ISCELITELJSKA MOĆ MANASTIRSKOG IZVORIŠTA SVETINJE Iza konaka nalazi se izvor vode o kome se svojevremeno brinuo kralj Milan Obrenović, za koji se veruje da je lekovit (VIDEO/FOTO)
Manastir Divostin je ženski manastir Srpske pravoslavne crkve, pripada Eparhiji Šumadijskoj. Starešina manastira je igumanija Anastasija Luković.
Manastir Divostin, posvećen Blagovestima, se nalazi u naselju Divostin koje je udaljeno 6 km od Kragujevca. Blagoveštenski hram Manastira Divostin je podignut 1974. godine, i to na mestu gde su se u prošlosti već nalazile manastirske crkve. Od svoga osnivanja bio je ženski manastir, zbog čega je i nazvan Divostin (dijevin stan).
U Manastiru je u periodu od 1994 do 2002. godine bilo sirotište, gde su bile smeštene devojčice (njih 30) uglavnom iz Republike Srpske, čiji su roditelji poginuli u ratu 1991-1995. godine.
Istorija manastira
Tradicija koja je još uvek živa u narodu Šumadije, podizanje manastira Divostina, srušenog od Turaka u XVIII veku (verovatno 1739. godine u vreme ratova sa Austrijom), povezujese s vremenom despota Stefana Lazarevića. O životu manastira od XV do XVIII veka sačuvano je najmanje pouzdanih istorijskih podataka, jedino se pominje u svedočanstvima na početku XVIII veka. Nesumnjivo je bio u tesnoj vezi sa susednim manastirom Dračom, čiji će metoh biti kasnije.
Narodno verovanje u isceliteljsku moć manastirskog izvorišta Svetinje, posvećenog Presvetoj Bogorodici, i grobnog mesta nekog bogougodnog čoveka, verovatno je zaživelo u vreme rušenja manastira od Turaka, kada su postradale monahinje koje su živele u manastiru. Svetilište su posećivali ne samo bolesnici iz Kragujevačkog okruga, nego i iz drugih krajeva. Simboli groba poštovanog svetitelja, kivot i nadgrobna ploča, danas se nalaze u manastirskom hramu. Kosti postradalih monahinja i stanovništva okolnih sela, ugrađene su u temelje današnje crkve.
Podstrek za obnovu svetinje u Divostinu, razrušene u XVIII veku, dalo je monaštvo manastira Drače. Gradnja nove crkve potrajala je do 1873. godine. Ovaj hram imao je malo kube, toranj i zvonaru i bio je pokriven limom. Mada je građena kamenom i opekom s malterom, već 1890. godine crkva je bila „trošna i rabaćena“. Opravka iz tog vremena nije mnogo pomogla, pa je vremenom crkva bila u sve lošijom stanju. Zato što je prepukla, bila je zatvorena za vernike. Ova crkva, pretvorena 1958. godine u manastir i posvećena svetom caru Konstantinu i svetoj carici Jeleni, srušena je 1969. godine.
Poslednju Liturgiju odslužio je te godine prvi episkop šumadijski Valerijan (1947-1976) u nedelju pred Svetog Iliju, na dan tradicionalne manastirske zavetine. Veći deo novca za podizanje nove crkve, po projektu arhitekte Dragomira Tadića (u obliku trikonhosa sa jako izduženim glavnim brodom), priložio je Veljko Maksimović iz Londona, po čijoj želji je posvećena Blagovestima. Crkvu, oko čijeg građenja su se mnogo potrudile igumanije manastira Drače, Jelena i Fevronija, osvetio je 30. maja 1974. godine episkop Valerijan.
Današnju Blagoveštensku crkvu manastira Divostina, više puta od podizanja 1974. godine sređivanu i ukrašavanu, živopisali su 1978. i 1979. godine jeromonah Danilo Marunić i Momir Knežević. Živopis je ktitorski prilog episkopa šumadijskog dr Save (1977-2001) za pokoj duše ocu Vasiliju i majci Milici.
Arhitektura i slikarstvo
Prestone ikone na ikonostasu rad su monahinje Jefimije. Rezbareni ikonostasni okvir uradio je Milić Urošević. Iznad ulaznog portala 2001. godine postavljena je mozaička ikona Blagovesti, rad slikara Miše Mladenovića. Živopis manastirske kapele Svetih cara Konstantina i carice Jelene u konaku, podignutom osamdesetih godina dvadesetog veka, naslikala je i manastiru poklonila ikonopisna radionica Mateja Minića iz Beograda.
Printscreen/Instagram
Portret u reljefu kralja Milana Obrenovića (1854 - 1901), postavljen iznad izvora vode Svetinja, posvećenog Presvetoj Bogorodici koji je i danas poštovan u narodu kao celiteljnij, rad je poznatog srpskog vajara Simeona Roksandića. Autori mozaičke ikone su Miljan i Jekaterina Miletić. U manastiru Divostinu održano je između dva svetska rata više bogomoljačkih sabora o kojima je pisao sveti vladika Nikolaj Žički u knjizi Divan.
Izvor: vikipedija, eparhija-sumadijska
Ovo je 5 najlepših vidikovaca u Srbiji: Prelepi pogledi sa visina koje smiruju dušu
Nekada je dovoljan samo jedan pogled da se sve smiri
7 banja u Srbiji koje će vas raspametiti: Leče telo i dušu, ne treba vam pasoš, a imate sve, vodu, pesak, prirodu!
Srbija vas zove – da se izlečite, odmorite i zaljubite u njen tiši, topliji ritam
Manastir u blizini Beograda bio je bolnica za decu sa smetnjama u razvoju: Ovu svetinju prati najviše tajni
Tokom svoje bogate istorije manastir Vrdnik bio je utočište za monahe koji su bežali pred najezdom Turaka, privremeno mesto za mošti kneza Lazara, bolnica, ali i skladište municije
Ova destinacija u Zapadnoj Srbiji je sve popularnija: Priroda i čist vazduh mame uzdahe, odmor zagarantovan!
Divčibare su naročito popularne tokom zimskih meseci,
Jedan od najlepših manastira nalazi se na srpskoj Svetoj Gori: Ovde se čuva ikona Majke Božije Brzopomoćnice
Na oko 150 kilometara od Beograda, između planinskih masiva Ovčara i Kablara, nalazi se Ovčarsko-kablarska klisura, po mnogima najlepša klisura u Srbiji.
Komentari(0)