Šajkača je srpska nacionalna kapa i prepoznatljivi simbol Srba i Srbije. Šajkača ima zanimljivu istoriju. Veruje se da je potekla iz Banata tokom 18. veka, kada su šajkaši (srpske rečne trupe u službi Austrijskog carstva) čuvali reke Dunav i Savu od Osmanskog carstva i nosili kape u obliku prevrnutog čamca šajke.
Materijal šajkače se pravi od čoje te je zgodna za nošenje i leti i zimi jer drži konstantnu temperaturu glave. Ovakve svojstva kape bile su glavni razlog da je Srpska vojska uvede u sastavni deo uniforme vojnika propisom iz 1870. godine. Propisom od 1876. godine kapa je bila poznata po službenom nazivu „šajkaška kapa" a kasnije dobija skraćeni naziv „šajkača".
Srpska vojska uvodi među prvima u Evropi zaštitnu sivo-maslinastu pohodnu uniformu, čiji je šajkača sastavni deo. Bila je sastavni deo uniforme srpskih vojnika u Oslobodilačkim ratovima (1876-1878), Srpsko-bugarskom ratu, Oslobodilačkim ratovima (1912-1918). Korišćena je kao službena kapa vojnika u Jugoslovenskoj vojsci i Žandarmeriji u Kraljevini Jugoslaviji, a tokom Nemačko-italijanske okupacije Jugoslavije u Drugom svetskom ratu nose je brojne oružane formacije. Nakon rata u novoj Jugoslaviji kao službena kapa zamenjena je „titovkom" koja pripada istom stilu bočne ravne kape.
Tokom većeg dela 19. veka, fes je bio dominantan izbor za pokrivanje glave kako kod muslimana, tako i kod hrišćana na Balkanu.
Možda vas zanima:
IMA 90 GODINA A RADI KAO MLADIĆ Deda Đorđe sve što izradi odmah i proda, njegove šajkače su obišle svet (FOTO)
Užice - U jednoj od nekada poznatih zanataskih ulica u Užicu, samo su otvorena još dvoja vrata, a iza jednih i dalje radi poznati krojač Đorđe Jokić (90) koji ni u desetoj deceniji života ne odustaje ni od zanata ni od rada i najbolje dokazuje da su godine samo dvocifren broj ispisan na papiru. Ovaj starina bez problema kroji, šije i štepa na mašini staroj skoro koliko i on, ali nije mu teško ni sada da svoje unikatne proizvode iznese na štand na Kraljevom trgu na Zlatiboru i proda ih turistima.
„KAD GOD BIH UGLEDALA ŠAJKAČU…“ NIKO O SRBIMA NIJE PISAO TAKO TOPLO I MILO KAO OVA AUSTRALIJANKA
Jedan deo Prvog svetskog rata na Solunskom frontu je provela i Stela Majls Frenklin koja će kasnije postati jedna od najpoznatijih književnica u Australiji.
Možda vas zanima:
IMA 90 GODINA A RADI KAO MLADIĆ Deda Đorđe sve što izradi odmah i proda, njegove šajkače su obišle svet (FOTO)
Užice - U jednoj od nekada poznatih zanataskih ulica u Užicu, samo su otvorena još dvoja vrata, a iza jednih i dalje radi poznati krojač Đorđe Jokić (90) koji ni u desetoj deceniji života ne odustaje ni od zanata ni od rada i najbolje dokazuje da su godine samo dvocifren broj ispisan na papiru. Ovaj starina bez problema kroji, šije i štepa na mašini staroj skoro koliko i on, ali nije mu teško ni sada da svoje unikatne proizvode iznese na štand na Kraljevom trgu na Zlatiboru i proda ih turistima.
„KAD GOD BIH UGLEDALA ŠAJKAČU…“ NIKO O SRBIMA NIJE PISAO TAKO TOPLO I MILO KAO OVA AUSTRALIJANKA
Jedan deo Prvog svetskog rata na Solunskom frontu je provela i Stela Majls Frenklin koja će kasnije postati jedna od najpoznatijih književnica u Australiji.
