Sinagoga Bet Izrael (hebr. בית הכנסת בית ישראל בבלגרד) bila je jedna od beogradskih sinagoga, spaljena tokom povlačenja nacista iz Beograda, krajem Drugog svetskog rata. Nalazila se na prostoru današnje ulice Cara Uroša 20, na Dorćolu.
Printscreen:vikipedija
Istorija nastanka sinagoge
Krajem 19. veka bogati beogradski Jevreji počeli su da se sele iz dorćolske mahale u gornje beogradske četvrti. Crkveno-školska Jevrejka opština Beograda izdala je 1897. godine predlog da se u gradu sazida nova sinagoga. Za ovaj verski objekat i zgradu Opštine bile su namenjene parcele u Dubrovačkoj ulici 71 i Cara Uroša 20, koje su bile spojene i dopuštale izlaz na dve ulice. Odobrenje za izgradnju sinagoge stiglo je brzo, a na konkursu je bio projekat srpskog arhitekte Milana Kapetanovića, koji je ujedno bio i prijatelj dorćolskih Jevreja, a poznavao je i njihov jezik. Po želji Kapetanovića, objekat je sazidan u mavarskom stilu, koji je bio karakterističan za sinagogalnu arhitekturu krajem 19. veka, a to je bila jedina zgrada tog stila u Beogradu.
Sve do 1880-ih godina područje današnjeg trga bila je velika bara
Godine 1905. odobreni su planovi za izgradnju, a na ponovljenoj licitaciji za izvođača radova 1907. godine izabran je Viktor Izrael, građevinski inženjer i preduzimač. Jevrejska zajednica u Beogradu negodovala je zbog izbora Izraela, jer je njegov otac David Izrael bio tadašnji predsednik crkveno-školske Jevrejske opštine. I pored nezadovoljstva zajednice, Viktor Izrael je bio nadgledao radove i izvršio nekoliko intervencija tokom zidanja objekta.
Početak izgradnje obeležen je svečano, 10. maja 1907. godine, a kamen temeljac postavio je kralj Petar I Karađorđević. Sinagoga Bet Izrael bila je dimenzija 35x14m, a među Beograđanima važila je za najlepšu sinagogu u gradu. Krasila su je dva tornja, a fasada je bila dekorisana horizontalnom trakastom šarom, dok se na vrhu objekta nalazila Davidova zvezda. Ispred zgrade su bile opeke raznih boja ukrašene reljefima i ornamentima od terakote. Na osnovu pisanja dnevnog lista Politika, 8. septembra 1908. godine, Beograđani su bili ponosni zbog izgradnje objekta izuzetne lepote, jedinog u gradu mavarskog stila. Zadnja strana sinagoge koja je izbijala na Dubrovačku ulicu, zaklonjena je izgradnjom zgrade Saveza jevrejskih opština, 1935. godine. Osvećenju sinagoge 17. septembra 1908. godine prisustvovao je kralj Petar I Karađorđević i ministri Vlade Kraljevine Srbije.
Printscreen:vikipedija
Uništenje sinagoge
Za vreme Prvog svetskog rata, sinagoga je bila oštećena eksplozijom granate. Drugo oštećenje objekta bilo je 6. maja 1941. godine tokom bombardovanja Beograda oštećena, a prilikom povlačenja nacista iz Beograda, krajem Drugog svetskog rata spaljena. Unutrašnji deo objekta bio je od drvene građe, zbog čega je potpuno uništena. Iako je bila jedina beogradska građevina u mavarskom stilu, nikada nije obnovljena, a Drugi opštinski sud je 1963. godine objavio rešenje o nepokrenosti u kojem se parcela na mestu nekadašnje sinagoge vodi kao društvena svojina. Na temeljima nekadašnje sinagoge izgrađena je Galerija fresaka, koja je deo Narodnog muzeja. Na današnjoj zgradi postavljena je spomen ploča kao spomen na jevrejsku zajednicu. U Ulici Kralja Petra 71 nalazi se Jevrejski istorijski muzej u kojem se čuvaju stepenice iz Bet Izrael sinagoge.
Nikola Kalabić je likvidiran i proglašen ratnim zločincem bez suđenja. Posle 8 decenija je rehabilitovan, ali jasan sud istorije o njemu još uvek nije dat.
Pavle Đurišić je kao oficir vojske Kraljevine Jugoslavije i istaknuti četnički komandant tokom II svetskog rata igrao značajnu ulogu u nizu vojnih i političkih događaja koji su oblikovali tok rata u Crnoj Gori, Raškoj oblasti i šire. Njegovo delovanje je i danas predmet podeljenih mišljenja u istoriografiji.
Jugoslavija je 25. marta 1941. potpisala Trojni pakt i pridružila se Silama osovine. Zbog ovoga je 27. marta usledio masovni protest u Beogradu i državni udar.
Printscreen:vikipedija
Komentari(0)