Često su ga zvali i Baba Ružin kraj.
Zvezdarsko brdo je do tridesetih godina prošlog veka bilo poznato kao Veliki Vračar. Brdo je bilo pošumljeno četinarskim i listopadnim drvećem, zbog čega je bilo jedno od omiljenih izletišta Beograđana.
Na inicijativu Milana Nedeljkovića, profesora Univerziteta u Beogradu, na vrhu brda je 1932. podignuta astronomska opservatorija. Profesor je ubrzo postao i direktor opservatorije, koja je od prvog dana bila toliko fascinantna Beograđanima da su kraj u kojem se nalazila počeli da nazivaju Zvezdara, po zvezdarnici. Kompleks opservatorije je 2001. proglašen za spomenik kulture.
Kada su 1952. godine u čitavom Beogradu ukinuti reoni, područje današnje opštine podeljeno je na Stari Đeram i na Zvezdaru. Desetak godina kasnije ti delovi grada su spojeni, a Zvezdari su pripojena naselja Mirijevo i Veliki i Mali Mokri Lug.
Zvezdara danas
Opština Zvezdara prostire se na površini od 3.165 hektara, što je svega jedan odsto teritorije celog Beograda. Prema popisu iz 2011, na Zvezdari živi 151.808 ljudi. Slava opštine je Sretenje Gospodnje, koje se obeležava 15. februara, a kao dan opštine obeležava se 16. oktobar, dan kada je Zvezdara oslobođena u Drugom svetskom ratu. Opština ima i svoj grb, koji je usvojen 1993. godine na predlog Srpskog heraldičkog društva.
BULEVAR KRALJA ALEKSANDRA
Osim po Zvezdarskoj šumi i opservatorijumu, Zvezdara je čuvena i po najdužoj ulici u gradu, ali i u celoj Srbiji. Trasom kojom se sada prostire Bulevar kralja Aleksandra, koji se nekad nazivao Bulevar revolucije, išla je rimska Via Militaris – Vojna ulica. Kasnije je taj put nazvan Carigradski drum. Bio je najvažnija saobraćajnica Balkanskog poluostrva, koja je spajala tadašnji Singidunum (Beograd) sa Carigradom (Istanbulom). Carigradski drum je tokom 19. veka pretvoren u ulicu, koja se prvo zvala Sokače kod Zlatnog topa, zatim Markova ulica, Fišeklija, da bi tek pred kraj 19. veka bulevar je dobio naziv po kralju Aleksandru Prvom Obrenoviću, čije ime i danas nosi.
Bulbulder – naselje slavuja
Bulbulder je naselje na zapadnom delu Zvezdare, čije ime potiče od reči turskog porekla „bulbul“, što znači slavuj, i „dere“, što označava dolinu. Ova kovanica u prevodu označava dolinu slavuja. Veruje se da je u dolini nekadašnjeg potoka (Slavujev potok) bilo puno slavuja. Interesantno je da su i susedna naselja dobila ime po toj ptici selici – Slavujev venac i Slavujev potok.
(IZVOR: alo.rs)
Čuvar srednjovekovnih freski vanvremenske lepote U ovoj srpskoj svetinji je freska koja se smatra jednom od najlepših na svetu
Sedište episkopije Srpske pravoslavne crkve, na zidovima starim osam vekova čuva neke od najvrednijih dometa srpskog fresko slikarstva. Iako su freske rađene u vizantijskom stilu koji nije dozvoljavao unošenje novina u način slikanja, mileševski slikari donose promene, daju duh i život freskama, i stvaraju unikatana dela vanvremenske lepote po kojima će Mileševa i „Beli anđeo“ postati svetski poznati.
VELIKI KINESKI ZID SRBIJE: Da li je Golubačka tvrđava zaista izgrađena po uzoru na Istok i kakvu tajnu krije "kapija" Dunava
Golubačka tvrđava, najimpozantnije utvrđenje na Dunavu, smatra se čudom srednjovekovne arhitekture. Otkrivamo zašto je njena gradnja toliko neobična, kako njene kule podsećaju na daleki Istok i kakvu tajnu krije čuvena "kapija" Đerdapske klisure.
OVO JE JEDAN OD NAJLEPŠIH MANASTIRA NA FRUŠKOJ GORI: Zovu ga i Srpska Sveta gora, a evo šta se u njemu DEŠAVA!
Uzani putevi, sela i polja na mestu nekadašnjeg Panonskog mora, oivičeni su najznačajnijim duhovnim lukama, koje čuvaju istoriju od zaborava
CRNO OGLEDALO ISTOKA: Jezero gde se utopilo više ribolovaca i zašto lokalci izbegavaju da plivaju
Borsko jezero na istoku Srbije važi za turistički dragulj, ali iza njegove bistre vode krije se mračna priča o nesrećama i legendama. Otkrivamo zašto ovo veštačko jezero, stvoreno na mestu rudnika, ima reputaciju opasnog mesta koje iznenada "vuče" kupače i kako je njegova prošlost dovela do misterije.
JEZIVA KLISURA I KAMENA REKA: Da li je voda u Đavoljoj Varoši zaista lekovita i kakvu legendu krije "Vaskrsla stena"
Đavolja Varoš u južnoj Srbiji je naš najpoznatiji geološki spomenik, ali malo ko zna za dve bizarne činjenice: da tamo teku dve izuzetno kisele i neobične vode, i da se stene koje zovu "Đavolje kule" neprestano obnavljaju. To je mesto mitskog prokletstva i prirodnog čuda.
Komentari(0)