ISCELITELJSKA MOĆ MANASTIRSKOG IZVORIŠTA SVETINJE Iza konaka nalazi se izvor vode o kome se svojevremeno brinuo kralj Milan Obrenović, za koji se veruje da je lekovit (VIDEO/FOTO)
Manastir Divostin je ženski manastir Srpske pravoslavne crkve, pripada Eparhiji Šumadijskoj. Starešina manastira je igumanija Anastasija Luković.
Manastir Divostin, posvećen Blagovestima, se nalazi u naselju Divostin koje je udaljeno 6 km od Kragujevca. Blagoveštenski hram Manastira Divostin je podignut 1974. godine, i to na mestu gde su se u prošlosti već nalazile manastirske crkve. Od svoga osnivanja bio je ženski manastir, zbog čega je i nazvan Divostin (dijevin stan).
U Manastiru je u periodu od 1994 do 2002. godine bilo sirotište, gde su bile smeštene devojčice (njih 30) uglavnom iz Republike Srpske, čiji su roditelji poginuli u ratu 1991-1995. godine.
Istorija manastira
Tradicija koja je još uvek živa u narodu Šumadije, podizanje manastira Divostina, srušenog od Turaka u XVIII veku (verovatno 1739. godine u vreme ratova sa Austrijom), povezujese s vremenom despota Stefana Lazarevića. O životu manastira od XV do XVIII veka sačuvano je najmanje pouzdanih istorijskih podataka, jedino se pominje u svedočanstvima na početku XVIII veka. Nesumnjivo je bio u tesnoj vezi sa susednim manastirom Dračom, čiji će metoh biti kasnije.
Narodno verovanje u isceliteljsku moć manastirskog izvorišta Svetinje, posvećenog Presvetoj Bogorodici, i grobnog mesta nekog bogougodnog čoveka, verovatno je zaživelo u vreme rušenja manastira od Turaka, kada su postradale monahinje koje su živele u manastiru. Svetilište su posećivali ne samo bolesnici iz Kragujevačkog okruga, nego i iz drugih krajeva. Simboli groba poštovanog svetitelja, kivot i nadgrobna ploča, danas se nalaze u manastirskom hramu. Kosti postradalih monahinja i stanovništva okolnih sela, ugrađene su u temelje današnje crkve.
Podstrek za obnovu svetinje u Divostinu, razrušene u XVIII veku, dalo je monaštvo manastira Drače. Gradnja nove crkve potrajala je do 1873. godine. Ovaj hram imao je malo kube, toranj i zvonaru i bio je pokriven limom. Mada je građena kamenom i opekom s malterom, već 1890. godine crkva je bila „trošna i rabaćena“. Opravka iz tog vremena nije mnogo pomogla, pa je vremenom crkva bila u sve lošijom stanju. Zato što je prepukla, bila je zatvorena za vernike. Ova crkva, pretvorena 1958. godine u manastir i posvećena svetom caru Konstantinu i svetoj carici Jeleni, srušena je 1969. godine.
Poslednju Liturgiju odslužio je te godine prvi episkop šumadijski Valerijan (1947-1976) u nedelju pred Svetog Iliju, na dan tradicionalne manastirske zavetine. Veći deo novca za podizanje nove crkve, po projektu arhitekte Dragomira Tadića (u obliku trikonhosa sa jako izduženim glavnim brodom), priložio je Veljko Maksimović iz Londona, po čijoj želji je posvećena Blagovestima. Crkvu, oko čijeg građenja su se mnogo potrudile igumanije manastira Drače, Jelena i Fevronija, osvetio je 30. maja 1974. godine episkop Valerijan.
Današnju Blagoveštensku crkvu manastira Divostina, više puta od podizanja 1974. godine sređivanu i ukrašavanu, živopisali su 1978. i 1979. godine jeromonah Danilo Marunić i Momir Knežević. Živopis je ktitorski prilog episkopa šumadijskog dr Save (1977-2001) za pokoj duše ocu Vasiliju i majci Milici.
Arhitektura i slikarstvo
Prestone ikone na ikonostasu rad su monahinje Jefimije. Rezbareni ikonostasni okvir uradio je Milić Urošević. Iznad ulaznog portala 2001. godine postavljena je mozaička ikona Blagovesti, rad slikara Miše Mladenovića. Živopis manastirske kapele Svetih cara Konstantina i carice Jelene u konaku, podignutom osamdesetih godina dvadesetog veka, naslikala je i manastiru poklonila ikonopisna radionica Mateja Minića iz Beograda.
Printscreen/Instagram
Portret u reljefu kralja Milana Obrenovića (1854 - 1901), postavljen iznad izvora vode Svetinja, posvećenog Presvetoj Bogorodici koji je i danas poštovan u narodu kao celiteljnij, rad je poznatog srpskog vajara Simeona Roksandića. Autori mozaičke ikone su Miljan i Jekaterina Miletić. U manastiru Divostinu održano je između dva svetska rata više bogomoljačkih sabora o kojima je pisao sveti vladika Nikolaj Žički u knjizi Divan.
Izvor: vikipedija, eparhija-sumadijska
Ovaj deo Srbije postaje prava turistička atrakcija - gosti stižu iz svih delova sveta: Sabahudin je rendžer koji ih dočekuje i upoznaje sa lepotama Pešterske visoravni (FOTO)
Deo Srbije koji poslednjih godina doživljava pravu ekpanziju kada je u pitanju razvoj turizma jeste Pešterska visoravan. Turisti u taj kraj dolaze u grupama i to iz svih delova sveta. Najviše ima Poljaka, Kineza, Rusa ali tu su naravno i domaći i gosti iz regiona. Skoro sve njih u nestvranim lepotama dočeka Sabahudin Abdagić, turistički vodič i rendžer koji svakodnevno radi na promociji Peštera.
Za ovu "narodnu banju" mnogi ne znaju da postoji: Pravi je melem za dušu, cena prenoćišta smejurija
Posetioci banje naizmenično koriste lekovitu vodu, pa mazanje blatom i tako u krug
Zaboravite kvad ovo je novo sjajno iskustvo na Zlataru: Od sada do nestvarnih predela se može stići i na električnom biciklu i trotinetu, po prvi put iznajmljivanje na ovoj planini
Prelepa i netaknuta planina Zlatar privlači svake godine veliki broj turista. Obilazak vidikovaca, jezera i Specijalnog rezervata prirode Uvac su nezaobilazni na ovom području, a sada će svi posetioci imati i još jedan način da stignu do svih tih prirodnih lepota.
Neverovatan podvig užičkih planinara: Oni su osvojili najveći vrh Evrope i Rusije - silovit vetar ih vratio nazad ali su oni ipak uspeli
Hrabri Užičani iz planinarskog društva "Omorika" uspešno su se popeli na Elbrus, najviši vrh Kavkaza i Evrope, visok 5.642 metra. Ekspediciju su činili Slobodan Stefanović, njegov sin Nikola Stefanović i Stefan Danilović.
Legenda o Nadi i Relji: kako je nastao Most ljubavi u Vrnjačkoj Banji
U osvit Prvog svetskog rata, kada se još rat ni slutio nije, u Vrnjačkoj Banji rodila se ljubav učiteljice Nade i mladog oficira Relje. Bila je to ljubav o kojoj je pričao ceo grad – iskrena, snažna i obasjana obećanjem da će potrajati zauvek. Ali sudbina je imala drugačiji plan.
Komentari(0)