TERZIĆA AVLIJA Predstavljena je kao muzej u stilu tipičnog starog srpskog domaćinstva, koji se nalazi ispod same bukove šumice, na pradedovskom ognjištu domaćina (VIDEO)
Ograda od pruća skriva dve stare kuće. Kuće pune antikviteta kao i deo kljove mamuta. Posebnu pažnju privlači originalna postavka škole osnovane u ovom domaćinstvu, prve u selu Zlakusa.
Printscreen/Instagram
Etno park Terzića avlija, kao seosko turističko domaćinstvo, iz okoline Užica, u selu Zlakusa (185 km od Beograda) predstavlja jednu vrstu muzeja na otvorenom i zatvorenom.
Zlakuska lončarija je četiri veka stara tehnika ručne izrade posuđa od gline na sporom ručnom kolu (točku) i pečenog na otvorenoj vatri, što je redak slučaj na širem prostoru Balkanskog poluostrva.
Ono što nema niko u svetu nema, može se pronaći pod krovom jednog Užičanina, koji je svoj dom pretvorio u privatno istorijski arhiv i mini muzej još iz vremena od Prvog svetkog rata do današnjih dana.
Zlakuska lončarija je četiri veka stara tehnika ručne izrade posuđa od gline na sporom ručnom kolu (točku) i pečenog na otvorenoj vatri, što je redak slučaj na širem prostoru Balkanskog poluostrva.
Ono što nema niko u svetu nema, može se pronaći pod krovom jednog Užičanina, koji je svoj dom pretvorio u privatno istorijski arhiv i mini muzej još iz vremena od Prvog svetkog rata do današnjih dana.
Zlakuska lončarija je četiri veka stara tehnika ručne izrade posuđa od gline na sporom ručnom kolu (točku) i pečenog na otvorenoj vatri, što je redak slučaj na širem prostoru Balkanskog poluostrva.
Ono što nema niko u svetu nema, može se pronaći pod krovom jednog Užičanina, koji je svoj dom pretvorio u privatno istorijski arhiv i mini muzej još iz vremena od Prvog svetkog rata do današnjih dana.
Zlakuska lončarija je četiri veka stara tehnika ručne izrade posuđa od gline na sporom ručnom kolu (točku) i pečenog na otvorenoj vatri, što je redak slučaj na širem prostoru Balkanskog poluostrva.
Ono što nema niko u svetu nema, može se pronaći pod krovom jednog Užičanina, koji je svoj dom pretvorio u privatno istorijski arhiv i mini muzej još iz vremena od Prvog svetkog rata do današnjih dana.
Zlakuska lončarija je četiri veka stara tehnika ručne izrade posuđa od gline na sporom ručnom kolu (točku) i pečenog na otvorenoj vatri, što je redak slučaj na širem prostoru Balkanskog poluostrva.
Ono što nema niko u svetu nema, može se pronaći pod krovom jednog Užičanina, koji je svoj dom pretvorio u privatno istorijski arhiv i mini muzej još iz vremena od Prvog svetkog rata do današnjih dana.
Zlakuska lončarija je četiri veka stara tehnika ručne izrade posuđa od gline na sporom ručnom kolu (točku) i pečenog na otvorenoj vatri, što je redak slučaj na širem prostoru Balkanskog poluostrva.
Ono što nema niko u svetu nema, može se pronaći pod krovom jednog Užičanina, koji je svoj dom pretvorio u privatno istorijski arhiv i mini muzej još iz vremena od Prvog svetkog rata do današnjih dana.
Datira sa početka 20. veka, kao tipično seosko domaćinstvo iz okoline Užica, sa starim kućama i okućnicom kao što su salaš, šupa, mlekar, bunar, kačara… Sa radom, etno park je počeo 2005. godine i godišnje ga poseti oko 6000 gostiju, domaćih i stranih. U Etno parku Terzića avlija je i sedište Etno udruženja Zavičaj koje je osnovano sa ciljem negovanja kulture, tradicije, običaja, starih zanata i razvoj sela kroz pospešaj seoskog turizma i očuvanja životne sredine. Terzića avlija je ujedno i začetnik seoskog turizma u Zlakusi, Gradu Užicu i sinonim za seoski turizam zlatiborskog kraja i često je mesto studijskih poseta za mnoge grupe novih davaoca usluga u seoskom turizmu u Srbiji i van njenih granica.
