Ono se seća Čarnojevića, vojne granice, Marije Terezije, i dugokosih brkatih graničara i Prvog i Drugog ustanka, Karađorđa i Karadžića, Radičevića i Jove Zmaja. Srpsko-turskih i Balkanskih ratova, Prvog i Drugog svetskog rata i godina blagostanja između njih.
Savino Selo (Torža) je naselje u opštini Vrbas, u Južnobačkom okrugu, u Srbiji.
Ove godine slavi 60. rođendan.
U ovoj banji su u prethodnih 9 meseci turisti noćili čak 594.844 puta, što je za 36% više nego prethodne godine
Zlatibor i njegovo okruženje ostavljaju bez daha.
Strani turista, koji gostuje u Srbiji, putuje sam i srednjih je godina. Najveća je šansa da je fakultetski obrazovan i zaposlen.
Sa izvorom rečice Vrelo vodopad na padinama Beljanice proglašen je spomenikom prirode i objektom geonasleđa Srbije.
Ime mu je dao Mustaj-beg iz Priboja.
Ono po čemu je ova svetinja prepoznatljiva među manastirima Srpske pravoslavne crkve je rad sestrinstva u Domskom odeljenju za smeštaj osoba sa intelektualnim teškoćama i teškoćama u komunikaciji, koji se nalazi pri manastiru.
Kad su na arheološkom lokalitetu otkrivene zidine crkve, verovalo se da je tu nekada bila crkva Janja, posvećena Rođenju Presvete Bogorodice.
Uprkos legendama i pričama o tome kako je ovo mesto ukleto, u narodu se proširilo i verovanje da boravak u ovoj crkvi leči neplodnost. Veruje se da Bog daje decu svima koji pohode crkvu u ime ljubavi tek venčanog para koji je, kako legende kažu, stradao, a da poroda nije imao.
Na obali Trgoviškog Timoka smešteno je selo Donja Kamenica. Centralnim seoskim trgom, koji meštani nazivaju Bair, dominira misteriozna Bogorodičina crkva.
Postoje samo legende o gospodaru ove male tvrđave, ali arheološki nalazi na celom tom području bacaju svetlo na čak 5000 godina dugu istoriju.
Prema procenama speleologa koji su ovde izvršili istraživanje neobičan otvor u selu Ražana dubok skoro 800 metara.
Postoji i legenda o velikoj zmiji sa Petrovaradina, takozvanoj nemani Peti.
Nije sa sigurnošću poznato ni kada je ovaj manastir u Srbiji podignut, niti ko je bio ktitor; prvi put se u pisanim izvorima pominje u ranoj drugoj polovini 16. veka.
Uprkos tome što su od bogomolje ostale samo ruševine, priča o njenom postojanju prenosila se s kolena na koleno, pa se narod o velikim praznicima okupljao na mestu na kom je nekada bila svetinja.