SJAJNI BISER METOHIJE Ovo mesto nekada je bilo metoh manastira Hilandara i nazivali su ga srpskom Svetom gorom
Velika Hoča, arhaično i Golema 'Oča, je naselje u opštini Orahovac na Kosovu i Metohiji. Od Prizrena i Đakovice je udaljena oko 25 km.
Naselje Velika Hoča jedno je od retkih u Metohiji nadomak Prizrena, gde su Srbi opstali i po dolasku međunarodnih snaga. Mada je broj od 1.500 stanovnika 1999, sada tri puta manji, opstaju nadomak srednjovekovnih svetinja.
Veliku Hoču, srpsku enklavu u Metohiji, zbog 12 srednjovekovnih svetinja, mnogi nazivaju srpskom Svetom Gorom. Izuzetnom celinom čini je upravo znatan broj očuvanih zaštićenih verskih zdanja i objekata tradicionalnog narodnog graditeljstva.
Možda vas zanima:
PITANJE KOJE REŠAVA SVAKU DILEMU Zašto Albanci pokušavaju da prisvoje srpske crkve, a uništavaju ih godinama unazad?
Nastojanje većine Albanaca i njihovih istoričara i političara da ospore istoriju Srba i Srpske pravoslavne crkve na Kosovu i Metohiji, srpski istoričari i predstavnici crkve ocenjuju pokušajima revizije istorije i prisvajanja srpskog kulturnog nasleđa radi izgradnje albanske nacije i njenog identiteta.
Možda vas zanima:
PITANJE KOJE REŠAVA SVAKU DILEMU Zašto Albanci pokušavaju da prisvoje srpske crkve, a uništavaju ih godinama unazad?
Nastojanje većine Albanaca i njihovih istoričara i političara da ospore istoriju Srba i Srpske pravoslavne crkve na Kosovu i Metohiji, srpski istoričari i predstavnici crkve ocenjuju pokušajima revizije istorije i prisvajanja srpskog kulturnog nasleđa radi izgradnje albanske nacije i njenog identiteta.
Možda vas zanima:
PITANJE KOJE REŠAVA SVAKU DILEMU Zašto Albanci pokušavaju da prisvoje srpske crkve, a uništavaju ih godinama unazad?
Nastojanje većine Albanaca i njihovih istoričara i političara da ospore istoriju Srba i Srpske pravoslavne crkve na Kosovu i Metohiji, srpski istoričari i predstavnici crkve ocenjuju pokušajima revizije istorije i prisvajanja srpskog kulturnog nasleđa radi izgradnje albanske nacije i njenog identiteta.
Crkva Svetog Nikole podignuta je u doba Stefana Dečanskog.
Sveštenik Milenko Dragićević kaže da je Crkva Svetog Nikole bila ženski manastir, pre prvog rušenja rušena.
„Ovo što sada vidimo to je treća crkva. I one koje su sačuvane i obnovljene a, bogami, i one koje nisu obnovljene, u njima se služi makar jedan do dva puta godišnje na crkvištima. Služi se u osam koje su obnovljene crkve i hvala Bogu zaštićene“, kaže Dragićević.
U centru Hoče svakodnevno se služe liturgije u Crkvi Arhiđakona Stefana, za koju kažu da je jedina bogomolja u rokoko stilu. Podseća na crkve u Italiji, Španiji i južnoj Francuskoj.
„Pored spoemnika kulture tu su očuvane vinjice i očuvana je stara seoska arhitektura. Naravno da zaštita kulturnog nasleđa u Velikoj Hoči predstavlja podstrek za same meštane jer oni vide da država čini sve kako bi sačuvala bogato kulturno nasleđe“, rekao je arhitekta Zoran Garić, direktor Zavoda za zaštitu spomenika u Leposaviću.
Naselje Velika Hoča, metoh Manastira Hilandara, pominje se davne 1198. godine u darovnom pismu velikog župana Stefana Nemanje.
Starinom i celovitošću, naselje Velika Hoča je kulturno-istorijski kompleks, o kome brinu pre svih Hočani.
Golema odnosno Velika Hoča još je u srednjem veku bila središte vinogradarske privredne delatnosti, a njena su vina bila nadaleko čuvena. I danas je aktivna Dečanska vinica, utemeljena za vlade cara Stefana Uroša IV Dušana Silnog, u kojoj monasi Visokih Dečana prave svoje vino.
Nekada je svaka kuća imala svoju vinicu u podrumu, pa im je car Dušan zbog velikih prihoda koje su ostvarivali uveo plaćanje carskog poreza, a imajući u vidu napredne inženjerske sposobnosti ondašnje srpske države, priča da je čak postojao vinovod kojim je vino neprestano teklo od Hoče do carskog dvora u Prizrenu nije nemoguća.
Njihova vera u opstanak su pravoslavni domovi ovenčani cvetovima ljubavi koji su svedočanstvo srpskog rađanja ali i višestoletnog pravoslavnog trajanja.
Velika Hoča na mapi:
(Izvor: RTS)
Planina koju vetar zaobilazi: Tragovi predaka na Tupižnici
Na istoku Srbije, daleko od turističkih ruta i signala mobilne mreže, nalazi se planinski vrh koji čak i vetar zaobilazi u tišini. Veliki Vetren, najviši vrh planine Tupižnice, nije poznat širokoj javnosti, ali među meštanima okolnih sela važi za posebno mesto — ono gde se čuju samo sećanja.
Grade se 3 nova vidikovca u ovom delu Srbije: Pogled puca na prelepu prirodu i beloglave supove
Sva tri projekta gradiće se od drveta, imaće natrkrivenu platfomu
Gde Dunav šapuće pod mesečinom: Srebrno jezero kao skriveni letnji raj
Na mestu gde je Dunav nekada mirno razlivao svoju vodu, nastalo je Srebrno jezero — letnja oaza istočne Srbije. Ne samo što pruža osveženje, već i priziva one koji traže spoj prirode, tišine i jednostavnog uživanja.
Beli most u Vranju: Gde kamen svedoči, a legenda živi
U senci vranjskih sokaka stoji most koji spaja obale, ali i vekove — i koji svedoči koliko mit i istorija mogu da žive jedno pored drugog.
Tvrđava Ram: Mesto gde se turski barut sreo sa rimskim temeljima
Utvrđenje sa pogledom koji oduzima dah, istorijom koja prepliće vekove i detaljima koje retko ko primećuje.
Komentari(0)