Od Etno parka Terzića avlija polaze markirane kružne pešačke staze (u ukupnoj dužini 60 km) koje spajaju etno park sa najznačajnijim turističkim objektima u okolini - spomenikom prirode Potpećka pećina, spomenikom u obliku kamene piramide iz Drugog svetskog rata na najvišem vrhu sela Gradina odakle se pruža veličanstven pogled pod 360 stepeni na vrhove Zlatibora, selo Drežnik, dolinu reke Rzava, Ovčar, Kablar, zlakuško, uzićko i potpećko polje, zatim sa Roškom banjom, rekom Rzav, majdanom u selu Rupeljevo gde zlakuški grnčari vade jednu od sirovina (mineral kalcita, vrsta) za izradu svog posuđa ...
Pored obilaska muzejskog dela i usluga prenoćišta, organizovanim turističkim ponudama etno park nudi mogućnost organizovanja prolaznih ručkova, prezentaciju starog grnčarskog zanata, posete grnčarskim domaćinstvima i Potpećkoj pećini, pešačenje markiranim pešačkim stazama, mini folklorne koncerte Etno udruženja „Zavičaj”, izložbe i prezentacije izrade narodne nošnje, organizovanje manjih seminara i slično.
Etno park „Terzića avlija” je sedište Etno udruženja „Zavičaj” i otvorena je za posete preko cele godine.
Nagrade i priznanja
Etno park Terzića avlija, dobitnik je najvećeg priznanja u oblasti seoskog turizma – Turistički cvet 2008, za dati doprinos razvoju turizma u Srbiji i kao najuspešnije seosko turističko domaćinstvo u Srbiji, koje dodeljuje Turistička organizacija Srbije, na svetski Dan turizma. Takođe, 2008. godine „Terzića avlija” je bila u nominaciji za brend „Najbolje iz Srbije”, po predlogu Ministartva trgovine RS i Privredne komore Srbije, Ambasade Kraljevine Holandije u Sarajevu, međunarodne organizacije Care International, kao i USAID-a.
Udaljena dvadesetak kilometara od centra Gornjeg Milanovca, kraj puta za Кragujevac leži selo Gornja Crnuća, u kojoj je od 1815. do 1817. stolovao „prvi srpski knez posle Кosova”, Miloš Obrenović. O njegovom životu u Crnući i neraskdivioj vezi ovog rudničkog sela i srpske dinastije, pre sedam godina u autorskom izadnju, svetlost dana ugledala je knjiga „Кnez Miloš i Crnuća”, autora Jevđa A. Jevđića.
Manastir Crna reka smešten je na tromeđi Kosovske Mitrovice, Rožaja i Novog Pazara, a spas u njemu pronalaze i pravoslavci i muslimani. Veruje se da ima isceliteljske moći, a da su mošti sveca Petra Koriškog čudotvorne.
Manastir Svetog Luke u Bošnjanu izgrađen je za vreme Turaka, a danas je centar duhovnosti i hodočašća. U manastiru se nalazi jedno od najvećih zvona na Balkanu, teško 13 tona, koje je dar od porodica iz Rusije.
Na planini Tari posebno mesto zauzimaju rezervati prirode, a prvi su zahvaljujući svom velikom značaju proglašeni još pedesetih godina prošlog veka. Tada je ustanovljeno oko osam rezervata prirode, a zajednička tačka svih njih jeste Pančićeva omorika. Kasnije jedan od tih rezervata je proglašen za regionalni park prirode, to je Zvezda, a zatim se 1981. godine osniva Nacionalni park Tara i svi ti rezervati prirode postaju deo nacionalnog parka.
Zlakusa je selo koje ima dušu i kolorit, tradiciju i budućnost, istoriju i mladost. Privlači čistim vazduhom, očuvanom prirodom, šumama sa dobrim prinosima ukusnih pečuraka, livadama punim jagodica i lekovitog bilja, sa petnaestak ribnjaka sa pastrmkama duž rečice Petnice.
Komentari(0)