Prirodne lepote leskovačkog kraja krase kanjon reke Vučjanke
vikipedija/Reka Vučjanka
Kanjon Vučjanke deo je doline reke Vučjanke, desne pritoke Veternice. Vučjanka nastaje spajanjem Goleme i Male reke kod Jasičkog ravništa, na erozivnom proširenju gde se nalazi hotel „Vlaina” (686 m).
Danas grad Leskovac pokušava da nešto slično pokrene na svojoj teritoriji u podnožju planine Kukavica, da Srbiji predstavi kanjon reke Vučjanke kao nacionalno dobro, a u okolnim selima oživi domaći turizam.
Danas grad Leskovac pokušava da nešto slično pokrene na svojoj teritoriji u podnožju planine Kukavica, da Srbiji predstavi kanjon reke Vučjanke kao nacionalno dobro, a u okolnim selima oživi domaći turizam.
Danas grad Leskovac pokušava da nešto slično pokrene na svojoj teritoriji u podnožju planine Kukavica, da Srbiji predstavi kanjon reke Vučjanke kao nacionalno dobro, a u okolnim selima oživi domaći turizam.
Danas grad Leskovac pokušava da nešto slično pokrene na svojoj teritoriji u podnožju planine Kukavica, da Srbiji predstavi kanjon reke Vučjanke kao nacionalno dobro, a u okolnim selima oživi domaći turizam.
Danas grad Leskovac pokušava da nešto slično pokrene na svojoj teritoriji u podnožju planine Kukavica, da Srbiji predstavi kanjon reke Vučjanke kao nacionalno dobro, a u okolnim selima oživi domaći turizam.
Danas grad Leskovac pokušava da nešto slično pokrene na svojoj teritoriji u podnožju planine Kukavica, da Srbiji predstavi kanjon reke Vučjanke kao nacionalno dobro, a u okolnim selima oživi domaći turizam.
Kanjon je usečen u severne padine planine Kukavica i nalazi se 18 km jugozapadno od Leskovca. Kanjonski oblik rečna dolina dobija ispod sela Zbežišta i poteza Skolica. Kanjon je dugačak 2 km, usečen između vrhova Kitka (988 m) i Samaric (619 m).
Ulaz u kanjon nalazi se na oko 500 metara n.v., a izlaz je na oko 340 metara n.v. Na jednoj isturenoj litici leve obale kanjona, na 150 m iznad reke, nalazi se Zelen Grad. Na izlazu iz kanjona nalazi se hidroelektrana Vučje, podignuta 1903 godine.
Korito u kanjonu puno je „virova”, vodopada i slapova. „Virovi” privlače posebnu pažnju ljudi i zapravo predstavljaju kamene lonce ili kazane. Oni su fluvijalni erozivni oblici koji nastaju na mestima gde se javlja snažna evorsija, vrtložasto kretanje vodene mase i rečnog materijala kojeg ona nosi. Vremenom se na tim mestima formiraju bunarasta udubljenja u stenovitom rečnom koritu.
Lonci u kanjonu poznati su pod nazivom Đokini virovi. Oni su udubljeni u kristalaste škriljce a poređani su stepenasto, jedni ispod drugih, od najvećeg do najmanjeg. Predstavljaju turistički atrakciju ne samo Vučja nego i cele Leskovačke opštine.
Vodopad bezimenog potoka visine preko 30 metara, kaskadnog tipa i periodičnog karaktera. Nalazi se 100 metara iznad hidroelektrane Vučje, sa desne strane korita Vučjanke.
Vodopad pored hidroelektrane, sa leve strane korita Vučjanke, kaskadnog tipa visok preko 40 metara i uvek ima vode.
U podnožju Ozrena, između tri sela, vodi deo nekadašnjeg rimskog puta koji je danas prekriven mahovinom i tišinom. Njime se stiže do izvora za koji se veruje da „čuva misao poslednjeg putnika“.
Jedinstvena je po paralelnom toku hladne rečne vode i tople termalne vode iz izvora. Izvori termalne vode stari su oko 80.000 godina, a lečenje vodom započelo je 1936. godine.
Voda u banji ima lekovita svojstva, dobra je za probleme sa kostima i reumom. Banja za sada funkcioniše samo kao izletište, sa smeštajem u Nišu i okolini.
Komentari(0)