I oni koji ne vole da jedu, na Zlatiboru postaju gurmani - da li zbog vazduha koji opije, šetnje koja izmori, ukusnih lokalnih namirnica, tek nigde hrana nije tako ukusna kao na ovoj planinskoj lepotici.
Na obroncima Divčibara u selu Donji Taor, ušuškana u gustoj šumi nalaze se Taorska vrela.
Niske temperature i nove snežne padavine uslovile su pojačanu potražnju za drvima. Iako su se snabdeli na početku grejne sezone, građani sada masovno dokupljuju drva i ugalj, ali po mnogo većim cenama.
Svaka krizna situacija na najbolji način pokaže koliko se ne može bez sela i svega što se na njemu proizvodi.
Spoemnik pored kog ste sigurno prošli jednom u životu.
Bečej je grad panonskog tipa, na desnoj obali Tise, koji je oduvek privredno, društveno i kulturno središte Potisja.
Ovaj Manastir stariji je od čuvenog pariskog Notr Dama čak 180 godina, isto toliko i od Pećke patrijaršije.
Srpski trgovac i brodovlasnik Miša Anastasijević poklonio je Srbiji 1863. godine zgradu u Beogradu, poznatu kao Kapetan-Mišino zdanje.
Iako svi vole nameštaj od čistog drveta, dive mu se i smatraju unikatom ipak u Srbiji je sve manje onih koji žele da se bave stolarskim zanatom.
Prvu fudbalsku loptu u Srbiju doneo je Hugo Buli 1896. godine nakon što se vratio sa studija u Berlinu. 12. maja, loptu je doneo gimastičkom klubu Soko i tamo je osnovao fudbalsku sekciju. 1. maja 1899. godine
Izložba „Kako pamtimo vladare?“ iz Kabineta grafike Narodnog muzeja u Beogradu
Milić Stanković, akademski slikar iz Beograda, rodom iz Mačve, jedan od najistaknutijih slikara u savremenom srpskom slikarstvu.
A da bismo shvatili kako su se našla tamo moramo da se vratimo u 18 vek, kada su srpski seljaci i vojnici krenuli u seobe, još jednom i opet na istok
Planina Avala je nezaobilazna atrakcija grada Beograda.
“Vinčanska dama”, jedan od najlepših primera praistorijske umetnosti sa područja Srbije
- Istrgan, prosut, upravo kao da nikad ne postoji, nego večno nastaje, dograđuje se i oporavlja - piše Ivo Andrić
Solunac ŽIVOJIN LAZIĆ (1893-1986), mitraljezac u Prvom svetskom ratu, prošao je kroz sve bitke i nedaće srpske vojske - od Cera, do Kajmakčalana na Solunskom frontu, da bi se svojoj kući definitivno vratio 7. februara 1920. godine.