U NJEMU SE ČUVAJU MOŠTI DESPOTA STEFANA LAZAREVIĆA: Visoke zidine manastira Manasija skrivaju bogatu istoriju
Manastir Manasija očarava svojim uzvišenim izgledom.
Smešten iznad reke Resave, okružen jakim zidinama, krije se jedna od najlepših građevina srpske srednjovekovne kulture, manastir Manasija. Poznatiji i pod nazivom Resava, svojim izgledom ova svetinja mnoge ostavlja bez daha.
Nalazi se na teritoriji Pomoravskog okruga, u blizini , a pripada čuvenoj "Moravskoj školi". Manasija je zadužbina despota Stefana Lazarevića čije se mošti nalaze u južnom delu crkve, ispod bele mermerne ploče.
Istorija manastira
Možda vas zanima:
Zašto je Stefan Lazarević jedan od najvažnijih vladara srpske istorije -vladar iz reda Zmaja i tvorac Manasije
Među svim vladarima srednjovekovne Srbije, retko ko se ističe kao despot Stefan Lazarević (1377–1427). Sin kneza Lazara i kneginje Milice, naslednik Kosovske tradicije i poslednji veliki vitez srpske srednjovekovne države, Stefan je ostavio neizbrisiv trag u istoriji i kulturi. Njegova vladavina bila je most između izgubljenog carstva Nemanjića i buduće borbe za opstanak pod Osmanlijama.
Čudo Koporina: manastir koji daruje veru u plodnost i potomstvo
Na svega nekoliko kilometara od Velike Plane, skriven među šumama Šumadije, nalazi se manastir Koporin. Iako manje poznat od velikih zadužbina poput Studenice ili Manasije, ovaj manastir čuva uspomenu na jednog od najsvetlijih vladara Srbije – despota Stefana Lazarevića. Pored istorijske vrednosti i retkih fresaka, Koporin je poznat i po predanjima o čudima, naročito onima koja govore da na ovom mestu nerotkinje pronalaze utehu i dobijaju decu.
Možda vas zanima:
Zašto je Stefan Lazarević jedan od najvažnijih vladara srpske istorije -vladar iz reda Zmaja i tvorac Manasije
Među svim vladarima srednjovekovne Srbije, retko ko se ističe kao despot Stefan Lazarević (1377–1427). Sin kneza Lazara i kneginje Milice, naslednik Kosovske tradicije i poslednji veliki vitez srpske srednjovekovne države, Stefan je ostavio neizbrisiv trag u istoriji i kulturi. Njegova vladavina bila je most između izgubljenog carstva Nemanjića i buduće borbe za opstanak pod Osmanlijama.
Čudo Koporina: manastir koji daruje veru u plodnost i potomstvo
Na svega nekoliko kilometara od Velike Plane, skriven među šumama Šumadije, nalazi se manastir Koporin. Iako manje poznat od velikih zadužbina poput Studenice ili Manasije, ovaj manastir čuva uspomenu na jednog od najsvetlijih vladara Srbije – despota Stefana Lazarevića. Pored istorijske vrednosti i retkih fresaka, Koporin je poznat i po predanjima o čudima, naročito onima koja govore da na ovom mestu nerotkinje pronalaze utehu i dobijaju decu.
Možda vas zanima:
Zašto je Stefan Lazarević jedan od najvažnijih vladara srpske istorije -vladar iz reda Zmaja i tvorac Manasije
Među svim vladarima srednjovekovne Srbije, retko ko se ističe kao despot Stefan Lazarević (1377–1427). Sin kneza Lazara i kneginje Milice, naslednik Kosovske tradicije i poslednji veliki vitez srpske srednjovekovne države, Stefan je ostavio neizbrisiv trag u istoriji i kulturi. Njegova vladavina bila je most između izgubljenog carstva Nemanjića i buduće borbe za opstanak pod Osmanlijama.
Čudo Koporina: manastir koji daruje veru u plodnost i potomstvo
Na svega nekoliko kilometara od Velike Plane, skriven među šumama Šumadije, nalazi se manastir Koporin. Iako manje poznat od velikih zadužbina poput Studenice ili Manasije, ovaj manastir čuva uspomenu na jednog od najsvetlijih vladara Srbije – despota Stefana Lazarevića. Pored istorijske vrednosti i retkih fresaka, Koporin je poznat i po predanjima o čudima, naročito onima koja govore da na ovom mestu nerotkinje pronalaze utehu i dobijaju decu.
Manastir je podignut u 15. veku. Njegova izgradnja je počela 1407, a završena je 1418. godine. Građen je po uzoru na Ljubostinju i Ravanicu, a zadužbina je čuvenog despota Stefana Lazarevića.
Manasija i Resavska škola doživele su tragičnu sudbinu tokom turskih osvajanja. Turci su zauzeli manastir 1458. godine, pretvarajući ga u džamiju i uništavajući dragoceni arhiv Resavske biblioteke. Deo kaluđera povukao se s poslednjim Brankovićima u Srem i nastavio rad u fruškogorskim manastirima, dok su drugi otišli u Vlašku, a zatim u Rusiju. Poneli su sa sobom pravopisna pravila i spise Konstantina Filozofa.
