prostora za čudesnu pojavu zvanu “Crkva Bosanska” i tajanstvene stećke.
Dolazak Turaka i Osmanskog carstva dodatno doprinosi bogatstvu religija na karti Balkana, najizraženije upravo u Bosni i Hercegovini…
Printscreen
Od davnina tako Drina spaja i razdvaja. Krivuda i zavija. Izvornice Drine su planinske lepotice, Tara i Piva. Naročito u svom gornjem toku, i Drina je izrazito planinska reka, uostalom kao što kaže veliki pisac:
Većim delom svoga toka reka Drina protiče kroz tesne gudure između strmih planina ili kroz duboke kanjone okomito odsečenih obala. Samo na nekoliko mesta rečnog toka njene se obale proširuju u otvorene doline i stvaraju, bilo na jednoj bilo na obe strane reke, župne, delimično ravne, delimično talasaste predele, podesne za obrađivanje i naselja. (Ivo Andrić, Na Drini Ćuprija).
Nažalost, u novija vremena, na tri mesta je grubo ukroćena – to su hidrocentrale Višegrad, Perućac i Zvornik.
Na potezu od Žepe pa do veštačkog jezera Perućac, Drina nailazi na bedem od planine, Zvijezdu i visoku Taru. Upravo tu formira svoj najlepši kanjon, praveći čudesan zaokret oko planina. Posmatrano sa bosanske strane, ova krivina deluje nestvarno lepo.
Printscreen
Vrhunski pogled je samo jedan deo priče. Devičanski netaknuta priroda u punom smislu te reči. Samonikle šume sa obe strane reke, bez ijednog vidljivog ožiljka koji je načinio čovek, makar to bila i šumska staza.
Prizori sa tvrđave nude dopunsku perspektivu kanjona, sa nešto niže tačke osmatranja. Ka severu se već polako otvara jezero Perućac.
Printscreen
Uđete bolesni, a izađete preporođeni! Ova banja je pravo čudo, o njenoj lekovitosti se naširoko priča
Termalna voda ima konstatnu temperataru od 26 stepeni, a istraživanja Instituta za rehabilitaciju iz Beograda su pokazala da ima izuzetno specifične fizičko-hemisjke karakteristike.
Rudinsko jezero kod Sjenice: Nestvarno plavetnilo koje ne postoji na mapama
Na visoravni između Peštera i Zlatara, nadomak sela Rudine, nalazi se veštačko jezero koje nije poznato ni većini lokalnih turista. Rudinsko jezero, stvoreno zbog regulacije vodotoka, danas je pravo prirodno ogledalo – tiho, čisto i gotovo zaboravljeno.
Veliki vrh kod sela Lopiže: Najlepši nepoznati vidikovac iznad Uvca
Iznad čuvenih meandara reke Uvac, postoji vidikovac koji turisti retko posećuju, ali koji nudi jedan od najimpresivnijih pogleda u Srbiji. Veliki vrh, smešten iznad sela Lopiže, prava je prirodna terasa za ljubitelje tišine, fotografije i planinarenja.
Ova banja u Srbiji ima jednu od najlekovitijih voda u Evropi: Zbog blagodeti i lečenja dolaze ljudi iz celog sveta
Za njena lekovita svojstva znali su još Dositej Obradović i knez Miloš
Vodopad Kozica kod Ljubovije: Najmanji vodopad u Srbiji koji skriva najlepši planinski potok
Na obroncima Azbukovice, u blizini Ljubovije, nalazi se vodopad koji visinom ne osvaja, ali lepotom toka i prirodnim ambijentom oduzima dah. Vodopad Kozica, visok svega tri metra, deo je istoimenog potoka koji pravi jedno od najčistijih kupališta u zapadnoj Srbiji.
Komentari(0)