LUKA I LUKAREVINA Prostorne kulturno istorijske celine i etno lokacije od velikog značaja i lepote
Dva autentična devetnaestovekovna ambijenta, koja su nastala sasvim spontano.
BEBIĆA LUKA
Bebića Luka, zaseok sela Vujinovača, je zaštićena etno celina udaljena 25 km jugozapadno od Valjeva. Staro seosko naselje spontano je nastajalo na južnoj padini planina Jablanik, i Medvednik, uz rečicu Jablanicu, u drugoj polovini 19. veka.
Nastala na rodbinskoj osnovi, predstavlja model u organizaciji sela ovog dela Srbije 19. veka. Brojnost starih sačuvanih stambenih i ekonomskih zgrada i pokretnih predmeta u njima, kao i njihova sraslost sa prirodnim ambijentom, čine ovu ruralnu celinu jedinstvenom u Srbiji. Bebića Luka zajedno sa manastirom Pustinja (16. vek) predstavlja etno turističku celinu Valjevske regije.
Printscreen wikipedia
POLJANA LUKAREVINA
Tokom srednjeg veka poljane u aleksandovačkoj župi koje su bile u blizini Aleksandrovca bile se nastanjene, a za razliku od njih one dalje su bile obrađivane i imale objekte za povremeno stanovanje u toku radova u polju.
U Lukarevini je pored vijugavog glavnog poljanskog puta i jednog njegovog kraka grupisano je 22 slobodno orijentisanih podruma nastalih u periodu od sredine XIX do početka XX veka. Da ih je na tom mestu bilo i ranije ukazuju ostaci zatrpanih temelja. Građeni su kao netipizovani objekti, zavisno od mogućnosti vlasnika, kao prizemne i spratne zgrade sa doksatima i bez njih, isključivo kamenom zidanih podruma i četvorovodnih krovova pokrivenih ćeramidom, dok je stambeni deo od čatme, čerpića ili opeke, oblepljene blatnim i okrečenim malterom. Majstori većih i bolje građenih podruma bili su Crnotravci.
Printscreen wikipedia
Komentari(0)