Beli anđeo je deo kompozicije Mironosice na Hristovom grobu iz crkve Vaznesenja Hristovog manastira Mileševe i spada u najpoznatije freske Srbije, ali se ubraja i u najveće domete evropskog slikarstva. Smatra se jednim od najlepših radova srpske i evropske umetnosti srednjeg veka.
Jedna od najstarijih i najvećih srpskih svetinja ušuškala se u kanjonu reke Mileševke i duhovni je svetionik prijepoljskog kraja već vekovima. Manastir Mileševa zadužbina je kralja Vladislava Nemanjića, a ova božija kuća građena u 13. veku nicala je pod budnim okom Svetog Save, koji je mladom kralju Vladislavu bio desna ruka.
Oglasio se vladika mileševski Atanasije
U manastiru Mileševa dešavala su se mnoga čuda.
Alpina koze su srednje razvijenosti, dobro izraženih dubina i snažnih udova. Ova pasmina se pojavljuje u više boja, a najpoznatiji tip je svetlo žute, odnosno smeđe boje, s crnim trbuhom i donjim delovima nogu te prepoznatljivom prugom koja se preko leđa pruža do repa.
Manastir Mileševa sa čuvenom freskom Belog anđela najposećenija je i najprepoznatljivija destinacija turistima.
U okviru promotivne kampanje Turističke organizacije regije Zapadna Srbija, Prijepolje je u nedelju posetila grupa “travel” blogera.
Smeštena na okomitoj steni u kanjonu reke Mileševke već vekovima zubu vremena odoleva srednjovekovna tvrđava Mileševac, za koju se pretpostavlja da je podignuta još u prvoj polovini 13. veka, sa osnovnom namenom da čuva manastir Mileševu od neprijatelja.
Vekovima jedinstvena svetinja Manastir Mileševa drži na okupu tri kulture i tri naroda.
U manastiru se čuva ruka Svetog Save, ali i njegov čudotvorni žezal (štap), a duh svetitelja i danas nadahnjuje, otkriva vladika mileševski Atanasije Rakita
Srpska pravoslavna crkva i srpski narod danas se sećaju spaljivanja moštiju Svetog Save 1594. godine (27. aprila (10. maja)) na beogradskom brdu Vračar (po nekim izvorima lokacija spaljivanja je Tašmajdan).
Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije obišao je manastir Mileševu gde ga je dočekao Preosvećeni Episkop mileševski Atanasije sa mnogobrojnim vernim narodom Prijepolja i susednih gradova.
Ovaj nedovoljno istraženi arheološki biser podignut je u 14. veku i služio je kao odbrana manastira i karavanskog puta koji je ispod njega prolazio.