Znate li da postoji još jedan narod u Evropi koji se zove kao mi: Oni su naša neuništiva braća!
Sa njima delimo više od imena: naše istorije su veoma slične, i gotovo jednako tragične, naši jezici i naše kulture su u dubokom srodstvu. Oni su naša severna braća, mi smo njihova južna. Mi o njima znamo vrlo malo, a i oni o nama.
O istoriji Srbije pre dinastije Nemanjića pisali su samo strani istoričari. Prvi koji je ostavio podatke o našem narodu bio je vizantijski car Konstantin Porfirogenit u 10. veku u svojim spisima “O narodima”.
Tek u “Letopisu popa Dukljanina” u drugoj polovini 12. veka, pojavljuje se prvi domaći istorijski zapis na slovenskom jeziku.
To je istorija dalmatinskih Slovena (Srba i Hrvata) od seobe do pod kraj 12. veka. U prvom delu Letopisa nalaze se sačuvane priče i legende, a u završnom delu je hronika zbivanja u Duklji u 11. i 12. veku.
U njoj se o dalmatinskim Slovenima govori kao o jednom narodu, Srbi i Hrvati kao narod uopšte se ne spominju, ali se spominju Srbija i Hrvatska.
Srbi su tek počeli o sebi da pišu od vremena Svetog Save i Stefana Prvovenčanog, a oboje započinju istoriju našeg naroda od svog oca Stefana Nemanje.
O periodu pre Stefana Nemanje o našem narodu mi možemo govoriti samo iz izvora tuđih pisaca, ili na osnovu pojedinih istorijskih izvora.
Srbi i Lužički Srbi
Etimologija imena Srbi nije objašnjena. Prema pisanjima F. Konta to je jedno od najstarijih i najarhaičnijih imena u slovenskom svetu. Najverovatnije je doneto iz stare prapostojbine. Jedna zanimljivost je da Srbi nisu jedini narod koji nosi to ime.
Naime, postoje još i Lužički Srbi, koji su jezički sasvim drugačiji od balkanskih Srba. Nemci ih nazivaju Sorben, a nas Serben, dok oni sebe nazivaju isto kao što i mi nazivamo sebe- Serbi. Sa druge strane, nas nazivaju Južni Serbi.
Ako ste se nekada pitali ko su Lužički Srbi, evo odgovora:
Lužički Srbi ostatak su nekada vrlo moćnog naroda koji je živeo na području istočne Nemačke i Poljske, o čijoj veličini govori i činjenica da je granica između slovenskih i germanskih plemena u doba Karla Velikog (9. vek) nazivana limes sorabucus (srpska granica).
Ime Srbi
Kod antičkih pisaca ime Srbi javlja se i pre pojave Slovena na istorijskoj sceni . Kod grčkog pisca Ptolomeja, Srbi se spominju kao sarmatski narod nastanjen između severoistočnog Kavkaza i reke Volge.
Ime Srbi bilo je poznato još iz Karpata u staroj slovenskoj pradomovini. Pominje se u Polablju, Velikopoljskoj i primorju. Održalo se i danas kao ime slovenskog stanovništva u istočnoj Nemačkoj (Lužički Srbi).
Sama reč „Srbi“ izvođena je iz lezgijskog izraza „sur“ (čovek) i nastavka za množinu „bi“ (ljudi, narod). U novije vreme izvodi se iz reči „paserb“ (srodnik), a tumači se i kao saveznik, prijatelj, drug. Imenom Srbi obeležava se i u antičkim izvorima stanovništvo slovenskog porekla koje je zahvatalo prostor od reke Cetine na zapadu do Ibra na istoku i Boke Kotorske na jugoistoku.
Teritorija koju su naseljavali Srbi nazivala se, po antičkim izvorima, „Krštena“ i „Nekrštena Srbija“. Romani su srpsko stanovništvo nazivali Sclavus (Slavus), Arbanasi Skje, a Mađari Rasciani, Rassiani, Raszok (po nazivu Raške).
(opanak)
DEČACI SU NEKAD NOSILI IME KOJE SRBI SADA KAO LUDI DAJU DEVOJČICAMA: Nećete verovati vidite KOJE je u pitanju
Jedno tumačenje govori da je ime nastalo od reči persijskog porekla i da u prevodu znači “lala”, odnosno “prolećni cvet”
UBIJAO ZA TITA, SKONČAO U BEDI: Jugoslovenski Džejms Bond
Život Karate Boba zauvek se promenio kada je odbio da izvrši naređenje o likvidaciji mete u Jugoslaviji, zbog čega je bio primoran da pobegne iz zemlje.
Tajna podzemna pećina kod Orašca: Ovde su ustanici krili barut, oružje i – odluke o sudbini Srbije
Dok su se topovi tresli i krv lila u bojevima, duboko u šumama Šumadije odvijala se jedna tiha, ali presudna borba – borba za opstanak ustanka. Malo poznata pećina kod Orašca služila je Karađorđevim ustanicima kao tajno sklonište, barutana i mesto za donošenje ključnih odluka. Ovaj skriveni kutak istorije i danas postoji, ali o njemu se retko priča.
IME STAROSLOVENSKOG POREKLA KOJE JE KRASILO MNOGE DEČAKE: Danas ga sve ređe čujemo, a ima PRELEPO ZNAČENJE
Takođe se smatra da je ovo ime nastalo od imena Milovan i Milosa
Karađorđe se zaljubio u Jelenu pa je oteo sa 15 godina: Jedva izbegla zločin, a na kraju ispunila poslednju želju
Priča o voždu Karađorđu Petroviću i njegovoj ženi Jeleni nije klasična ljubavna bajka. Naprotiv – puna je strasti, sukoba, nepravdi i teških izbora koje je vreme nametalo. Jelena, žena koja je živela u senci vođe Prvog srpskog ustanka, bila je mnogo više od puke supruge slavnog junaka. Njena sudbina govori o tihoj snazi, boli i borbi za dostojanstvo u vremenu kad žene nisu imale ni glas, ni izbor.
Komentari(0)