Prikaz Svetog Đorđa kao konjanika koji kopljem probija aždaju jedan je od njegovih najčešćih predstava u hrišćanskoj ikonografiji. Aždaja na ikoni predstavlja mnogobožačku silu koja je "proždirala" brojne nevine hrišćane, a kojoj je Sveti Đorđe mučeničkom smrću zadao smrtni udarac.
Đurđevdan ili Sveti Đorđe, je jedan od najvažnijih praznika u srpskoj kulturi. Ovaj praznik se slavi 6. maja i tradicionalno je vezan za proleće, početak rada na poljima i zaštitu stoke od vukova.
Ovo jezero je plovno svojim najvećim delom, a vožnja čamcem po ovom jezeru predstavlja jedinstven doživljaj.
Naziv brda potiče od oplena, drvenih delova volovskih kola koja su se pravila od hrasta i cera kojima je ovo brdo bilo prekriveno.
Sava je to izabrao za svoje privremeno povlačenje u samoću, dok je bio u Srbiji, isto kao što je upotrebljavao isposnicu u Kareji dok je bio u Svetoj Gori. Šta je sve Sava ovde doživljavao, samo je njemu i Bogu poznato.
Članovi reda nazivali su se drakonima. U hrvatskim stručnim tekstovima koristi se i naziv zmajonosci.