FRESKA KAKVE NEMA NIGDE NA SVETU U ovoj srpskoj crkvi je Hrist prikazan na vrlo neobičan način (FOTO)
Pećinska crkva Svetih Petra i Pavla nalazi se pored sela Rsovci, na Staroj planini u pećini brda Kalik, 22 kilometara od Pirota. Podignuta je u 13. veku.
Pećinska crkva Svetih Petra i Pavla nalazi se pored sela Rsovci, na Staroj planini u pećini brda Kalik, 22 kilometara od Pirota. Podignuta je u 13. veku.
Upravo ona dom je freske ćelavog Isusa, jedinstvene u pravoslavnom freskoslikarstvu.
Freska je poznatija pod imenom Isus Mladenac, nalazi se na severnom zidu crkve i ujedno je i jedini živopis u pećinskoj crkvi Svetog Petra i Pavla. Zanimljivo je to što je tu Isus oslikan kao mlad i ćelav, a da sve bude neobičnije čini i to što je prikazan u odeždi koja liči na budističku, i u osmougaonoj mandorli ili zvezdi.
Možda vas zanima:
Vodopad Pilj na Staroj planini: Skriveni biser do kog se stiže samo planinarskom stazom
Neotkrivena čarolija netaknute prirode koja oduzima dah svakom ko se usudi da joj priđe.
U srcu Stare planine: Tajna vodopada Tupavica i priče koje šapatom nosi voda
Zavučen u gustu šumu Stare planine, vodopad Tupavica nije samo prizor za fotografisanje – on je mesto tišine, mistike i priča koje se prenose šapatom, onako kako to samo planina ume.
Možda vas zanima:
Vodopad Pilj na Staroj planini: Skriveni biser do kog se stiže samo planinarskom stazom
Neotkrivena čarolija netaknute prirode koja oduzima dah svakom ko se usudi da joj priđe.
U srcu Stare planine: Tajna vodopada Tupavica i priče koje šapatom nosi voda
Zavučen u gustu šumu Stare planine, vodopad Tupavica nije samo prizor za fotografisanje – on je mesto tišine, mistike i priča koje se prenose šapatom, onako kako to samo planina ume.
Možda vas zanima:
Vodopad Pilj na Staroj planini: Skriveni biser do kog se stiže samo planinarskom stazom
Neotkrivena čarolija netaknute prirode koja oduzima dah svakom ko se usudi da joj priđe.
U srcu Stare planine: Tajna vodopada Tupavica i priče koje šapatom nosi voda
Zavučen u gustu šumu Stare planine, vodopad Tupavica nije samo prizor za fotografisanje – on je mesto tišine, mistike i priča koje se prenose šapatom, onako kako to samo planina ume.
Fresku je prvi put svetu predstavio Dragan Bosnić, hroničar i majstor fotografije u svojoj knjizi "Čudesna Srbija".
FOTO: WIKIPEDIA/DJORDJEMARKOVIC
Među fresko-slikarima, jedna grupa smatra da je lik mladog “Ćelavog Isusa” delo slikara ili grupe slikara, koji su bili pod uticajem raznih pravaca hrišćanske religije.
Nema preciznih podataka kako je ova neobična freska nastala, ali se pretpostavlja da je to bilo u vreme kneza Lazara i da su je naslikali isposnici iz Sinaja koji su boravili u pećini.
U to doba, isposnice kao hramovi nisu bile podložne crkvenim kanonima o tome kako se predstavlja koji svetac, pa se veruje da su Isusa iz pećinske crkve naslikali sami isposnici i da ona zbog toga na nju nisu uticala pravila i cenzura.
Ipak, zašto su gosti iz Sinaja Isusa predstavili baš ćelavog, misterija je.
(Istorijski zabavnik)
Lepote Srbije su i na Viberu gde vam donosimo razne priče, pridružite se našoj zajednici.
BONUS VIDEO:
"Samo su oni dostojni pričesti": Otac Predrag Popović dao prave uslove koji ljudi smeju da prime svetu tajnu
Po rečima oca Predraga Popovića ne postoji obavezujući uslov za pričešće osim krštenja. No ako u Svetom pismu ne piše jasan uslov osim krštenja, to ne znači da svako može da se pričešćuje kako hoće.
„Nečista krv“ Bore Stankovića: Kako je Sofkina sudbina ispričala život u starom Vranju
Roman koji nije samo književno delo, već hronika jedne kulture, mentaliteta i ženske sudbine u patrijarhalnom društvu kraja 19. veka. Sofka iz „Nečiste krvi“ nije samo lik – ona je ogledalo Vranja onog doba.
Slavske šare iz Šumadije: Umetnost crtanja voskom na hlebu koja izumire
U selima oko Kragujevca i Topole, sve do sredine 20. veka negovao se neobičan običaj – ukrašavanje slavskog kolača crtežima od voska. Te šare nisu bile samo ukras, već i molitva, poruka i izraz domaćinske časti. Danas ovu tehniku poznaje samo nekoliko žena u Šumadiji.
Govor duvanja na Pešterskoj visoravni: Kako su pastiri komunicirali zvižducima na vetru
Na prostranstvima Pešterske visoravni, gde se reči gube u vetru, pastiri su razvili poseban način komunikacije – kroz zvižduke. Ovaj gotovo zaboravljeni običaj nazivan „govor duva“ bio je deo svakodnevice stočara koji su provodili dane na otvorenom, daleko jedni od drugih.
Vojislav Ilić Mlađi i zaboravljena poezija o Šumadiji: stihovi u kojima se čuje miris zemlje i zvuk zvona
Vojislav Ilić Mlađi, često u senci slavnog imenjaka, ostavio je snažan pesnički trag u srpskoj književnosti početkom 20. veka. Njegove pesme o Šumadiji, narodu i običajima danas su nepravedno zaboravljene, iako su svedočanstvo o vremenu u kojem se narodna duša pretakala u stih.
Komentari(0)