Nakon što je austrougarska sila shvatila da srpska vojska ima nameru da se povuče preko teritorije Crne Gore, Kosova i Albanije ka moru neprijateljska komanda donela je odluku - taj se put mora preseći i tako jednom za svagda uništiti Srbija i usput zauzeti Crna Gora. Ono što nisu očekivali bila je "šačica" Sandžačke vojske pod komandom serdara Janka Vukotića.
Misteriozni slučaj u srpskoj istoriji kojim se štampa bavila tokom dve nedelje decembra 1911. godine po starom kalendaru.
Ratni vihor koji je 1914. godine zahvatio Srbiju primorao je državni vrh na povlačenje iz Beograda ka unutrašnjosti zemlje. Zajedno sa kraljem, vladom i vojskom bežao je i veliki broj civilnog stanovništva. I tako se dogodilo da jedna mirna varošica na jugozapadu postane ratna prestonica Srbije i poprište prave istorijske drame.
Maršal Tito uvek je bio okružen lepim ženama. Voleo je mlade, atraktivne i one "sa stavom", a često ga nije sprečavalo ni ako su bile udate. Imao je samo četiri "zvanične” žena, sa dve je bio u braku, a samo jedna od njih je bila ta koja je napustila Broza jer nije htela da "trpi njegovo ponašanje”.
„Mi nesrazmerno više govorimo, nego što radimo...
Pošto je na Skupštini ustaničkih starešina u Smederevu krajem 1805. godine, obznanjeno da će se ustanak proširi na sve susedne turske oblasti i da se među ustanike primaju izbeglice iz okolnih neoslobođenih oblasti, početkom 1806. godine, po Karađorđevom naređenju, u Deligradu je izgrađeno ustaničko utvrđenje radi odbrane južnog moravskog pravca.
Ako bi se napravila neka anketa sa pitanjem „Ko je bio poslednji Nemanjić?“ verovatno bi najčešći odgovor bio – car Stefan Uroš (1355–1371). On se povezuje sa raspadom Srpskog carstva do koga je došlo posle smrti njegovog oca, kralja i cara Stefana Dušana (1331–1355), kao i sa osmanskom najezdom koja je nagovestila kraj srpske srednjovekovne države. Pri tom i pridevi koji, po običaju, idu uz njihova imena – „Silni“ za Dušana, a „Nejaki“ za Uroša – kao da zlokobno nagoveštavaju teška vremena i kraj dinastije.
Tito je lično naredio da se Draži Mihailoviću okače tegovi oko vrata i da telo bude bačeno u reku Savu nakon pogubljenja. Ovo otkriva iskaz jednog od svedoka M. P. dat u Republičkom javnom tužilaštvu Srbije, a nalazi se u dokumentaciji koju su objavili beogradski mediji.
Prenosimo autobiografski tekst Knuta Flovika Thoresena za sajt Srpska istorija.
Fraza "da kucnem u drvo" koristi se u mnogim narodima
Jeleni na padinama srpskih planina ponovo obitavaju nakon skoro osam decenija
Zahvaljujući projektu "Dabar u Srbiji", u periodu od 1998. do 2005. godine u Srbiju se naselio 31 dabar
Retkost u Evropi! Viseći most na Velikoj Moravi, između sela Vojska u opštini Svilajnac i sela Bagrdan u Jagodini.
Udatim ženama je bilo zabranjeno da prodaju hleb, so i voće. Ove stvari ili veći deo ovih informacija sigurno niste znali, a mnogo su zanimljivi i značajni, uživajte čitajući i saznajući pojedine fantastične detalje iz naše istorije!
Čačanska Crkva Svetog Vaznesenja Gospodnjeg jedna je od najstarijih u Srbiji, sa istorijom dugom 800 godina.
Čestitke i pzdravi prijateljima i mušterijama.
U odnosu na ostale horoskope koji su prednost dali životinjama zlatiborski horoskop je spoj modernog i tradicionalnog.