Čoka (mađ. Csóka) je gradsko naselje u opštini Čoka, u Severnobanatskom okrugu, u Srbiji. Ovde se nalaze Rimokatolička crkva u Čoki, Srpska pravoslavna crkva u Čoki i Dvorac Lederer.
Austrijski carski revizor Erler je 1774. godine u svom izveštaju konstatovao da mesto "Čoha" pripada Tamiškom okrugu, Čanadskog distrikta. Stanovništvo je bilo srpsko. Kada je 1797. godine popisan pravoslavni klir tu su tri sveštenika. Parosi, pop Atanasije Mijić (rukop. 1759) znao je samo srpski jezik, a pop Maksim Nikolajević (1779) pored srpskog i rumunski jezik. Njegov srodnik, mladi kapelan Aleksije Nikolajević (1795) znao je srpski i mađarski jezik.
Ledererovo imanje se 1938. opisuje u superlativima: 200 hektara vinograda, ogromni svinjci sa 15.000 komada, hiljade volova, 400 hektara zasejano cvećem, čije se seme izvozi u Englesku, podrumi za vino kapaciteta preko milion litara, električna centrala, fabrike špiritusa i za preradu mesa...
Shutterstock/Opština Čoka/Ledererov dvorac
Dvorac Lederer, poznat i kao Dvorac „Marcibanji”, nalazi se u Čoki, podignut je posle 1781. godine, kada je Lerinc Marcibanji kupio pustaru Čoku. Izgradnju dvorca dovršio je tek sledeći vlasnik, Švab Karolj, tek oko 1870. godine. Artur i Karolj Lederer kupili su posed krajem 19. veka. U posedu spahijske porodice Lederer inače jedne od najbogatijih jevrejskih porodica u to doba imanje ostaje sve do Drugog svetskog rata. Tokom Drugog svetskog rata dvorac je bio u posedu Hermana Geringa.
Arhiv Vojvodine izdaje knjigu o vojvođanskim dobošarima kroz vekove: "Daje se na znanje! Javljeno!" Jedina u Vojvodini, Opština Čoka, u 21. vek ušla je sa dobošarima. I danas se ulicama ove opštine sporadično može čuti zvuk doboša koji najavljuje najvažnije lokalne vesti. U želji pic.twitter.com/yombL81XL4
— Robert Coban (@robert_coban) August 22, 2019
Ime
Postoje 2 moguće teorije kako je Čoka dobila svoje ime. Prva i manje verovatna je da je ime dobila od ptice Čoka, dok druga, koja je verovatno tačna, nam govori da je ime dato po prvoj porodici koja je naselila Čoku početkom 13. veka
vikipedija/Opština Čoka, Železnička stanica Čoka
Geografski položaj Opštine Čoke
Teritorija opštine Čoke leži u istočnom delu Panonske nizije, između Tise, Moriša i Zlatice. U odnosu na Vojvodinu ona se prostire u njenom severoistočnom delu. Teritorija čokanske opštine graniči se sa teritorijama četiri opštine: sa Novom Kneževcom na severu, Kikindom na istoku, Sentom i Adom na zapadu.
vikipedija/Opština Čoka, mapa
Na istoku jednim delom izbija na državnu granicu prema Rumuniji (karta broj 1). Čokansku opštinu sačinjavaju osam naselja. To su: Čoka, Ostojićevo, Padej, Sanad, Jazovo, Vrbica, Crna Bara i Banatski Monoštor. Čoka kao najveće naselje predstavlja centar ove opštine (karta broj 2). Teritorija opštine ima površinu od 321 km2 (Bugarski, 1971; 1978).
Shutterstock/Opština Čoka/Železnička stanica Čoka
Biljni i životinjski svet
Biljni i životinjski svet u opštini odgovara biljnom i životinjskom svetu onog dela Panonske nizije, koji ima sličan reljef, klimu i pedološke karakteristike. Delovanjem čoveka u prošlosti biosfera ovog hatara je u znatnoj meri promenjena. Inundaciona ravan odgovara uskom pojasu između korita Tise i nasipa. Vegetacija ove ravni je pretežno predstavljena vrbovom šumom i topolom. Ispod šumskog drveća nalazi se sprat raznovrsnog žbunja, a ispod njega je sprat trava.
U srcu vojvođanske ravnice, tamo gde se horizont gubi u zlatnim njivama, a ritam života određuje priroda, jutra na salašu imaju posebnu čaroliju. To nije samo beg iz grada – to je povratak sebi.
Na samo dvadesetak kilometara istočno od Niša, između planina Suve planine i Svrljiških planina, prostire se jedan od najdramatičnijih kanjona u Srbiji – Sićevačka klisura. Duga oko 17 kilometara, ova prirodna kapija ka Pirotu vekovima je bila i put i prepreka, mesto susreta civilizacija i prirodne divljine.
Na strmim stenama iznad bistre reke Moravice, dva kilometra istočno od Sokobanje, uzdižu se ostatci srednjovekovne tvrđave Soko Grad. Iako su zidovi davno porušeni, a kule razorene, ovo mesto i dalje nosi snagu i ponos vekova kada su ovde stražarili ratnici i odjekivali topoti konja.
Srbija ima najrazvijeniji banjski turizam u regionu, a spa oaze se mogu naći širom zemlje - od severa do juga, zapada do istoka - gde smo pronašli Zvonačku banju. Nalazi se u opštini Babušnica, a nedaleko odatle je i granica sa Bugarskom. Iako šira populacija možda nije čula za ovo lečilište, njegova istorija datira još od rimskog perioda, a razvoj je je usko vezan za rudnike ovog kraja. Procvat joj počinje nakon Drugog svetskog rata, kada se otvaraju hoteli i prva moderna prenoćišta, dok se danas solidan smeštaj može naći po prosečnoj ceni od oko 30 evra.
Na severu Banata u varošici Čoka nalaze se ostaci nekadašnjeg privrednog carstva jevrejske porodice Lederer koja je preživela holokaust i skrasila se u Južnoj Africi, gde i danas sa svojim potomcima živi Magda Lederer. Ledereri su optuženi za ratno profiterstvo
Shutterstock/Opština Čoka/Ledererov dvorac
vikipedija/Opština Čoka, Železnička stanica Čoka
vikipedija/Opština Čoka, mapa
Shutterstock/Opština Čoka/Železnička stanica Čoka
Komentari(0)