ZAŠTO SE KAŽE "PLAVA KRV"? Kako i gde je nastao ovaj izraz
Izraz plava krv koristi se već vekovima kako bi označio pripadnost plemstvu ili aristokratiji.
Ovaj neobičan izraz, koji na prvi pogled može delovati doslovno ili čak medicinski, zapravo nosi duboku simboliku i istorijsko značenje koje seže još u srednji vek.
Izraz sangre azul, što na španskom znači plava krv, prvi put se pojavljuje u Španiji tokom srednjeg veka, u vreme kada je ova zemlja bila pod vlašću Mavara – muslimanskih naroda iz severne Afrike. Španski plemići su, želeći da istaknu svoju “čistu” hrišćansku i evropsku lozu, pravili razliku između sebe i maurskog stanovništva tamnije puti. Budući da su bili svetle puti, kroz njihovu kožu su se jasno ocrtavale plavičaste vene, naročito na rukama i zapešćima. Taj vizuelni efekat postao je simbol uzvišenosti i „čistote rase“, pa je plava krv postala metafora za aristokratsko poreklo, plemenitost i distanciranost od “običnog” naroda.
Simbolika i značenje
Kroz vekove, pojam plava krv se širio Evropom i zadržao značenje koje je imao u Španiji – označavao je one koji su rođeni u visokim slojevima društva, koji su imali vlast, bogatstvo i privilegije. Plava krv nije označavala stvarnu boju krvi – svi ljudi imaju crvenu krv zbog prisustva hemoglobina – već je postala simbol društvene klase.
U mnogim evropskim društvima, aristokratija je pažljivo održavala brakove unutar svoje klase, čuvajući genealogiju i poreklo. Time se dodatno učvrstio pojam da “plava krv” ne može da se stekne, već se u nju mora roditi.
U savremenom jeziku, izraz plava krv i dalje se koristi figurativno. Može da označi osobu iz ugledne porodice, potomka poznatih predaka, ali i nekoga ko pokazuje aristokratsko držanje ili manire. U mnogim kulturama, izraz se koristi i u ironičnom ili kritičkom kontekstu, kada se želi istaći neosnovana oholost ili umišljenost.
Izraz plava krv nastao je iz vizuelne razlike u tonu kože aristokratskih porodica i njihovih vidljivih vena, ali je s vremenom prerastao u simbol društvene nadmoći i privilegije. Danas ga koristimo kao podsvesni eho prošlih vremena kada je poreklo bilo važnije od znanja, sposobnosti ili zasluga.
N portal
Ko je misteriozni dečak na freski u Gračanici? Zove se Todor i unuk je junaka koji je u srpskoj istoriji zapamćen kao izdajnik
Todor na freski ima desetak godina i nalazi se u malo pognutom stavu ispruženih ruku. Njegov lik naslikan je sa izrazitim portretskim crtama toga vremena – ističu se plave oči, smeđe i blago izvijene obrve, visoko čelo, malo povijen nos i talasasta kestenjasta kosa koja se kovrdža na vratu.
Nemac jevrejskog porekla svoje srce ostavio je na Kajmakčalanu: Do smrti ostao u Srbiji, u njoj je sahranjen i sve svoje njoj je ostavio, a porodice se odrekao
Arčibald Rajs veliki doprinos je dao srpskom narodu i vojsci Srbije
DA LI JE PROKLETA JERINA PRAVEDNO TAKO PROZVANA Borila se za slobodu pravoslavnih robova i na sve moguće načine ih je oslobađala!
Pet vekova je narod slušajući o njoj uz gusle stekao utisak da je ona unesrećila Srbiju i svoju porodicu, a zapravo Jerina je u jednom trenutku za svoju državu žrtvovala nešto najdragocenije što je imala – svoju decu.
"Iskopaše ti oči, lepa sliko" Freska srpske kraljice u Gračanici krije veliku tajnu, evo kako su počeli da veruju da su je Albanci oskrnavili
Freska Simonide u manastiru Gračanica na Kosovu i Metohiji, naslikanoj oko 1320. godine, se smatra jednom od najvrednijih fresaka srpskog srednjovekovnog slikarstva.
"Želim da zagrlim oca, ali ne smem" Knez Mihailo imao vanbračnog sina: Velimir je ostao željan očeve ljubavi, niko od Obrenovića mu nije došao na sahranu
Velimiru posle studija nije bilo dozvoljeno da se vrati u Srbiju. Obrenovići su gajili netrepeljivost prema njemu, iako on nije imao ikakvih ambicija da vlada.
Komentari(0)