Suprug joj je bio Nemаnjа, veliki župаn, rodonаčelnik loze Nemаnjićа. Sinove, Vukаnа, Stefаnа i Rаstkа, učilа je knjizi i veri. O njoj ostаde zаpisаno dа je bilа „punа dobrih delа kаo biserа i drаgog kаmenjа“ i dа je „tvorilа ugodnа delа pred Gospodom, u domu mužа svojegа.“ Zаmonаšilа se istog dаnа kаd se krune odrekаo i u mаnаstir stupio njen muž, „rаzdаv imаnje svoje ubogimа“. I dаno joj bi ime Anаstаsijа, prepodobnoj.
Neke od ćerki srpskih vladara mahom su, kroz istoriju, bile zaboravljane, a o njima su ostala samo retka, usputna svedočanstva. Svakako ono što se pamtilo, bila su njihova neobična imena, a svako od njih imalo je svoju simboliku.
Jedni kazuju da su za vreme građenja manastira Žiče tu stanovali mnogi radnici, koji su bili zapošljeni na građevini. Radnička naseobina je bila velika i uređena, „gotovo selo“. Po drugima su tu bile kuhinje za radnike koji su gradili manastir Žiču i tu se „gotovilo“ jelo za njih. Treći kazuju da su stanovnici, koji su živeli na manastirskoj zemlji, bili dužni da čuvaju manastir, pa, pošto su bili oslobođeni mnogih „rabota“, malo su radili, „bili gotovani“ i otuda ime selu.
Srpska trobojka neodvojivi je deo identiteta našeg naroda i uz, male promene, postoji već vekovima. Međutim, mali broj ljudi zna da prva zastava za koju sigurno znamo da su je koristili naši vladari uopšte nije imala tri boje.
Od župana Stefana Nemanje i Stefana Prvovenčanog, preko Stefana Dragutina i Stefana Dečanskog, pa do Stefana Dušana i Stefana Uroša... sve ukupno 11 vladara iz srednjovekovne srpske dinastije Nemanjića koji su se zvali Stefan i NIJEDAN kome je to bilo PRAVO IME!
Pretpostavlja se da potiče iz prednemanjićke ere ili je podignut na samom početku njihove vladavine Nemanjića, krajem XII veka
Prema izvorima i potonjoj istorijskoj literaturi uvreženo je mišljenje da je Sveti prvomučenik i arhiđakon Stefan bio krsna slava dinastije Nemanjića. Na zapadu je, još od vremena Merovinga i Karolinga (5-10, vek), Sveti Stefan smatran za Svetitelja zaštitnika hrišćanskih vladara.
Godine 1268. srpski kralj Uroš zarobljen je u sukobu sa ugarskim kraljem Belom IV.
Manastir podignut na temeljima drevne svetinje, a čuva nadgrobne ploče starije od Nemanjića
Česta je pojava da se deca srednjovekovnih vladara, naročito ako nisu i sama stupila na presto, vremenom budu zaboravljena do te mere da im se u sadašnjosti čak i istoričari ni imena ne sećaju.
Naša nacionalna kuhinja je jedna od najosobenijih zbog toga što je naš narod odvajkada iznalazio različite načine pripremanja jela. Helmold, nemački istoričar 12. veka, opisujući osvajanje slovenskih teritorija od strane Karla Velikog, pominje jedan prijem kod kralja Pribislava, govoreći: Pribislav nas je primio veoma ljubazno i priredio nam obilnu gozbu. Dvadeset jela je bilo na stolu, što su ga postavili pred nas
Pošto tokom srednjeg vega nije bilo škola koje bi prenosile znanje o medicini, medicina je više bila zanat koji su učili monasi empirici.
Usamljeni, tajanstveni manastir sa briljantno klesanim portalima, rozetama, prozorima i oltarskim nišama, koji su morali imati dugo trajanje i kraljevsko poreklo.
Povodom slave manastira Banjska, Sv. Arhiđakona Stefana, avgusta meseca 2007. god, obnovljena je tradicija imenovanja slavskog domaćina, tako da je za sledeću 2008. godine episkop Artemije predao slavski kolač gosp. Dejanu Radojeviću iz Kosovske Mitrovice.
Prema pisanju Nićifora Grigora 1331. godine mladi kralj Dušan je imao dvadeset dve godine, ali u to vreme se Stefan Uroš III imao je decu i sa drugom ženom, to je unelo strah Dušanu i tako da je odlučio da svrgne kralja uz podršku velikaša.
Manastir Zočište, veliku srpsku svetinju između dve enklave, Orahovca i Velike Hoče, posećuju brojni hodočasnici, a specifičan je po tome što se u njemu mole i kosovski Albanci. Dolazili su čak i na zgarište manastira da ih izleče Sveti vračevi Kozma i Damjan. Selo i manastir su dobili ime po izvoru lekovite vode za oči.
Po drevnom svetogorskom predanju, koje se prenosi kroz generacije monaha, kad nestane ikona Bogorodice Iverske (iz svetogorskog manastira Ivirona), opusti isposnica Svetog Save i kad se osuši loza Svetog Simeona Mirotočivog, nastupa kraj Svete Gore.