Narodno predanje koje prati manastir Zaova: Da zavist može svašta loše da učini, dokaz je i narodna pesma
Narodno predanje koje prati manastir Zaova, smeštenog između Toponice i Velikog Sela, u Braničevskom okrugu, vrlo je zanimljivo.
Da zavist može svašta loše da učini, dokaz je i narodna pesma „Bog nikom dužan ne ostaje“. Prema verovanju, nastanak jednog srpskog manastira zanimljivog naziva se dovodi u vezu upravo sa tom narodnom pesmom.
Dvojica braće, Pavle i Radul, koji su bili vlastela u tom delu zemlje, imali su sestru Jelicu, koju su iskreno voleli i tu ljubav joj često i pokazivali.
Ali, kakva bi to narodna legenda bila, kada ne bi postojala i suprotnost.
Pavlova žena, odnosno Jelicina zaova, bila je izuzetno ljubomorna na nju, pa je stalno nešto izmišljala. Tačnije, pokušavala je da svojoj zaovi podmetne da je sve loše stvari za koje je sama bila zaslužna, zapravo Jelica učinila. Da pesma bude još surovija, u njoj je zabeleženo da je Pavlova supruga čak ubila svoje dete, a onda i muža i devera navela da misle da je to, zapravo, učinila njihova sestra.
Da bi je kaznio, Pavle naređuje da je „stave konju na repove“ i da je rastrgnu.
Kako narodno predanje navodi, na taj način su nastala čak četiri sprska manastira u tom kraju.
Tačnije, na mestima na kojima su pali delovi tela nevine Jelice, nastale su svetinje. Bradača je manastir nastao na mestu na kome je, prema legendi pala Jelicina brada. Na mestu na kome su pale njene ruke, nastao je manastir Rukumija i Sestropoljin, manastir nastao tamo gde su pale njene oči.
I naravno, manastir, Zaova.
Pored toga što je manastir Zaova interesantan sam po sebi, posebno je zanimljiva i njegova okolina.
Postoje tvrdnje da je manastir Zaova zapravo sagrađen uoči Kosovske bitke, pa čak i da ga je sagradio knez Lazar, mada o tome nema sigurnih dokaza. Zna se da je prvo pominjanje manastira zabeleženo 1467. godine. Zna se i da su ga porušile turske snage u potpunosti u 16. veku i da je početkom 19. veka, zahvaljujući Karađorđu, obnovljen.
Freska na kojoj je prikazana scena Jelicinog stradanja posebno privlači pažnju. Grob koji je zazidan i koji se nalazi u crkvi, prema verovanju, pripada baš Jelici.
Tu se može nači i Bunar želja, improvizovan doduše, ali izuzetno atraktivan mnogima. Ako verujete, kažu, i pomislite želju iskrenog srca, Jelicina duša će pomoći da se ona ispuni.
Dva su izvora lekovite vode u blizini manastira Zaova.
Manastir je živopisan u doba vladavine kneza Aleksandra Karađorđevića. Dalji rođak čuvene slikarke, Milene Pavlović Barili, Živko Pavlović ga je tri godine oslikavao. I danas se te freske mogu videti u ovoj svetinji.
Glavna manastirska crkva je posvećena Svetim arhangelima Mihajlu i Gavrilu.
Veštačko jezero istoimenog naziva nalazi se u blizini manastira. Njegova naročito poznata atrakcija je i Klupa ljubavi.
Voda lekovita, boja kao sa druge planete! Banja u Srbiji koja izgleda kao Tajland, a mnogi nisu ni čuli za nju
Često volimo da se hvalimo prirodnim lepotama Srbije, mislimo da znamo svaki njen grad, mesto, šumu, brdo, kutak… i tako dok ne krenemo na put
Legenda o nevidljivom stražaru: Ko noću čuva Ravnu Goru?
Duboko u srcu zapadne Srbije, Ravna Gora nije samo istorijsko mesto – to je prostor obavijen tišinom, tajnama i verovanjima koja se prenose s kolena na koleno. Jesen je vreme kada ova šuma šušti drugačije, a narodna predanja o nevidljivom stražaru postaju stvarna onima koji slušaju tišinu između vetrova.
Ova banja je pravi unikat u Srbiji: Priroda kao iz bajke, odmor zagarantovan, a cene jeftine
Prolom banja se nalazi u opštini Kuršumlija
Grnčarska prestonica Balkana – Tajna posebnog ukusa jela iz Zlakuse
Na samo desetak kilometara od Užica, na putu ka Požegi, nalazi se selo Zlakusa – malo mesto koje je postalo svetski poznato po svom grnčarstvu, jedinstvenom zanatu koji se u ovom kraju neguje vekovima. Pored čuvenih posuda, Zlakusa krije i zanimljivu istoriju, legende i manifestacije koje ga izdvajaju na kulturnoj mapi Srbije.
Zidine koje pamte kneginju Milicu i despota Stefana - Tvrđava građena uz pomoć koza
Na obroncima Kopaonika, na visini od preko 920 metara, uzdiže se tvrđava Koznik, jedan od najznačajnijih srednjovekovnih spomenika Rasinskog kraja. Njeni kameni bedemi i kule i danas podsećaju na vreme kneza Lazara, despota Stefana i velikog čelnika Radiča, kada je Koznik bio vojno, političko i duhovno središte.
Komentari(0)