Možda vas zanima:
IMA 90 GODINA A RADI KAO MLADIĆ Deda Đorđe sve što izradi odmah i proda, njegove šajkače su obišle svet (FOTO)
Užice - U jednoj od nekada poznatih zanataskih ulica u Užicu, samo su otvorena još dvoja vrata, a iza jednih i dalje radi poznati krojač Đorđe Jokić (90) koji ni u desetoj deceniji života ne odustaje ni od zanata ni od rada i najbolje dokazuje da su godine samo dvocifren broj ispisan na papiru. Ovaj starina bez problema kroji, šije i štepa na mašini staroj skoro koliko i on, ali nije mu teško ni sada da svoje unikatne proizvode iznese na štand na Kraljevom trgu na Zlatiboru i proda ih turistima.
„KAD GOD BIH UGLEDALA ŠAJKAČU…“ NIKO O SRBIMA NIJE PISAO TAKO TOPLO I MILO KAO OVA AUSTRALIJANKA
Jedan deo Prvog svetskog rata na Solunskom frontu je provela i Stela Majls Frenklin koja će kasnije postati jedna od najpoznatijih književnica u Australiji.
Smatra se da je nakon Prvog svetskog rata, odnosno u vreme Kraljevine Jugoslavije postala uz brič pantalone i koporan sastavni deo novog narodnog odevanja. U početku, tokom ranih 1920-ih prvo su je u selima nosili povratnici iz rata, odnosno ratni veterani, a do kraja 30-tih godina 20. veka zbog tradicije, jednostavnog kroja i jeftine izrade postaje opšteprihvaćena kapa mlađeg i starijeg muškog seoskog stanovništva. Masovno je nošena kod seoskog stanovništva sve do 1970-tih, a već krajem 20. veka nose je još samo stariji ljudi da bi u prvim decenijama 21. veka gotovo iščezla iz svakodnevne upotrebe. Najčešće je sivomaslinaste boje, što asocira na vojsku, ali može biti i drugih boja, plava, teget ili crna.
Šajkača je zapravo počela da preuzima popularnost među Srbima tek početkom 20. veka, a danas je prepoznatljivi simbol srpskog naroda i kao takva se može videti širom sveta, kao suvenir ili podsetnik na korene i Srbiju.
Vojislav Ilić Mlađi i zaboravljena poezija o Šumadiji: stihovi u kojima se čuje miris zemlje i zvuk zvona
Vojislav Ilić Mlađi, često u senci slavnog imenjaka, ostavio je snažan pesnički trag u srpskoj književnosti početkom 20. veka. Njegove pesme o Šumadiji, narodu i običajima danas su nepravedno zaboravljene, iako su svedočanstvo o vremenu u kojem se narodna duša pretakala u stih.
Kako se izrađuje glina iz Jadranske Lešnice: zanat koji živi kroz lonce, pećnice i zemljane saksije
U selu Jadranska Lešnica kod Loznice i danas se vadi glina iz lokalnih oranica, koristi se za pravljenje lonaca, crepulja i pećarskih cigli, a znanje se prenosi kroz porodice. Ova glina je cenjena zbog svoje izuzetne čistoće i izdržljivosti.
"Ljiljkovanje" na Petrovdanske poklade: zaboravljeni dečji običaj iz sela kod Valjeva
Nekada su deca u valjevskom kraju na poklade trčala kroz selo s vencima od ljiljana na glavi, pevajući i prizivajući zdravlje. Danas taj običaj pamte samo stariji, ali u nekim selima još uvek živi u sećanjima.
Bio je srpski vladar iz senke: Pričalo se da je vanbračni sin kneza Miloša, posle ubistva Mihaila venčao se njegovom verenicom, a onda je misteriozno umro
Blaznavčevo delo i njegov uticaj na istoriju Srbije ostali su nedovoljno istraženi i istorijski nepotpuno ocenjeni. Poslednji sati u životu Milivoja Petrovića bili su veoma intrigantni, kao i čitav njegov život, a njegova iznenadna smrt je i dalje obavijena velom misterije.
„Beli medenjak“ iz Negotinske krajine: Zaboravljena sorta belog luka koja se suši u vencima
Luk koji ne pecka, već miriše na detinjstvo: Stara sorta iz Negotina čuva ukus zaboravljenih bašta
Komentari(0)