PORED OVE U SVETU POSTOJE JOŠ SAMO DVE Suvača u Kikindi je danas jedini sačuvani mlin na suvi pogon u Srbiji i ima status kulturnog dobra od izuzetnog značaja (VIDEO)
Suvače su najstariji mlinovi ravnice. Za mlevenje žitarica u suvačama je korišćena snaga konja.
Suvača u Kikindi je danas jedini sačuvani mlin na suvi pogon u Srbiji i ima status kulturnog dobra od izuzetnog značaja. Sagrađena je 1899. godine. 30 zadrugara je celokupnu građu i delove suvače kupio u Padeju. Pre Prvog svetskog rata suvaču je kupio Fabijan Krimer. Sa radom je prestala 1945. godine.
Broj suvača u Kikindi tokom istorije:
1781. - 17
1802. - 32
1847. - 51
1897. - 21
1920. - 4
1945. - 1
Konačni kraj suvača počeo je kada su parni, a kasnije i motorni mlinovi počeli da koriste valjke za meljavu.
Suvače su u Kikindi građene pre vetrenjača. Za razliku od zgrada iste namene (vodenica i vetrenjača) sa pogonom zavisnim od prirodnih uslova (vode i vetra) suvača primenom životinjske snage omogućava slobodan izbor lokacije i nesmetan stalni rad. Suvaču su pokretali najmanje jedan, a najviše pet pari konja. Par konja mogao je da samelje do 100 kg žita za jedan sat. Pored kikindske u svetu postoje još samo dve sačuvane suvače, u mađarskom mestu Sarvaš i u hrvatskom Otoku.
Izgled Suvače
Suvača je kružne osnove, formirane od 14 opekom zidanih stubova koji nose dominantnu krovnu konstrukciju u obliku višestrane piramide u funkciji pogonskog prostora, i dvoslivno pokrivenog, pravougaonog dela podeljenog na mlin i mlinarevu sobu. Bočno uz pravougaoni deo dozidana je pomoćna prostorija, a uz severni zid prostorija sa tremom u njenom produžetku oslonjenim na dva stuba. Mehanizam u kružnoj prostoriji pokreću konji, dok se meljava vrši u mlinskom delu u kojem su smešteni kamenovi i sita na spoju kružne i pravougaone osnove. Raspon velikog kola iznosi oko 15 metara, obim kola je oko 45 metara, a visina u centru piramide je 8,55 metara. Krovna konstrukcija je drvena, prekrivena biber crepom, kao i mlinski prostor i stan mlinara. Mlinski prostor je pravougaone osnove, sa krovom nižim od krova Suvače. Pod je od nabijene zemlje, a zidovi od naboja debljine su 55 cm.
Suvača danas
Do sredine osamdesetih godina dvadesetog veka, u mlinarevom stanu živela je porodica koja je održavala ovaj objekat. Konzervatorski i restauratorski radovi izvršeni su 1990. godine. 2013. godine, objekat je saniran, zamenjen je crep na krovu i osposobljena je mlinareva soba. Kao etno-objekat narodne graditeljske baštine, Suvača je od neprocenjivog značaja za Kikindu i jedno od prepoznatljivih obeležja ovog grada.
Izvor: vikipedija
Lepotesrbije.alo.rs je i na Viberu gde vam donosimo razne priče, pridružite se našoj zajednici.
BONUS VIDEO:
Vladimir na planinskom proplanku "parkirao" vagon i šine i napravio jedinstveni kafić: Ljude jedno oduševljava
Ono što im je predstavljalo najveći problem jeste dopremiti grdosiju od vagona od Valjeva do Tare, ali ne samo njega već i prave pravcate šine
LEKOVITA BANJA DOBIJA SPORTSKI SADRŽAJ Tereni za tenis, košarku i odbojku gradiće se na crkvenoj zemlji
Neobična ali značajna saradnja Eparhije mileševske i opštine Priboj
Ovo retko drvo jedan je od razloga zašto je Tara proglašena za Nacionalni park: Čuvena Pančićeva omorika u opasnosti od nestajanja
Ponos i jedan od simbola Nacionalnog parka Tara, ali i čitave Srbije svakako je retka i posebna vrsta četinara – Pančićeva omorika. Pronađena je 1875. godine u selu Zaovine, što je danas teritorija Nacionalnog parka Tara, a ove godine, obeležen je i veliki jubilej – 150 godina od njenog otkrića. Ova omorika je autohtona vrsta za srednji tok reke Drine. U Srbiji je imamo na području Nacionalnog parka Tara i kod Prijepolja, na jednom lokalitetu u kanjonu reke Mileševke. Veliki broj nalazišta postoji i u istočnoj Bosni.
Ljubavno zaveštanje kralja Uroša: Ovo je jedno od najromantičnijih srpskih predanja koje malo ko zna
Tvrđava Maglič je najprepoznatljivije obeležje doline reke Ibar, a njeni ostaci i danas svedoče o moći koju je imalo ovo srednjovekovno utvrđenje
SRPSKA ATINA U SENCI: Ovaj grad krije tajnu najstarije apoteke i bio je veći kulturni centar od Novog Sada
Nekada davno, pre nego što je Novi Sad postao epicentar kulture u Vojvodini, postojala je "Srpska Atina" u senci. Otkrivamo zašto su Sremski Karlovci, mali grad na Dunavu, istorijski bili veće središte srpskog duha i kako su čuvali najstariju apoteku na Balkanu.
Komentari(1)
Postoji I u Backom Petrovcu.Donedavna bio u privatnom vlasnistvu,danas kao muzej u dvoristu najstarije kuce.