Ostalo je zabeleženo da su Turci, osvojivši Manasiju, "svetiteljima poizbadali oči, zidove izgrebali i veliku skaradnost pričinili". Međutim, kad su došli do freske Arhangela Mihaila u nameri da unište njegov lik, on se, kaže predanje, ukazao pred njima, pa su Turci uplašeni od onoga što vide, odustali od skrnavljenja. Otud je jedan od očuvanih likova na freskama upravo lik arhangela Mihaila.
Manastir je više puta stradao, a 1474. godine ostaje bez zvona zbog izdaje jednog kaluđera. Nakon brojnih nedaća koje su ga zadesile njegova obnova je završena 1735. godine. Dokaz za to je natpis uklesan na dvema pločama. Godine 1832. Miloš Obrenović je posetio Manasiju, nakon čega je, 1844. godine, započeta obnova manastira. Priprata je potpuno prezidana, postavljeni su novi prozori i vrata, a unutrašnjost crkve je izmalterisana.
Od 1954. godine Manasija postaje ženski manastir, a nekoliko decenija kasnije za potrebe rastućeg sestrinstva sagrađen je i savremeni konak koji se nalazi na istočnom delu porte.
Arhitektura ostavlja sve bez daha
Sam manastir i celo njegovo područje je okruženo visokim bedemima, koji su imali odbrambenu ulogu. Manasiju okružuje 11 kula koje su povezane odbrambenim zidovima, jedino je Despotova kula izuzetak, jer se u nju ne može ući sa bedema. Crkva koja se nalazi u manastirskom naselju posvećena je Svetoj Trojici, a živopis koji se svrstava u najljepše u cijeloj Srbiji radili su najbolji solunski majstori.
Bez obzira na veliku oštećenost i neočuvanost, živopis Manasije spada u red najvećih dometa srpskog srednjovekovnog slikarstva. Iako je sačuvana samo trećina fresaka u manastiru, živopis Manasije spada u red najvećih dostignuća srednjovekovnog fresko-slikarstva. Na zapadnom delu nalazi se freska na kojoj despot Stefan Lazarević drži u jednoj ruci povelju, a u drugoj model manastira.
Grobnica despota Stefana Lazarevića
Prva sistematska arheološka istraživanja manastira Manasije počela su 2005. godine, a grobnica sa moštima despota Stefana otkrivena je u jesen 2006. godine. Arheolozi tvrde da je grobno mesto u jugoistočnom uglu crkve poslednjih decenija unosilo veliku zabunu u nastojanju da se definiše gde je despot sahranjen.
Otkrivene su i istražene dve zidane grobnice iz 15. i 18. veka. Prema istorijskim izvorima, realno je pretpostaviti da je u starijoj sahranjen Kolojan Rusota, ličnost sa značajnim uticajem na dvoru despota Stefana ali i Đurđa Brankovića, ističu arheolozi Zavoda za zaštitu spomenika.
Jedna od najvećih misterija bila je ta što se nikako nije moglo tačno utvrditi gde počivaju mošti despota Stefana. Međutim, višedecenijska nagađanja prekinuta su analizom ostatka koja su pronađena u Manasiji i prema njoj je, sa 99,93 posto, utvrđeno da su ostaci pripadali despotu Stefanu.
(Mondo)
Ove 3 banje su pravi dragulji Srbije: Bogate prirodom i čistim vazduhom, a cene noćenja za samo 800 dinara!
Vrdnik je banja na Fruškoj gori poznata po miru
Tvrđava na brdu iznad Prokuplja koja čuva tragove Rimljana, Vizantije i ustanika – Večiti stražar iznad Toplice
Iznad Prokuplja, u srcu Toplice, uzdiže se brdo Hisar, simbol grada i svedok burne prošlosti ovog kraja. Njegovo ime, koje potiče iz turskog jezika i znači „tvrđava“, govori o vekovima u kojima je ovo brdo bilo strateška tačka i bedem odbrane. Ali, Hisar je mnogo više od kamenitog uzvišenja – on je arheološko nalazište, izletište i mesto gde se ukrštaju prošlost i svakodnevni život.
Jezero toplije od svih drugih – Voda iz peska i ogledalo neba
Rgotsko jezero, jedno od najčistijih i najtoplijih u Evropi, nastalo je 1978. godine u trenutku kada su rudari najvećeg rudnika kvarcnog peska „Srbokvarc“ u selu Rgotina morali da napuste stari površinski kop. Voda je iznenada prokuljala i za samo nekoliko dana ispunila kop dubok oko 70 metara, stvarajući novo jezero. Tako se na mestu rudarske jame pojavila prirodna akumulacija, koja se vremenom pretvorila u pravi biser istočne Srbije.
Gde je Marko Kraljević plakao za izgubljenim carstvom – Legende srednjovekovne tvrđave Markovog Kalea
Na svega četiri kilometra od Vranja, na brdu iznad doline Južne Morave, uzdiže se utvrđenje poznato kao Markovo Kale. Moćni zidovi i kule, danas delimično očuvani, svedoče o burnoj prošlosti ovog kraja i strateškoj važnosti mesta.
Ova planina u Srbiji je spas za oči, pluća i dušu: Neverovatnu prirodu krase šume stare 200 godina
Pored svežeg vazduha koji će vam okrepiti pluća, uživaćete i u šetnji poljima
Komentari(0)